دکتر «اردشیر بهرامی» مولف کتاب کتاب فرهنگ،توسعه و خودکشی در غرب ایران در گفتوگویی با خبرگزاری کُردپرس با اشاره به مشخصات این اثر اظهار کرد: این اثر حاصل نزدیک به ۱۲ سال کار میدانی در غرب ایران و سه استان (لرستان،کرمانشاه و ایلام)است.کتاب با رویکرد انسانشناختی و جامعهشناختی در ۹ فصل و در ۳۳۰ صفحه تتوسط انتشارات جهاد دانشگاهی
و حمایت مادی و معنوی موسسه چترا منتشر شده است. سعی گردیده خرده فرهنگها و زیست جهانهای فرهنگی که در ایجاد مسائلی مانند غم و اندوه،افسردگی،خشونتهای خانگی،فقر و خودکشی تاثیر داشتند را در مسیر جهان سنتی به جهان مدرن و تغییراتی که در فرایند تجربه نوسازی و تغییرات اجتماعی داشتهاند را بررسی و تحلیل نماید.
وی ادامه داد:چاپ اول کتاب در سال ۹۷ منتشر گردید و نقدهای زیادی به کتاب وارد شد.دانشگاه تهران،انجمن جامعهشناسی لرستان به این کتاب توجه نشان دادند و نقدهای بسیار خوبی مطرح کردند و من سعی کردم براساس گفتمان نقادی که وجود داشت دوباره کتاب را بازبینی نمایم و بخشهای از کتاب را تغییر دهم و نقدهایی که وارد شد را پاسخ دهم.
این جامعهشناس ضمن بیان این مطلب که کتاب به ارائه راهکار و مسائل حول محور پیشگیری پرداخته است،تصریح کرد:رویه علمی که در کتاب مطرح کردم این بود که چگونه براساس رویکردها و نتایج علمی خودکشی را در این مناطق و در مناطق دیگر کنترل و پیشگیری کنیم.فصلی را براساس نتایج علمی کتاب در چاپ جدید و در انتهای کتاب آوردهایم که چگونه میشود خودکشی را پیشگیری کرد و راهکارها و راهبردها برای مداخله در خودکشی را به شکل بومی و منطقهای ایران مطرح کردیم.
بهرامی خاطرنشان کرد: نتایج علمی کتاب را در ۲۰ کارگاه تخصصی مانند مددکاران،روانشناسان،تسهیلگران حوزه اجتماعی،فرهنگی و حوزه آسیبهای اجتماعی برگزار کردم و هدفم این است این یافتهها را به فعالانی که در حوزه آسیبهای اجتماعی و خودکشی کار میکنند،انتقال بدهم تا بتوانند خودکشی را کنترل کنند.در حال حاضر این کار را پیش میبرم و استقبال خیلی خوبی از کتاب شده است.
این جامعهشناس با اشاره به رویکرد نقدپذیری در خصوص اثر گفت:قرار است از سوی انجمن جامعهشناسی ایران در دانشگاه تهران،کتاب مجددا مورد نقد قرار بگیرد و بنده در نقد را برای پژوهشگران و جامعهشناسان و انسانشناسان باز گذاشتهام.
نویسنده کتاب فرهنگ،توسعه و خودکشی در غرب ایران ضمن بیان این مطلب که باید به شناخت درست از پدیده خودکشی برسیم،اظهار کرد:هدف من این است به یک شناخت درست از پدیده خودکشی در ایران برسیم تا بتوانیم راهکار و راهبردهای علمی درستی را برای سازمانها و نهادهایی مانند وزارت بهداشت و درمان،سازمان بهزیستی که در حوزه پیشگیری و کنترل فعالیت دارند و سایر ارگانهایی مانند نیروی انتظامی که در حوزه پیشگیری از آسیبهای اجتماعی مشغول هستند،فراهم کنیم.
بهرامی با اشاره به بحث تئوریک کتاب،گفت:این کتاب علاوه بر بحثهای سیاستگداری یک بحث تئوریک و اصلی دارد که درباره زیست جهان خردهفرهنگها و پدیده خودکشی است.حرف اصلی و تز کتاب این است که زیست جهان سنتها و هفت خرده فرهنگ به اسم(تقاص،سوگ،ناموس،جنگ تفنگ،خشونتها،انگهای اجتماعی و کنشهای ارتباطی) وجود دارند را بتوانیم در فرایند تجربه نوسازی و فرایند مدرنیته در ایران تحلیل کنیم.
وی افزود:جامعه ما در مرحله گذار و در حال بازاندیشی در سنتها است.جامعه در این فرایند رفت و بازگشت و در این زیست جهانها دچار خشونتها،یاس اجتماعی،نامیدی اجتماعی و مرگنشاط اجتماعی و در نهایت پدیده خودکشی میشود و لازم است به تحقیق آن بپردازیم.
وی خاطرنشان کرد:من این آمادگی را دارم که نتایج علمی کتاب را در هر سازمانی که در پیشگیری از خودکشی نقش دارند مانند دانشگاهها،وزارت بهداشت و درمان،سازمان بهزیستی،آموزش و پرورش و سایر سازمانهایی که در این حوزه کار میکنند،مطرح کنم.در چاپ جدید کتاب به کانونهای بحران و خودکشی که در کشور وجود دارد، پرداختهام.
این جامعهشناس ضمن اشاره به کانونهای بحران در خودکشی توضیح داد:در کتاب به یکسری کانون بحران خودکشی در کشور اشاره کردهام و در سفرهایی که در یکسال اخیر به ۸ استان داشتهام مطالعات جدیدی در خصوص کانونهای بحران انجام دادهام و قطعا نتایج مطالعات جدید را در چاپ سوم کتاب انعکاس خواهم داد.
نویسنده کتاب فرهنگ،توسعه و خودکشی در غرب ایران با بیان این مطلب که میتوان از وقوع خودکشی پیشگیری کرد،اظهار کرد:با توجه به شناختی که از پدیده خودکشی داریم،بخشی از خودکشی نوجوانان و جوانان قابل پیشگیری است.هنوز دانش و علم لازم را نظام آموزشی و جامعه در حوزه پیشگیری ندارد.خودکشی قابل پیشگیری است و قابل کنترل است و این یک واقعیت است چون که ما در این حوزه برنامههای آگاهی بخش نداشتهایم تا اطلاعات شهروندان را بالا ببریم.تلاش من این است که در رابطه بتوانم قسمتی از اطلاعات علمی و میدانی را فراهم کنم تا در مبحث آموزشی و ارتقاء سواد و آگاهی بخشی در نظام آموزشی،خانواده و حتی رساتهها مفید واقع شود.
وی با اشاره به ضعف رسانهها در برخورد با پدیده خودکشی توضیح داد:هنوز رسانهها درک درستی از این پدیده ندارند و با شیوه غلط انعکاس گزارشهای مربوط به خودکشی و اقدام به خودکشی جامعه را به سمت تنش و نگرانی بیشتر میبرند و جا دارد رسانهها یک نظامنامه درستی در باب پدیده خودکشی داشته باشند تا بتوانند نظم جامعه را تحت شعاع این پدیده قرار ندهند و آگاهی درست در نحوه مواجه با پدیده خودکشی را چه در فضای خانواده و چه در فصاهای آموزشی و در فضای شهری و روستایی فراهم کنند.
نظر شما