به گزارش خبرگزاری کردپرس، در این نشست ابتدا محمدعلي قاسمي رییس حوزه هنری استان ایلام با اشاره به ضرورت و اهمیت مباحث نظری در خصوص ادبیات داستانی، اظهار داشت: یکی از مسائل و موضوعات مهم ادبیات امروز، اشراف و آگاهی نویسنده نسبت به جریانات ادبی دنیای معاصر است. از آنجایی که موضوع پست‌ مدرنیسم در شعر و داستان یکی از مباحثی است که منتقدان، شاعران و نویسندگان همواره به آن توجه دارند و از طرفی درک این مبحث برای خوانندگان همواره مبهم و انتزاعی است، لذا نیاز است که توجه به این موضوع با پیاده سازی در یک متن ادبی، نمود عینی و قابل ملموسی به خود بگیرد.

قاسمی در ادامه گفت: قرائت های متنوع و متفاوتی که از پست مدرنیسم توسط اندیشمندان و متفکران ارائه شده است بر ابهام افزایی این موضوع بیش از پیش افزوده است. بر این اساس حوزه هنری بر آن است تا با برگزاری چنین جلسات و کارگاه هایی، زمینه آشنایی هر چه بیشتر هنرمندان و علاقه مندان به هنر و ادبیات را فراهم نماید.

در ادامه خانم نوشین پاکزاد عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به یک تعریف کلی از پست مدرنیسم به مثالی از واتسلاو هاول اشاره کرد و سپس به بررسی عناصر پست مدرن در رمان سلاخ خانه شماره پنج پرداخت. و ویژگی ژانری اولین خصوصیت پست مدرن این اثر قلمداد شد و سپس خصوصیات شخصیت پردازی رمان مورد بحث قرار گرفت.

خانم پاکزاد با اشاره به مفهوم فراداستان، درباره واژگونی رمزگان ادبی در آثار پست مدرن و وجود چند صدایی در این آثار و دیالوگ مستقیم نویسنده با خواننده پرداخت و توضیح داد با توجه به ناپایداری تاریخ و واقعیت در دوران پست مدرن، رمان به شیوه فراداستان، قطعیت نوشتار خود را به ثبات می رساند.

او مفاهیم بینامتنیت و تقلید طنزگونه را از دیگر خصوصیات آثار پست مدرن قلمداد کرد که با تکثر گفتمانی و تقلید از آثار گذشته همراه است و باعث متلاشی شدن محوریت روایت و ایجاد خرده روایت های بسیاری در اثر می شود.

وی با اشاره به این موضوع که رمان پست مدرن آنتالوژیک است و پرسش های هستی شناسانه درباره وضعیت انسان در این دنیا مطرح می کند، گفت: برخلاف رمان های مدرن که اهمیت بالایی برای شناخت شناسی یا اپیستمولوژی قائل بودند، کلان روایت های شناخت شناسانه زیر سوال رفتند و جای خود را به نگاه آنتالوژیک دادند تا نشان دهند دستاوردهای بشری تنها خرده روایت هایی متکثر با اهمیت بسیار تقلیل یافته هستند.

وی افزود: شیزوفرنی در مقابل پارانویا از راه های درک جهان در آثار پست مدرن است که در آن گسستگی محض و بی مرزی بین واقعیت و خیال جاری است و رابطه دال و مدلول دچار انفصال شده است و زمان بی معناست.

مفهوم زمان دیگر ویژگی بود که مورد بحث قرار گرفت. این منتقد ادبی خاطرنشان کرد: زمان در رمان های مدرن به واسطه استفاده از جریان سیال ذهن، عنصر اصلی بوده، جای خود را به مفهوم فضا داده است. در داستان پست مدرن، فضا، جاگذاری و گستردگی از اهمیت ویژه ای برخوردارند.