به گزارش کرد پرس به نقل از فارس، این افراد که حدود 150 نفر بودند، گفتند که بیش از 5 سال است آنها و دیگر همکاران‌شان هم درگیر چنین شرایطی هستند.

این افراد که جزو نیروهای شرکتی دانشگاه علوم پزشکی کردستان بودند، به بلاتکلیفی در تبدیل وضعیت و اینکه مسئولان استانی حرف‌های آنان را نمی‌شنوند اعتراض داشتند.

یکی از این افراد گفت: دو سال از شرایط کرونایی می‌گذرد، در خط مقدم مبارزه با این ویروس هستیم و بدترین شرایط روحی را تجربه می‌کنیم، درد مردم را با جان و تن احساس می‌کنیم اما هیچ کس درد خودمان را درمان نمی‌کند.

احمدی مشکل اصلی نیروهای شرکتی را افزایش ندادن حقوق‌ها و بی‌توجهی به تبدیل وضعیت‌ها آنها عنوان کرد و گفت: به خاطر مردم و شرایط موجود تاکنون هیچی نگفته‌ایم اما مسوولان دانشگاه تلاش‌های ما را نمی‌بینند.

یکی دیگر از این نیروهای شرکتی حاضر در این تجمع می‌گوید؛ درامد کم و تورم و گرانی فکر همه همکاران ما را درگیر کرده در حالیکه می‌طلبد ما با روحیه‌ای مناسب در مراکز درمانی و بخش‌های کرونایی فعالیت کنیم.

وی افزود: مسوولان می‌گویند درست می‌شود؛ اما همه اینها وعده‌های سرخرمن بوده است. با این همه حجم کاری در اغلب مواقع تا هفدهم و یا هجدهم ماه حقوق ما پرداخت نمی‌شود مگر این نیروها زندگی ندارند!

اگر حقوق یک نفر از پرسنل رسمی و یا خود رئیس و روسا یک روز عقب بیفتد چه برخوردی خواهند داشت، هرچند حقوق و مزایای ما یک سوم پرسنل رسمی نیست، ماهانه هم با تاخیر پرداخت می‌شود.

همکاران رسمی با حجم کاری کمتر بالای 14 تا 15 میلیون تومان می‌گیرد اما ماها با بیشترین کار در حدود 5 میلیون تومان دریافتی داریم در حالیکه ما هم از طریق آزمون استخدامی وارد مجموعه شده‌ایم.

تبعیض کاری و حقوقی دو آیتم بسیار برجسته در دانشگاه علوم پزشکی کردستان است که ما سال‌هاست در محیط کاری مجبور به تحمل آن هستیم، با فشار کار مضاعف و با حقوق یک سوم نیروهای رسمی کار می‌کنیم.

دو سال پیش هم جلوی دانشگاه علوم پزشکی تجمع کردیم، مسوولان قول دادند مشکل را حل کنند اما بعد از دو سال هنوز اقدامی نشده است.

نیروهای شرکتی در بیمارستان‌ها شاید بیش از ۶۰ درصد کارهای درمانی را انجام می‌دهند و حجم کار سنگینی روی دوش آنهاست اما در خصوص افزایش حقوق‌ها با وجود اینکه همه ما در حوزه کرونا فعالیت داریم اما حتی در بحث افزایش حقوق هم بین نیروهای رسمی و ما تبعیض فاحشی صورت گرفت.

این نیروی شرکتی دانشگاه علوم پزشکی کردستان افزود: روزهای تعطیل سر کار هستیم، از مرخصی‌ استحقاقی هم استفاده نمی‌کنیم بلکه ذخیره و یا معادل‌سازی شود و هزینه آن را پرداخت کنند اما از این موضوع هم محروم هستیم.

سنوات تجمیعی تا امروز به هیچ کدام از ما تعلق نگرفته، طبقه‌بندی مشاغل برای ما اجرا نشده، مانند افراد بدون تخصص و مدرک با ما برخورد می‌شود، حتی کارت شناسایی هم برای ما صادر نکرده‌اند، از دیگر مواردی بود که تجمع‌کنندگان به آن اعتراض داشتند.

آنها عنوان کردند؛ امیدواریم در دولت مردمی آقای رئیسی فکری به حال نیروهای شرکتی شود و تبعیض‌های موجود برداشته شود.

یکی دیگر هم گفت: ساعت 7 صبح وارد مراکز تجمیعی واکسیناسیون کرونا می‌شویم، استرس زیادی تحمل می‌کنیم و این انتظار زیادی نیست که در قبال این تلاش و خدمت، حقوق و مزایای عادلانه‌ای داشته باشیم.

آموزش و پرورش معلمین نهضت را تبدیل وضعیت می‌کند اما ما با وجود تخصص و شرایط سخت کاری و بحرانی که به ویژه در شرایط کرونایی داریم در بلاتکلیفی مانده‌ایم و هیچ امنیت شغلی نداریم.

دانشگاه علوم پزشکی با تلاش نیروهای شرکتی رتبه نخست کشوری را کسب کرد، با کمترین امکانات و تجهیزات نمونه‌گیری بیماران کرونایی انجام می‌دهیم اما در زمان پرداخت حقوق، بیشترین ظلم در حق ما انجام می‌دهند.