به گزارش خبرگزاری کردپرس، نگاه تجدیدنظر طلبانه انقلاب اسلامی ایران باعث شد که قدرت‌های بزرگ جهانی با نگاهی حذف محور در چهار دهه گذشته در مقابل دولت و ملت ایران بایستد و در این دهه‌ها فراز و فرود زیادی در کشور ایجاد کرده‌اند که قسمت زیادی از مشکلات وضع کنونی به این تخاصم برمی‌گردد.

برای بررسی بیشتر این موضوع و چالش‌های موجود و راههای برون رفت از آن با دکتر پرویز شریفی، دانش‌آموخته علم سیاست و روزنامه نگار پیشکسوت ایلامی به گفتگو نشسته‌ایم.

کردپرس: برای شروع بحث ضمن ترسیم وضعیت موجود تلاش های دشمنان ایران اسلامی برای اضمحلال انقلاب، آیا قائل به چنین تخاصم حذف محوری هستید؟

شریفی: تاریخ انقلابات جهانی نشان می دهد که همواره کشورهای حافظ وضع موجود بر آن بوده اند تا از نفوذ انگاره ها و شعارهای کشور انقلابی به جهان پیرامون جلوگیری کنند.این را می توان در انقلاب ۱۸۷۹ فرانسه، انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه، انقلاب ۱۹۴۹ چین، انقلاب ۱۹۵۹ کوبا و انقلاب ۲۲ بهمن ۱۹۷۹ جمهوری اسلامی مشاهده کرد.

کردپرس: چرا انقلابات مورد تنفر کشورهای حافظ وضع موجود قرار می گیرند؟

شریفی: هر انقلابی معمولا با هدف تغییرات گسترده در داخل و در همه حوزه ها، و همچنین تغییر تجدیدنظر طلبانه در عرصه روابط بین الملل صورت می پذیرد. از انقلابات دیگر که بگذریم انقلاب اسلامی ایران در دو بعد داخلی و بین المللی انقلابی تجدیدنظر طلبانه محسوب می گردد. این سیاست تجدیدنظر طلبانه یعنی ایجاد چالش برای کشورهای صاحب منافع در ایران و منطقه. یکی از کشورهایی که در انقلاب ایران با تعارض منافع روبرو شد ایلات متحده آمریکا است. لذا این کشور نمی‌تواند انقلاب ایران را بر تابد. بنابراین به لطایف الحیل مختلف سعی در ابتر گذاشتن برنامه ها و اهداف و سیاست های ایران در پیش گرفته است. از سال ۱۳۵۷ تا کنون آمریکا به همراه سایر متحدین خود همواره برای ایران در قالب سه جنگ نرم، سخت و ترکیبی همواره در راستای رصد منافع موردنظر، ایجاد چالش در همه زمینه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و... بوده است.

کردپرس: چرا آمریکا طی ۴۲ سال گذشته ضد انقلاب ایران بوده است؟

شریفی: به تعبیری از آن جائی که دال مرکزی سیاست های ریویژنیستی ایران، عدالت خواهی، استقلال، آزادی خواهی، مبارزه با ظلم جهانی، حمایت از همه جنبش های آزادی خواه جهانی و در نهایت تغییر در سیاست های امپریالیستی و سلطه گرایانه کشور متروپل بوده است، لذا طبیعی است امریکا با ایران برخوردی قهر آمیز، استکبار مآبانه و حذف محور باشد.

کردپرس: حربه آمریکا برای آشوب در منطقه خاورمیانه مبتنی بر چه ابزارهایی است؟

شریفی: یکی از حربه های آمریکا برای ادامه سلطه در منطقه استفاده از حربه ایران هراسی است. ایران در حوزه خلیج فارس به دنبال ترتیبات امنیتی با حضور همه کشورهای منطقه است. اگر این شرایط فراهم شود آمریکا نمی تواند بر طبل ایران هراسی بکوبد. لذا کشور مذکور با تمام قوا و قدرت حضور نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود را در منطقه خلیج فارس قوت بخشیده و انگاره ایران هراسی و افزایش رعب و ترس را در میان کشورهای همسایه و بالاخص کشورهای عرب منطقه نهادینه کرده. بر این اساس هزینه های امنیتی و سیاسی و فرهنگی ایران برای تداوم حضور در منطقه و ایجاد مناسبات دوستانه با کشورهای همسایه افزایش چشم گیری پیدا نموده مضافا ایجاد گروه های تروریستی در منطقه، آموزش و تجهیز آنها برای جنگ و خون ریزی در کشورهای دوست و هم پیمان ایران مسئله دیگری است که فتیله اقتصاد ایران را برای سرمایه گذاری و پیشرفت پائین آورده و این رویه باعث شده تا اقتصاد ایران هم در عرصه تولید و هم در عرصه توزیع با مشکل جدی مواجه شود. گذشته از این ها شرایط سخت تحریم های همه جانبه آمریکا علیه ایران در همه حوزه های انرژی، حمل ونقل زمینی، دریایی و هوایی، مبادلات پولی و ارزی، بیمه ای، دارو، تجارت، صادرات و واردات و... موجب شده اند که چرخ توسعه در ایران به کندی بچرخد. اکنون بعد از ۴۲ سال که از انقلاب می گذرد آمریکا در مواجهه با انقلاب ایران به گونه ای عمل کرده تا ایران نتواند به عنوان یک کشور انقلابی در زمینه های مختلف موفق عمل کند مخصوصا در حوزه اقتصادی. چرا؟ به خاطر اینکه ایران نتواند به یک الگوی موفق اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در منطقه تبدیل شود.

بنابراین ایران برای تعالی، توسعه و تبدیل شدن به یک الگوی موفق باید راهی سینوسی و نه خطی، و پر پیچ و خم و در عین حال پر هزینه را بپردازد. بنابراین، انقلاب ایران به دلیل شعارها، اصول و آرمان‌هایش به این سادگی نمی تواند به اهداف ترسیمی و متعالی خود برسد.

کردپرس: غیر از ابزار ایران هراسی، دشمنان انقلاب ایران از چه ابزارهای دیگری برای ناکام گذاشتن انقلاب ایران و از طرفی افزایش گسل نارضایتی بین مردم و حاکمیت استفاده می کنند؟

شریفی: دشمنان انقلاب ایران طی ۴۳ سال گذشته همواره در حال تدوین سناریوی ایران برانداز و افزایش زمینه های تنش زا در ایران بوده اند، تا با ایجاد موانع و چالش در ساختار های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و معیشتی به صورت مستمر هزینه های زندگی مردم ایران را بیش از بیش بالا ببرند. تحقق این هدف ها می تواند دامنه نارضایتی ها و تغییر را افزایش داده و انتظارات مردم و دگراندیشان را برای اصلاح امور و تغییر در سیاست ها تنظیمی و تصویبی نظام تصمیم ساز بیشتر کند. لذا دشمنان در پیگیری سناریو ها و برنامه های مورد نظر تلاش خود را با استفاده از حربه تحریم اقتصاد برای ایجاد کمبود، احتکار، کمیابی کالا و خدمات، اخلال در تولید، فراهم کردن زمینه اختلاس در بانک ها، انحراف در مسیر تخصیص های مرتبط با توسعه، عمران و آبادی، نهادینه کردن ارتشا و در نتیجه افزایش نابسامانی ها و به تبع آن افزایش ایجاد گسل بی اعتمادی بین مردم و مسئولین به کار گرفته و در این زمینه موفقیت های زیادی نیز به دست آورده اند.

کردپرس: با این چشم‌انداز که ترسیم کردید، نظام سیاسی ایران در مقابل این سیاست های خصمانه چگونه باید عمل کند؟

شریفی: نظام سیاسی برای تقابل با این سناریوها نیازمند تدوین قوانین جدید و روزآمد کردن نحوه برخورد با مشکلات پیش رو است.

اگر نظام اسلامی به همین سبک انفعالی و با استفاده از رأفت اسلامی نتواند برخوردی جدی و بازدارنده با عوامل و دست اندرکاران امر اخلال در اقتصاد و شبکه های مافیایی در همه عرصه ها مورد نظر به عمل بیاورد. به طور قطع نه تنها هزینه های نظام را در آینده در ابعاد داخلی بیشتر خواهد کرد بلکه زمینه عدم مشروعیت و عدم مقبولیت ایران را در عرصه بین الملل و محافل بین المللی فراهم خواهد کرد.

کردپرس: نظام سیاسی برای افزایش مقبولیت و مشروعیت نظام و در نتیجه کاهش گسل احتمالی بین مردم و نظام چگونه باید عمل کند؟

شریفی: بلاشک مردم انقلاب اسلامی را و حکومت برآمده از آن را دوست دارند. چگونه باید در پایداری دوستی میان مردم و انقلاب و حاکمیت عمل کرد؟ واقعیت این است هر ملتی خواهان استقلال، آزادی و توسعه و موفقیت برای خود و آیندگان در حوزه جغرافیایی و سرزمینی خود است. مردم رفاه، آرامش، کرامت، عزت و عظمت می خواهند. اینها بدیهیاتی هستند که باید دولتمردان و حاکمان به آن جامه عمل بپوشانند. نمی شود در قرن ۲۱ ملتی برای نان شب محتاج باشند. نمی شود خانواده ها در شقوق مختلف امنیت دغدغه داشته باشند. امنیت فقط مختص به مرزهای زمینی و جغرافیایی نمی شود. امنیت فقط ابعاد فیزیکی یک موضوع را شامل نمی شود.

ملتی که انقلاب کرده، وضع موجود آن زمان را قبول نداشته و بنابراین برای خروج از وضع موجود به وضع مطلوب هم برای دینشان و هم برای دنیایشان قیام کردند، نمی شود امروز هم دغدغه دینشان آنها را آزار دهد و هم دغدغه نان سر سفره زن و بچه هایشان. ملت ایران امنیت شغلی، امنیت غذایی، امنیت قضایی، امنیت تحصیلی، امنیت مصون از رفتار خشن اشرار و قداره بندان، امنیت نداشتن دغدغه کاریابی و اشتغال و ازدواج و تامین سرپناه برای بچه هایشان از آرزوهای مشروع آنان به حساب می آید. امروز بیش از ۱۰ میلیون از فرزندان این آب و خاک سن سنتی ازدواج آنها گذشته است و از این چرخه خارج شده اند. چه کسی پاسخگوی این درد و رنج بزرگ است؟ نرخ واقعی بیکاری در ایران از ۳۵ درصد گذشته است. نرخ نقطه به نقطه تورم در مردادماه سال ۱۴۰۰ به بیش از ۶۳ درصد رسیده است. در بحث مسکن و اجاره مردم ایران با مشکلات جدی مواجه شده اند به گونه ای که ناتوانی جوانان در تامین مسکن کاتالیزوری برای عدم ازدواج آنها شده است. بنا بر آمار اعلامی مرکز آمار ایران خریداران برای خرید یک واحد مسکونی در تهران در اسفند سال ۱۳۹۹ متقبل افزایش پرداخت ۸۲ درصدی شده اند. کاهش چشمگیر نسبت ازدواج به طلاق در ۴۰ سال گذشته حکایت از اوضاع وخیمی می دهد که باید مسئولین برای آن چاره اندیشی نمایند. بر اساس داده های ثبت احوال کشور متاسفانه از هر سه مورد ازدواج یک مورد به طلاق منتهی شده که این قضیه بسیار دردناک است. بنابراین خروج خیل کثیری از چرخه ازدواج، افزایش طلاق، سست شدن بنیان خانواده و از طرفی کاهش شدید رشد موالید و سیر نزولی از رشد زاد و ولد ۵ درصد به سمت صفر در حرکت است. بنا به آمار موجود ۴/۴ میلیون نفر از مردم ایران به مواد افیونی مخدر گرفتار و اعتیاد مزمن دارند که این افراد نه تنها باعث فروپاشی خانواده‌های خود شده اند بلکه هزینه های سرسام آوری را به دولت برای تیمار و درمان و اسکان آنها در کمپ های ترک مواد مخدر تحمیل می کند. نرخ مهاجرت جوانان تحصیل کرده و نخبه که سرمایه با ارزش هر کشوری و از جمله ایران می باشد. بنا به آمار سال ۱۳۹۸ بنیاد ملی نخبگان ۹۳۱ هزار بوده که ۲۰۰ هزار نفر اینها در آمریکا و ۷۳۱ هزار نفر دیگر در کشورهای OECD مشغول به کار هستند. و جالب تر اینکه بر اساس آمار روزنامه اعتماد به نقل از آمار ایران، از جمعیت بیکار ۲ میلیون و ۴۳۵ هزار و ۷۱۷ نفری، یک میلیون آن مختص تحصیل کردگان است.

کردپرس: حال با این اوضاع کنونی چه باید کرد؟

شریفی: این داده ها نشان می دهد که باید برای سامان دهی موضوعات متعدد پیش روی مردم، دولت سیزدهم از همه ظرفیت های مادی و معنوی استفاده نماید. دست دلالان قاطعانه و بدون اغماض از مسیر رشد و تولید و توزیع در همه شقوق اقتصاد قطع گردد. باید به طور جد و عاجل در اصل ۴۴ (اصل خصوصی سازی بنگاه های دولتی) و واگذاری بسیاری از امکانات دولتی به بخش خصوصی تجدید نظر خردمندانه صورت پذیرد. در سازماندهی مجدد بانک مرکزی و بانک های عامل دولتی و غیردولتی و در نحوه اثر تعالی بخش آنها در تولید و توسعه کشور عقلانیت اقتصادی معطوف به انتفاع ملت وزیر ساخت های کشور تغییرات تجدیدنظر طلبانه صورت گیرد. انتصابات در تمامی دستگاه های دولتی بایستی منطقی و منطبق با تخصص و تعهد و کارامدی باشد و رانت و رابطه و شبکه مافیایی افراد فاسد قدرت طلب در این مسیر از بین برود. اقتصاد ایران را از حالت رکود و سنتی مبتنی بر شبکه مافیایی احتکار کنندگان، سم رکود و نهاده ها و احتکار محصولات استراتژیک و غیر استراتژیک خارج گردد و بین تولید و نیازهای داخلی کشور و صادرات فرآورده های باغی، جالیزی و... انواع دیگر تولیدات پروتئینی رابطه ای منطقی برقرار گردد. در بازارچه های مرزی و مناطق آزاد تجدیدنظر معطوف به سرمایه گذاری های خارجی و داخلی صادرات محور انجام گیرد. چون مناطق آزاد و بازارچه های موجود فعلا از این کارآمدی برخوردار نیستند و تبدیل به محلی برای رانت و رابطه تعدادی زالو صفت منفعت خواه شده است. بسیاری از شبکه های فساد و رانت در حوزه های دانش و دانشجویی و دانشگاهی، زمینه ساز ظهور موسسات مالی و آموزشی شده و در تولید علم و عرضه استاندارد آن اخلال جدی به وجود آورده اند. آنها باید منهدم و به مراجع قانونی جهت برخورد بازدارنده جدی و موثر معرفی کردند. در قوانین مبارزه با شبکه های مافیایی مواد مخدر بایستی تجدیدنظر به عمل آید، به گونه ای که جامعه در آینده به سمت سلامت و سعادت و ظهور طبقه جوان و متعهد و متخصص سیر نماید. در سیاست خارجی مجلس و دولت باید در جلسات هماهنگی کارشناسی، زمینه بازیگری و بین بازیگری فعال و غیرمنفعلانه معطوف به منافع ملی هم در حوزه تمدنی و هم در حوزه ایدئولوژی اسلامی فراهم نمایند. برای موفقیت بیشتر، قوه قضائیه می تواند در رصد منافع ملی از طریق دادگاه های بین المللی برای خروج اموال توقیف شده کشور اقدام هماهنگ با مجلس و دولت به عمل آورد. هم افزایی و همگرایی ملی می تواند در کشور آرامش بیشتر برای تصمیم سازی معطوف به توسعه در پی داشته باشد. نقشه جامع توسعه ایران باید به گونه ای ترسیم وضعیت شود که دست به دست شدن قدرت و روی کار آمدن دولت ها در ادامه اجرای طرح های کلان و خرد توسعه آفرین خللی وارد نسازد. ساختار اقتصادی و سیاسی و فرهنگی بایستی هر چند سال در قالب قانون اساسی، به صورت ویژه برای رفع موانع و نقائص احتمالی به روز رسانی منطبق با خرد و عقل و علم شود و در نهایت قانون گرایی و اجرای دقیق مفاد مندرج قانون، بدون توجه به منافع افراد فرصت طلب در هر لباس و کسوتی که باشند می تواند شکوفایی و تعالی ایران عزیز را در پی داشته باشد.