به گزارش کردپرس، کمیته سلامت و بهداشت اتحادیۀ جوامع کردستان (KCK) با انتشار بیانیه ای از سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی (OPCW) و سازمان پزشکان بدون مرز (MSF)، سازمان ملل متحد، کمیته منع شکنجه (CPT)، سازمان‌های مدافع حقوق بشر و وکلای مدافع حقوق بشر خواست تا ضمن شکستن سکوت خود در قبال جنایت های جنگی در اقلیم کردستان، درباره استفاده ترکیه از سلاح های شیمیایی و گازهای سمی در این منطقه تحقیق کنند.

در بخش هایی از بیانیه KCK آمده است:

«رهبر ما عبدالله اوجالان 23 سال است که در امرالی به اسارت گرفته شده است و از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم است... نیروهای رژیم سرمایه‌داری ترکیه که از او می ترسند انزوای اجباری علیه او را تشدید می‌کنند و این انزوای اجباری را به همه جامعه به ویژه کردستان ترکیه نیز تسری می دهند...

با وجود اقدام ترکیه به نسل‌کشی به شیوه‌ آشکار، جهان با سکوت خود به تماشای آن نشسته است. شکنجه‌ای که بر زندانیان بیمار صورت می‌گیرد، نقض حقوق بشر، استفاده از هر نوع سلاح ممنوعه علیه کردها تنها مثال‌هایی از این دست هستند. پیش از این نیز بارها سلاح‌های شیمیایی علیه کردها مورد استفاده قرار گرفته بود و عواقب آن در حلبچه همچنان باقی است. جنایت های ترکیه و استفاده آن از سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی‌ در سال‌های اخیر علیه کردها از سوی نهادهای بین المللی نادیده گرفته می شود و به این ترتیب مشروعیت پیدا می کند.

ترکیه از 6 ماه پیش تا کنون عملیات سنگینی را در کوهستان‌های اقلیم کردستان به راه انداخته و ضربات مهلکی از سوی نیروهای PKK متحمل شده‌است. نیروهای حکومت اشغالگر ترکیه با این که از تکنولوژی پیشرفته برخوردار هستند در مقابل نیروهای کُرد درمانده شده و به همین دلیل از سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی استفاده می کنند.

نیروهای نظامی ترکیه در هفتانین، متینا، زاپ و آواشین از سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی به وفور استفاده کرده‌اند و این موضوع مستند شده است. حکومت اشغالگر ترکیه دیگر نمی‌تواند به شیوه‌ای پنهانی سلاح‌های شیمیایی را به کار گیرد و نیروهای ناتو و حزب دموکرات کردستان (پارتی) به عنوان بزرگترین حامیانش نیز نمی‌توانند جنایت های او را پنهان کنند. به همین دلیل دیگر لزومی به پنهان‌کاری نیز نمی‌‌بینند و به شیوه‌ای آشکار این سلاح ها را مورد استفاده قرار می‌دهند.

با وجود تولید و استفاده آسان از سلاح های شیمیایی اثرات این سلاح ها بسیار سنگین است... سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی‌ مورد استفاده ترکیه در اقلیم کردستان نه تنها باعث کشتار جمعی می شوند بلکه در مناطق به کار گرفته شده‌ همه جانداران و محیط زیست را نیز نابود می‌کنند. همه می‌دانند که این سلاح‌های شیمیایی نه تنها علیه نیروهای PKK بلکه علیه ساکنان غیرنظامی منطقه نیز بکار گرفته می‌شوند. به همین دلیل از هم اکنون تأثیرات جدی خود را بر روی سلامتی افراد غیرنظامی نشان داده‌اند و شمار این افراد هم کم نیست.

از سوی دیگر شهروندان غیر نظامی که در معرض تأثیرات سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی قرار گرفته‌اند وقتی به بیمارستان ها مراجعه کرده اند با ممانعت پارتی و نیروهای نظامی ترکیه مواجه شده و به شیوه‌ای مخفیانه در بیمارستان‌های نظامی بستری شده‌اند. با وجود آشکار بودن این حقایق، اصرار زیادی برای نادیده گرفته شدن جرایم ضدبشری ارتش اشغالگر ترکیه وجود دارد و به این ترتیب به این جنایت ها مشروعیت داده می‌شود.

دولت‌ها و سازمان‌های مربوطه که در این روزها برای کنفرانس تغییرات اقلیمی گرد هم آمده‌اند، با شعارهای "چراغ قرمز برای بشریت" و "آخرین شانس برای انسانیت" می‌خواهند انسانیت و جهان را نجات دهند. اما اگر آنها آسیب های استفاده از سلاح‌های شیمیایی مورد استفاده رژیم ترک علیه انسانیت و محیط زیست را نادیده بگیرند، باید بدانند که کارشان هیچ نفعی برای بشریت ندارد...

ما از سازمان‌هایی که خود را ضامن آینده بشریت می‌بینند، مدافعان حقوق بشر و افرادی که مدافع محیط زیست و حیوانات هستند می پرسیم که چرا تا این حد به سکوت خود ادامه داده‌اند؟

خطاب به OPCW، سازمان ملل متحد،CPT و بویژه سازمان پزشکان بدون مرز می‌پرسیم شما چرا در قبال جنایت نسل‌کشی توسط حکومت ترکیه در کردستان و خاورمیانه سکوت کرده‌اید؟ سکوت در قبال استفاده از سلاح شیمیایی به معنی همدستی و حمایت از استفاده از این سلاح‌ها است.

ما از این سازمان ها می خواهیم که فورا به وظایف خویش عمل کنند و در مورد سلاح‌های شیمیایی و گازهای سمی که نظامیان ترکیه در مناطق حضور نیروهای PKK مورد استفاده قرار داده اند تحقیق کنند و این حملات را متوقف کنند. ما آماده‌ایم در این مورد به هر شیوه‌ای که از دستمان بر می آید به آنها کمک کنیم.»