به گزارش خبرگزاری کردپرس، انتصاب استاندار برای ایلام مدتی است که آن شور و پیگیری سابق را از سوی مردم ندارد. مردم آنچنان پیگیر اینکه چه کسی استاندار ایلام خواهد شد نیستند و هر روزی که از عمر دولت رئیسی می گذرد، از آن فاصله بیشتری گرفته و این روزها در بی تفاوتی به سر می برند.

به واسطه عملکرد ضعیف استاندار فعلی، با پیروزی رئیسی در انتخابات، مردم توقع تغییرات بنیادی از وی و کابینه اش داشتند و فکر می کردند همانطور که رئیس جمهور ایلام را به عنوان یکی از نخستین مقصدهای سفرهای استانی خویش انتخاب کرد، با همان سرعت و به خاطر عقب افتادگی ایلام از قطار توسعه، استاندار جدید و تیم مدیریتی تازه نفسی را به چشم خواهد دید اما برعکس، هر چه از عمر دولت سیزدهم می گذرد، استان ایلام انگار در حوزه تعیین استاندار، به فراموشی سپرده شده است.

ایلام دچار حالتی شده که با وجود استقرار استاندار، جامعه حس می کند که استاندار ندارد و کارها پیش نمی رود. بسیاری از مدیران که خود را رفتنی می دانند، دل و دماغی برای کار ندارند و مردم نیز چندان به وعده و قولشان امیدی ندارند. در ایلام تنها رئیس دانشگاه ایلام تا کنون تغییر کرده و حکم سرپرستی را دریافت و شروع به تغییرات در سطح معاونتها و مدیران کرده است ولی سایر دستگاههای اجرایی چنین وضعیتی ندارند.

از طرفی فرسایشی شدن روند تعیین استاندار برای ایلام، باعث سرد شدن تب بسیاری از فعالین سیاسی ستادی و غیرستادی شده است و آن شور و هیجان و پیگیری که مدتی پیش در استان بالا گرفته بود و مردم عادی را نیز تحت تاثیر قرار داده بود، اینک دیگر وجود ندارد و به یک بی تفاوتی تبدیل شده است و شاهد از بین رفتن سرمایه اجتماعی دولت جدید در بین افکار عمومی مردم استان ایلام هستیم.

مردم از بس هر روز با یک نام جدید مواجه شدند و هر روز در فضای مجازی شاهد اتهام زنی و مطالب تند در این خصوص بودند که نسبت به سرنوشت خود و استاندار آینده ایلام بی تفاوت شده اند. آنقدر این موضوع در رسانه به آن ضریب داده شد که به غلط در صدر مطالبه گری مردم قرار داده شد. فضا به نحوی انتخاباتی شده بود و رقابت شدیدی بین اسامی شاخص و غیرشاخص ایجاد شده بود و این در حالی است که مسئولیت استانداری، یک مقام انتصابی است و نه انتخابی.

حال با این تاخیر از سوی وزارت کشور در تعیین استاندار ایلام به نظر می رسد که فضای احساسی و ستادی و سهم خواهانه تا حد زیادی فروکش کرده و جریانهای سیاسی قدرت در ایلام به دیدگاهی منطقی تر رسیده باشند و بتوانند بر سر گزینه واحدی به اجماع برسند و این تشتت چند ماهه در استان بی شک دست وزارت کشور را برای انتخاب فردی به میل خود باز خواهد گذاشت.

حال که استان ایلام در اولویت آخر دولت سیزدهم برای تکمیل تیم مدیریتی است، باید منتظر ماند و دید که در نهایت چه کسی وارد ساختمان استانداری ایلام خواهد شد و تعامل گروههای سیاسی و تشکلها و نمایندگان مجلس با وی و تیمش چگونه خواهد بود.

*یاسر بابایی