شهرستان دیواندره با 85 هزار نفر جمعیت دارای مشکلات عدیده و تاثیر گذار بر روند زندگی مردم است که 10 سال پیش نیز همین مشکلات دغدغه مردم بوده است. در این مطلب هدف به سیاه نمایی و اینکه هیچ کاری در شهرستان انجام نشده نیست بلکه به مواردی اشاره می شود که بیش از 10 ساله اقداماتی برای رفع این مشکل انجام شده اما به سر انجام نرسیده است.

اقتصاد دیواندره بر پایه کشاورزی می چرخد اما متاسفانه توجهی به تغییر وضعیت زیر ساخت ها در این حوزه نشده است. مردم این شهرستان سال هاست کشاورزی دیم انجام می دهند که محصول آن به بارندگی و شانس گره خورده است. قرار بود با تکمیل سد سیازاخ هزاران هکتار از اراضی دیواندره آبی شود اما تنها می توان این جمله را گفت که 200 گفته چو نیم کردار نیست...

در حوزه آب شرب سالم نیز در این شهرستان حرفی برای گفتن نیست. به تصفیه آب به شیوه ای سنتی روی آورده ایم و برای تکمیل تصفیه خانه آب شرب به غیر از وعده های تکراری در دولت قبل چیزی عاید مردم دیواندره نشده است.

بوی فاضلاب ورودی شهر از طرف سنندج حرفی برای گفتن و جای برای دفاع کردن از عملکرد مسئولان باقی نخواهد گذاشت. پروژه تصفیه خانه فاضلاب نیز به مانند پروژه های مذکور تنها چیزی که به مردم تحویل داد تکرار مکرر وعده های بی پایه و اساس بود.

ظرفیت ها و پتانسیل های دیواندره در حوزه های معادن، گردشگری و جذب سرمایه گذاران مغفول ماند و برنامه ای منسجم برای این موارد در شهرستان وجود نداشت. بحث مشکلات روستای شهرستان دیواندره نیز خود چندین یادداشت را می طلبد.

در دو دولت گذشته، قدرت مدیران معطوف به حوزه کاری در شهرستان بود و متاسفانه گرفتن منافع برای دیواندره چیزی دور از دسترس برای این دوستان بود. رفع این دغدغه ها و مطالبات نیازمند طرحی نو است.