چند سال است که سگ های رها شده به صورت گله ای در داخل شهر مهاباد جولان می کنند و هر روز تعداد آنها رو به فزونی است. زمانی بود که قلاده های رها شده با رویت خشونت شهروندان جرات ورود به داخل شهر را نداشتند اما با تشکیل کمپین نه به خشونت علیه حیوانات و ایجاد سمن های اجتماعی از جمله انجمن حمایت از حیوانات شهرستان مهاباد ، سگ ها حمایت شده ، و مورد ترحم شهروندان قرار گرفتند.

کم کم سگ ها به مردم شهر نزدیک و نزدیک تر شده و آزادانه در داخل شهر زاد و ولد کردند. زباله های شهر مهاباد هر شب توسط گله سگ های بلاصاحب بازدید می شوند، گاهی نصف شب جنگ گله ای سگ ها در کوچه و پس کوچه های شهر شروع و تا پاسی از شب ادامه دارد و کمتر کسی جرات خروج از خانه دارد! گویی سگ ها نیز برای خود قلمروی تعریف کرده اند که به محض ورد افراد بیگانه به نیچ آنها آماده جنگ می شوند.زمان فحل سگ ها هم خود داستانی دارد که خارج از این مقوله نیست.

هرازگاهی دلسوزان شهر پیشنهادهایی به مسئولان امر می دهند برخی از آنها عملی و برخی دیگر به مصلحت رها می شوند ؛ از مدت ها پیش تا کنون ، فضای شهری را چنان آماده کرده اند که بیرون کردن این حیوانات مضر از داخل شهر گناه نابخشودنی و حیوان آزاری تلقی می گردد.

تاسیس سایت نگهداری سگ های رها شده برخاسته از این نوع نگرش است که جای قدردانی است اما تامین غذا ، بهداشت و کنترل اجتماع این حیوانات در آن بسی سخت و هزینه بر است. گویی داستان تکراری سگ های رها شده در مهاباد، شورای تازه نفس را در چالش خود نفس گیر کرده است و اگر این داستان بزودی به انتهای خود نرسد شهروندان سرخورده و مایوس از حل این معضل می شوند. د

ر جلسه ای که در زمستان سال 97 با فعالان انجمن حمایت از حیوانات رها شده داشتیم پیشنهادهایی چون ساخت سایت نگهداری، تغذیه توسط پس مانده های غذایی پادگان ارتش و اماکن نظامی و دانشگاه و تالارها و مردم خیر، عقیم کردن آنها توسط دانشجویان رشته دامپزشکی زیرنظر گروه دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی و اداره دامپزشکی به شرط تامین داروهای عقیمی و بیهوشی، معدوم کردن قلاده های مریض و.... ارائه شد و مقرر گردید یکی دو جلسه ی دیگر برگزار شود و حتی مصاحبه تلویزیونی هم صورت گرفت ولی متاسفانه مهمانان عزیز دیگر علاقه ای نشان ندادند که ندادند. در تاریخ 15/9/1400 فیلمی از گازگرفتگی یک بانوی مهابادی داخل شهر در فضای مجازی منتشر شد که اتفاقا خود همان روز شاهد حمله ی یگ گله سگ به یک پسر جوان و گاز گرفتن آنان در داخل یکی از ادارت شهر بودم و این داستان ادامه دارد فردا و پس فردا نیز خواهیم شنید و خواهیم دید.

و اما در انتها این سئوال همچنان در ذهن ها باقی است اگر مدارس دائر بودند وضعیت چگونه بود؟ صبح زود پائیز و زمستان که هوا هنوز تاریک است و دانش آموز خواب آلود، باید راهی مدرسه شود ، آیا در چنین شرایطی که سگ های رها شده در مهاباد در بسیاری از مناطق میدان دار کوچه ها و خیابان ها شده اند ، امکان به موقع رسیدن سر کلاس برای نو نهالان و دانش آموزان میسر می شد ؟ چرا تا دیر نشده فکر اساسی نمی شود ؟ آیا معدوم کردن برخی از قلاده ها از نظر شرعی گناه است؟ چرا نظر شورای روحانیت شهر را جویا نمی شوید؟ شهرستان مهاباد دارای فرمانداری ، بخشداری ، شهرداری، دامپزشکی، دانشگاه، محیط زیست، جهاد کشاورزی، تعداد زیادی از دامپزشکان شاغل در بخش خصوصی، انجمن حمایت از حیوانات رها شده ، تعداد زیادی سمن مردم نهاد ، افراد خیر و دلسوز، صدا و سیما ، چندین پایگاه خبری، مجله و غیره است ، آیا توانایی مهار این حیوانات بلاصاحب را ندارند؟ تازه برخی مدعی هستند گویی گله های سگ توسط برخی ماشین های حمل حیوانات در اطرف شهر تخلیه می شوند! که البته سند و مدرکی ارائه نداده اند. به هر حال اگر اقدامی زودهنگام نشود دیه خسارت سگ های رها شده به شهروندان ممکن است از هزینه ی مدیریت آنها بسی سنگین تر شود! دیگر فردا دیر است. روز به روز داستان تکراری سگ های رها شده بغرنج تر می شود و اگر امکان سر و سامان دادن آنها برای این مسئولان میسر نیست پس چرا ؟