به گزارش کردپرس؛ مجتبی بخشی پور در گفت و گو با خانه ملت؛ با اشاره به توقع و انتظار مردم از دولت سیزدهم، افزود: چه در زمان انتخابات و چه در ایام بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی دولت، آقای رئیسی همواره از محرومیت زدایی و توجه ویژه به استانهای محروم سخن میگفت و این رویکرد امیدواریهای زیادی را در بین مردم ایجاد نمود.
وی با بیان اینکه ما هم باور داریم رئیس جمهور حامی محرومین و مشتاق خدمت به آنان است، تصریح کرد: اما متأسفانه لایحه بودجه و سرانهای که در آن برای هر استان در نظر گرفته شده به گونهای است که استانهای محروم را محرومتر و استانهای برخوردار را برخوردارتر میکند.
نماینده اسلامآبادغرب و دالاهو بیان کرد: اگر سرانه بودجه استانها را در چهار سطح ببینیم، متاسفانه میزان سرانه سطح اول نسبت به سرانه سطح چهارم بیش از پنج برابر است و این یعنی میزان خدمات و بودجه جاری و عمرانی دولت در برخی استانها بیش از پنج برابر استانهای محروم است.
بخشیپور اعلام کرد: سرانه اکثر استانهای محروم کشور نظیر استانهای کرمانشاه، کردستان، ایلام، لرستان و سیستان و بلوچستان از نوع سرانه چهارم یعنی زیر ۲۰۰هزار تومان برای هر فرد است، که این امر با آنچه که دولت محترم داعیهدار آن است مغایر است.
وی بودجه جاری دولت را که بخش اعظم آن صرف حقوق کارمندان دولتی میشود را از عوامل مؤثر در میزان سرانه بودجه هر استان عنوان کرد و گفت: در استان کرمانشاه متأسفانه بسیاری از دستگاها به اندازهی تعدادی که از نظر چارت سازمانی مجاز به جذب نیرو هستند، نیرو استخدام نکردهاند و اغلب دستگاهها کمتر از ۶۰ درصد چارت سازمانی، جذب نیرو داشتهاند، که با اصلاح این نقیصه هم بیکاری کاهش یافته و هم کمیت و کیفیت خدمات دولت بیشتر شده و هم سرانه بودجه استان افزایش مییابد.
عضو کمیسیون عمران مجلس، عامل مؤثر دیگر در افزایش سرانه بودجه را افزایش بودجه عمرانی استان دانست و گفت: این امر باید در قالب افزایش اعتبار پروژههای عمرانی صورت گیرد. در افزایش بودجه عمرانی استان لازم نیست پروژههای جدید تعریف شود چون به اندازه کافی پروژه ناتمام در استان وجود دارد.
بخشیپور در پایان ابراز امیدواری کرد، دولتی که مردم بیشترین امید را به آن دارند، در جهت تحقق عدالت و رفع محرومیت قدم بردارد، باید با همکاری دولت و مجلس اصلاحات لازم در بودجه اتفاق بیفتد به نحوی که منافع آن بیشتر به اقشار آسیبپذیر و مناطق محروم برسد.
نظر شما