به گزارش کردپرس، الیف روناهی، عضو شورای رهبری اتحادیه جوامع کردستان (KCK) با اشاره به مبارزات حزب کارگران کردستان (PKK) در منطقه غرب فرات، گفت که اگر مبارزات این سازمان نبود، حکومت تا کنون کردهای علوی را به تمامی برچیده بود. او خواستار سازمان یابی کردهای علوی در نقاط مختلف شد.

روناهی در گفتگو با روژنیوز درباره چهل و سومین سالگرد قتل عام مرعش گفت: «هنگامی که حکومت ترکیه از میزان نفوذ PKK در میان کردهای علوی و علوی ها با خبر شد، این کشتار را به راه انداخت. آنها می خواستند اینگونه وانمود کنند که این کشتار ناشی از تضاد میان کردهای علوی و کردهای سنی است در حالی که اینطور نبود. در زمان این کشتار که از 16 دسامبر تا 26 دسامبر ادامه داشت در حقیقت هیچ پلیسی بر سر کار خود نبود. این سیاست که کردهای علوی و سنی را علیه یکدیگر نشان دهند در تاریخ کردها بارها تکرار شده است. نمونه اول آن در کشتار مرعش رخ داد و بعد کردها در درسیم، آگری، مالاتیا، ارزنجان و فرات هدف این برنامه قرار گرفتند. در همه آنها قرار بود کردها و علوی ها کشتار شوند.»

روناهی با اشاره به اسکان بسیاری از خانواده های افراط گرایان سوری در منطقه مرعش گفت: «مردم کرد علوی باید این سیاست را شناخته و در برابر آن هشیار باشند. این که امروز خانواده های داعشی در این مناطق اسکان داده شده اند تصادفی نیست. بخشی از همین سیاست است.»
او افزود: «هیچ کدام از عاملان کشتار مرعش تحت پیگرد قانونی قرار نگرفتند. بعضی از آنها مدت کوتاهی بازداشت شدند و سپس به طور قانونی آزاد و تبرئه شدند. یکی از عاملان این کشتار به نام اوک کش کنگر مدت زمان کوتاهی پس از دستگیری تبرئه شد و در سال 1991 به عنوان نماینده مرعش به مجلس راه یافت و پاداشش را اینگونه گرفت.»

عضو ارشد KCK با بیان این هدف حکومت از این کار پاکسازی منطقه مرعش و مالاتیا از کردها و علوی ها بوده است، گفت: «در این کشتار نزدیک به ۵۰۰ تن از شهروندان ما کشته شدند. صدها نفر زخمی شدند، صدها خانه و محل کار علویان کرد در آتش سوخت. بقیه آنها در سراسر جهان پراکنده شدند. در حدی که غرب فرات خالی از سکنه شد. آنها طوری مردم را قتل عام کردند که تا سال های سال زخم های ناشی از این کشتار ترمیم نشود و مرد دیگر به خودشان نیایند. آنها می خواستند که جامعه کردهای علوی را از میان بردارند که موفق هم شدند. مردم مناطق پازارجیک، مرعش، البیستان، غازی آنتپ، و مالاتیا باید اینها را ببینند.»

او در آخر با تأکید بر مبارزات PKK در مناطق کردنشین غرب فرات گفت: «همه مردم کرد علوی ما باید بدانند که اگر مبارزات PKK در این مناطق نبود و از آنها محافظت نمی کرد، در جغرافیایی که در آن زندگی می‌کنند، کردی وجود نداشت، به‌ویژه در غرب فرات که سرزمین کردهای علوی است. کردهای علوی باید با دانستن این موضوع نقش فعالی در مبارزه ایفا کنند.»