به گزارش کرد پرس، مهدی نامدار در در جشن ستارگان شهرستان مریوان نقش و رسالت آموزش و پرورش را توسعه آموزشی برشمرد و گفت: همچنان که سایر دستگاه ها هر کدام به دنبال توسعه در عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی هستند همه ما هم باید در جهت رسیدن به توسعه آموزشی گام برداریم.

وی موفقیت آموزش و پرورش کردستان‌ در عرصه های مختلف را نتیجه و لطف استعداد های ویژه دانست و اظهار کرد: طی چندین سال از مسئولیتی که در استان بر عهده داشتم شاهد وجود چنین استعدادهایی بودم و امروز نمود فعالیت ها و عملکرد مجموعه آموزشی و پرورشی را در این جشن و تجلیل از برترین ها مشاهده می کنیم.

معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش استان کردستان کسب رتبه اول کشوری طی ۵ سال گذشته در المپیاد نانو را یادآور شد و افزود: کشور ایران در جهان به عنوان یک قطب در بحث نانو مطرح است و استان‌کردستان هم با کسب رتبه اولی در کشور قطب نانو است و رسیدن به این موفقیت در حالی است که کردستان از کمترین امکانات و تجهیزات برخوردار بوده است اما وجود نیروی انسانی توانمند و متعهد و دانش آموزان مستعد مسیر رسیدن به این موفقیت را فراهم کرده است.

نامدار با تمجید از مردمان این خطه از میهن اسلامی اظهار کرد: مردمان استان کردستان دارای سه فرهنگ غنی یعنی مسلمان بودن، ایرانی بودن و کرد بودن هستند و با استفاده از این ویژگی ها می توان بر بسیاری از مشکلات فائق آمد.

وی در ادامه با اشاره به وجود سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش، ادامه داد: سندی به نام سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش تدوین و طراحی و در حال اجرا است و به عنوان نقشه راه و قانون اساسی در در اختیار نظام آموزش و پرورش قرار دارد که اگر کامل اجرا شود قعطا باعث تحول شگرف و عظیم خواهد شد.

معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش استان کردستان یادآور شد: در گذشته آرزوی ما داشتن یک دانش آموز المپیادی بود اما امروز به لطف خدا و توانمندی نیروی انسانی ۱۰تا ۱۲نفر المپیادی داریم که در بازه زمانی ۳تا ۴ساله اتفاق افتاده است و این نشان از وجود همان استعدادهاست.

نامدار بیان کرد: همه ما در بعد توسعه آموزش و پرورش مسئولیت سنگین داریم هر چند تلاش های خوبی صورت گرفته است اما تا رسیدن به وضعیت مطلوب فاصله است.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود اولین و مهم ترین شاخص در توسعه آموزش و پرورش را پوشش تحصیلی به ویژه پوشش تحصیلی دختران دانست و گفت: وجود دانش آموز به مدرسه نرفته در شأن جامعه ای که در قرن بیست و یکم قرار دارد نیست و باید از همه توان و ظرفیت موجود جهت شناسایی و جذب دانش آموزان بازمانده از تحصیل و تارک تحصیل به ویژه دختران در مناطق روستایی بهره گرفت.