به گزارش کُردپرس، بر اساس گزارشی که اخیراً توسط سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) منتشر شده است، در سال ۲۰۲۱، سوریه شاهد کمترین میزان تولید گندم در پنجاه سال گذشته بود.

این مسئله همزمان با هشداری است که دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد صادر کرد که در آن اعلام شد، سوریه در تابستان آینده از بدترین خشکسالی طی ۷۰ سال گذشته رنج می برد.

این کاهش تولیدات کشاورزی در حالی است که سوریه در برخی از بخش‌های این کشور شرایط نزدیک‌تر به قحطی را تجربه می‌کند، جایی که بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن در فقر به سر می‌برند و بیش از ۱۲.۴ میلیون نفر از ناامنی غذایی رنج می‌برند.

سطح برداشت گندم امسال ۷۸۷۰۰۰ هکتار تخمین زده می شود که کمی بیش از نیمی از سطح برداشت شده در سال ۲۰۱۹ است. در حالی که امسال سطح برداشت جو ۳۵۲۰۰۰ هکتار بود که حدود ۷۵ درصد کمتر از سال گذشته است.

بر اساس برآوردهای سال ۲۰۱۰، کشاورزی در سوریه ۱۷۰۶ درصد از تولید ناخالص داخلی سوریه را تشکیل می داد.

حدود ۱۷ درصد از کل نیروی کار یا نزدیک به ۹۰۰ هزار کارگر در بخش کشاورزی مشغول به کار بودند.

مساحت سوریه ۱۸.۵ میلیون هکتار و مساحت زراعی و جنگلی آن بر اساس برآوردهای سال ۲۰۱۰ حدود ۶.۵ میلیون هکتار است.

بخش کشاورزی نقش مهمی در اقتصاد سوریه ایفا می‌کرد، زیرا صادرات محصولات کشاورزی سهم مهمی در تجارت خارجی و تامین ارز داشت.

این بخش همچنین مواد اولیه زیادی را برای سایر بخش های اقتصادی و صنعتی فراهم می کرد.

پیش از این، بخش کشاورزی پس از نفت از نظر درآمدهای صادراتی در تراز صادرات سوریه رتبه دوم را داشت.

سوریه محصولات کشاورزی زیادی مانند غلات، حبوبات، میوه ها، سبزیجات، محصولات مزرعه، پنبه، زیتون، پسته و بسیاری دیگر را تولید می کرد.

ناامنی غذایی

در گزارش دیگری از "فائو" که در ۱۶ دسامبر امسال منتشر شد، به نظر می رسد که سوریه بخشی از یک مشکل بزرگتر یعنی مشکل ناامنی غذایی در خاورمیانه است.

در این گزارش آمده است که حدود یک سوم جمعیت خاورمیانه در وضعیت ناامنی غذایی به همراه افزایش نرخ گرسنگی به سر می برند که طی دو دهه گذشته به ۹۱.۱ درصد رسیده است.

ویکتور نیلوند، نماینده صندوق کودکان سازمان ملل متحد در سوریه (یونیسف) نسبت به پیامدهای جدی این بحران هشدار داد.

نیلوند گفت: «جریان ناکافی رودخانه فرات به طور مستقیم بر زندگی روزانه میلیون ها نفر تأثیر می گذارد.

وی تاکید کرد: برای یافتن راه حلی برای این بحران در اسرع وقت به یک گفتگو منطقه ای نیاز داریم.

پیامدهای آسیب بحران کم آبی تنها مشمول محصولات کشاورزی نیست، بلکه به بخش های حیاتی، به ویژه سلامت و انرژی صدمه می‌زند.

یونیسف می گوید که کیفیت پایین آب منجر به افزایش عفونت هایی مانند اسهال، به ویژه در میان کودکان می شود.

این نهاد اعلام کرد که سطح پایین آب منابع انرژی را نیز تهدید می کند، به ویژه اینکه حدود سه میلیون نفر در شمال شرق سوریه برق مورد نیاز خود را عمدتاً از سه نیروگاه برق آبی در رودخانه فرات تامین می کنند.

بحران آب حسکه

در استان حسکه که سبد غذایی سوریه محسوب می شد، بحران آب شدیدتر شده است. در حسکه که منبع نیمی از غلات کشور است، وضعیت اسفبار شده زیرا سطح آب در مخازن به حوضچه های بزرگی رسیده است که جوانان می توانند با دستان خالی از درون آن ماهی بگیرند.

آنچه اوضاع را بدتر می کرد خشک شدن رودخانه خابور به دلیل کمبود باران بود که قرار بود آب شرب حسکه را تامین کند.

با توجه به همه اینها، ساکنان حسکه در حال حاضر تنها با ایستگاه آب علوک در نزدیکی مرز ترکیه باقی مانده اند، جایی که این ایستگاه آب آشامیدنی سالم را برای حدود ۴۶۰ هزار نفر تامین می کند، اما این منبع مانند دو سال گذشته در معرض تهدید قرار گرفته است. سال هاست که این ایستگاه به دلیل قطع آب ترکیه به طور متناوب کار می کند.

در ژوئیه گذشته، یونیسف خواستار لزوم توقف موانع مستمر در کار ایستگاه آب علوک شد.

با توجه به این وضعیت دشوار، ساکنان حسکه در حال حاضر مجبور هستند آب آشامیدنی را از تانکرهای آب با هزینه بالای ۶ هزار لیره (۲.۲۵ دلار) در هر هزار لیتر تهیه کنند که نشان دهنده بار بزرگی بر دوش ساکنان است در حالی کهومیانگین دستمزد خانواده‌ها فقط ۵۳ یورو در ماه است.

شرایط خشکسالی

بر اساس گزارشی که شورای امنیت سازمان ملل در اکتبر گذشته منتشر کرد، جمعیت مناطق شمالی و شمال شرقی سوریه به دلایل زیست محیطی و به دلیل شرایط تحمیل شده از سوی ترکیه هنوز نمی توانند دسترسی سالم و ایمن به منبع کافی آب آشامیدنی داشته باشند.

بر اساس برنامه اقدام سازمان ملل متحد در نهم سپتامبر گذشته برای رسیدگی به بحران آب، پس از کاهش سطح رودخانه فرات از ژانویه گذشته، ۵.۵ میلیون سوری به منابع آب حیاتی نیاز دارند.

گزارش سازمان ملل در همان ماه حاکی از آن بود که عدم جاری شدن آب از سرچشمه ترکیه به رودخانه، علاوه بر کمبود باران و میانگین دمای بالا باعث ایجاد شرایط خشکسالی در شمال شرق سوریه شده است.

سال ۲۰۱۹، شاخص جهانی بحران، سوریه را به عنوان کشور در معرض خطر خشکسالی در منطقه مدیترانه قرار داد.

به گفته سازمان های بشردوستانه، خشکسالی مناطق کشاورزی وسیعی را تحت تاثیر قرار داده است که عمدتاً به آب باران وابسته هستند، در کشوری که ۶۰ درصد جمعیت آن از ناامنی غذایی رنج می برند.