به گزارش کردپرس، کردها یکی از برجسته ترین گروه های قومی در جامعه فلسطین هستند که حضور آنها در این مکان به دوران صلاح الدین ایوبی برمی گردد؛ زمانی که آنها برای آزادسازی فلسطین از دست صلیبیون به فلسطین هجوم آوردند.

آنها همچنین در زمان حکومت نجم الدین ایوب، از امرای عثمانی و دوران مملوک رهسپار فلسطین شدند. آنها بیشتر در غزه که مرکز ارتباطی تجاری بین دمشق، قاهره و اروپا بود، متمرکز شدند.

کردها از شمال سوریه، عراق و ترکیه به غزه آمده اند. امروزه خانواده‌های کرد در غزه به دو زبان کردی و عربی حرف می زنند و ضمن این که به بخشی از بافت اجتماعی فلسطین تبدیل شده‌اند، آداب، سنت‌ها و ویژگی‌های اجتماعی آن را نیز کاملاً پذیرفته‌اند.

مهمترین عمارت کردها در غزه، کاخ حتحت است و در قرن دوازدهم هجری قمری توسط ابراهیم حتت، تاجر کرد که با خواهر سلطان عثمانی ازدواج کرده بود، ساخته شد.

عیسی حتت 81 ساله، به المانیتور گفت: «کردها به فلسطین آمدند و آن را به عنوان یک مقصد تاریخی اسلامی یافتند. آنها می خواستند در این منطقه زندگی کنند و با اعراب ادغام شوند. خانواده ما اصالتا کرد هستند. کاخ حتت متعلق به جد ما ابراهیم حتت، تاجر دمشقی پارچه در غزه بود.»

وی خاطرنشان کرد شهر غزه در دوره مملوک، زمانی که هیئت های عربی و آفریقایی از آن بازدید کردند؛ چه به عنوان بازرگان، دانشجویان علوم و چه به عنوان پناهنده رونق یافت.

ناصر الیفاوی، مورخ در غزه به المانیتور گفت: «منشأ بسیاری از جشنواره‌هایی که در اینجا برگزار می شود به کردها بازمی‌گردد. جشن روبین پیامبر، عید حضرت موسی، جشن چهارشنبه یعقوب و جشن ابوهریره وجود دارد. صلاح الدین ایوبی برای هر شهر جشن خاصی را به عنوان فرصتی برای گرد آوردن ساکنان آن شهر و ساکنان روستاهای اطراف اختصاص داد.

وی افزود: «جشن های مردمی فلسطینی از سال 1187 میلادی آغاز و تا پایان تابستان 1947 ادامه یافت. ... در تابستان سال بعد، شهرها و روستاهایی که در آن جشن ها برگزار می شد ویران شد و دیگر هیچ جشنی در فلسطین برگزار نشد.»

الیفاوی اشاره کرد که کردهای فلسطین علاوه بر ساخت کاخ حتت، مسجد ابن عثمان و مسجد سیده رقیه را ساختند. «رقیه زنی نیکوروی و صالح در عصر مملوک بود. یک شاهزاده عثمانی شیفته اش شد و با او ازدواج کرد. زمانی که او و همسرش از دنیا رفتند، ساکنان آن منطقه که کرد هستند، این مسجد را ساختند.»

مسجد ابن عثمان یکی از بزرگترین و قدیمی ترین مساجد نوار غزه است که توسط یک روحانی و تاجر کرد به نام شهاب الدین بن عثمان در سال 1430 میلادی ساخته شد.

مهندس محمود البلاوی، که به عنوان راهنمای گردشگری و هماهنگ کننده پروژه در مرکز حفاظت از معماری IWAN کار می کند، به المانیتور گفت: «الشجاعیه بزرگترین منطقه در غزه است و برجسته ترین مساجد و کلیساها را در خود جای داده است. این منطقه همچنین شامل ده‌ها خانه باستانی است که در زمان حکومت عثمانی‌ها در حدود چهار قرن پیش ساخته شده‌ و بناهای مذهبی مانند مسجد ابن عثمان و مسجد سیده رقیه نیز در این منطقه واقع شده است.»

در نوار غزه، اماکن باستانی با توجه به وخامت شرایط اقتصادی و انسانی، با بی توجهی زیادی از سوی نهادهای رسمی و غیررسمی مواجه می شوند. کمک های بین المللی بیشتر به پروژه های امدادی، بهداشت، آموزش و سرپناه اختصاص می یابد.

کتاب‌های متعددی وجود دارد که به زندگی کردهای فلسطین پرداخته که مهم‌ترین آنها «کردهای فلسطین» نوشته محمدعلی السویرکی است. در کتاب «روابط کردهای فلسطین: ابعاد تاریخی و آینده روشن» نوشته صلاح بدرالدین و بسیاری دیگر از کتابها به بررسی زندگی کردهای فلسطین پرداخته شده است.

کردهای فلسطین در دوران مدرن نقشی کلیدی در درگیری ها با اسرائیل ایفا کرده اند. این امر یاسر عرفات، رهبر فقید فلسطین را بر آن داشت تا در سال 1999 انجمن دوستی فلسطین و کرد را تأسیس کند که اولین انجمن از نوع خود در جهان عرب بود.

محله شجاعیه در تابستان 2014 و در جریان عملیات نظامی رژیم اسرائیل در نوار غزه تقریباً به طور کامل ویران شد. طی دو روز حمله اسرائیل به این منطقه، 350 فلسطینی کشته و بیش از 1500 نفر زخمی شدند.

منبع: المانیتور

خبرگزاری کردپرس