مرگ یک کولبر دیگر و اضطرابی بی پایان برای یافتن دو نفر دیگر که تا لحظه تنظیم این متن از آنها بی خبریم. دلمان را خوش کرده ایم که سرپناهی یافته باشند. امروز 23 نفر از شهروندان کردستان در پی لقمه نانی به دل بی رحم دره های سرشیو سقز زده بودند که گرفتار برف شدند. تا این لحظه می دانیم حال 18 نفرشان خوب است. همین. نمی دانیم چقدر در برف مانده بودند نمی دانیم چند بار مُردند و زنده شدن تا گروه های امدادی نجات شان دادند اما می دانیم زنده اند. البته می دانیم که یک بار دیگر دیر یا زود باز هم باید به دل آن کوه ها بزنند و به جنگ کولاک بروند. تا اینجا یک نفرشان را از دست داده ایم. کردستان هنوز عزادار آن دو نوجوان مریوانی است که رفتند تا نان آور خانواده باشند، که امروز یک نان آور خانواده را از دست داد. مردی حدود 55 ساله. رفته بود کولی بر پشت بگذارد تا غروب را دست پر به خانه برود. مردان کردستان از قدیم غیرت شان در گرو همین دست پر به خانه رفتن ها بوده است و در این راه جان داده اند. به هر حال همه مسئولان و غیر مسئولان، همه ما بدانند و بدانیم باز هم کولبری دیگر در کردستان تسلیم سختی سرمای زمستان شد، بله دفترچه یادداشت هایمان را بردارید وقت زدن همان حرف های تکراری است معطل چه هستیم؟

*سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید، نتواند

که ره تاریک و لغزان است

زمستان است.....

(*بخشی از شعر معروف اخوان ثالث)