در روز ۲۳ بهمن سال ۶۵ ، رژیم بعثی عراق با «۲ فروند هواپیمای میگ» چند منطقه از شهر مهاباد را بمباران کرد که‌ بر اثر این بمباران ۴۲ تن از مردم این شهر شهید شدند.

قبل از این حادثه ناگوار هم رژیم بعث عراق در سال ۶۲ آتش کینه خود را بر سر مردم مهاباد ریخته بود و این شهر را بمباران کرد.

دلیل حمله هوایی صدام حسین به شهر مهاباد چه بود؟ حملات هوایی مختص شهر مهاباد نبود و بیشتر شهرهای غرب کشور تا مرکز آن را شامل می‌شد به این جنگها، جنگ شهرها گفته می‌شود.

جنگ شهرها به پنج دوره از بمباران شدید مناطق شهری در جنگ ایران و عراق (۱۳۶۷–۱۳۵۹) گفته می‌شود. این حملات به وسیله هواپیماهای جنگنده-بمب‌افکن و موشک‌های بالستیک و (توپخانه در مورد شهرهای مرزی) انجام می‌شد و هدف از آن در هم شکستن روحیه مردمی در کشور مقابل بود. سازمان ملل بارها از طرفین درخواست کرد تا از حمله به شهروندان غیرنظامی اجتناب کنند.

دور اول تا چهارم؛ در مجموع پنج سری از جنگ شهرهای اتفاق افتاد که اولین آن از ۷ تا ۲۲ فوریه ۱۹۸۴ (بهمن ۶۲) ادامه داشت. در سال ۶۲ شهر مهاباد برای نخستین بار بمباران هوایی را تجربه کرد اما به سبب نبود کارخانه های مهم و صنایع پیشرفته در مهاباد کسی باور نمی کرد که هواپیماهای دشمن، قلب بیگناه این شهر را مورد حمله قرار دهد. در آن واقعه 10 نفر به شهادت رسیدند.

دومین سری از جنگهای شهری عراق بر علیه ایران که در پاسخ به عملیات تهاجمی ایران در طی عملیات بدر بود که از ۲۲ مارس تا ۸ آوریل ۱۹۸۵ (فروردین ۶۴) ادامه داشت. در این دوره حملات هوایی اکثر شهرهای بزرگ مرکزی و نیمه غربی ایران از جمله تهران، تبریز، شیراز، اصفهان، ایلام ،همدان وکرمانشاه مورد حمله قرار گرفتند که 10 روز از این سری حملات بسیار شدید بود.

سومین سری از جنگ شهرها پاسخ به عملیات ایران در منطقه سومار بنام عملیات کربلای ۶ از ۱۷ تا ۲۵ ژانویه ۱۹۸۷ (دی و بهمن ۶۵) انجام گرفت در این سال هم مهاباد هدف حملات هوایی عراقی ها قرار گرفت. «۲ فروند هواپیمای میگ» عراقی ساعت ۱۱صبح دیوار صوتی را شکستند و سه نقطه مهم شهر مهاباد شامل «میدان آرد»، «میدان منگور» و «میدان استقلال» را بمباران کردند.

در این حمله بیشتر کشته شدگان کودکان و زنان بودند چون در این ساعت از روز مردان در سر کار بودند و هواپیماهای بعثی، خانه های مسکونی را هدف قرار دادند به همین دلیل تعداد کشته و زخمی های کودکان و زنان بیشتر از مردان بود.

در ادامه جنگ شهرها در سری چهارم جنگ شهرها به مدت طولانی ۳ ماه از فوریه تا آوریل (بهمن ۶۵ تا اردیبهشت ۶۶) ادامه یافت. در زمستان سال ۱۳۶۶ (فوریه ۱۹۸۸) هنگامی که زمزمه‌هایی از پیروزی عراق در جنگ به گوش می‌رسید، صدام حسین دستور انجام پنجمین سری جنگ شهرها را صادر نمود.

این سری جنگ شهرها، شدیدترین و آخرین مرحله جنگ شهرها بود که تا اردیبهشت ۶۷ به طول انجامید. در زمان این حمله روحیه مردمی در ایران کاملاً شکسته شده‌بود، بطوریکه علاوه بر شهروندان عادی، کارمندان دولتی نیز شروع به ترک تهران به سمت روستاها و شهرهای کم جمعیت‌تر کردند. در آن هنگام عراقی‌ها پس از شش سال عملیات ایستای تدافعی با تجدید قوا مجدداً آغاز به عملیات تهاجمی در جبهه‌ها کرده ‌بودند.

در این مرحله از جنگ شهرها، عراقی‌ها در طول قریب به ۵۰ روز به شلیک ۱۸۹ موشک اقدام کردند. بیشتر موشک‌های عراقی از نوع الحسین بود که موشک اسکاد-بی اصلاح و تولید شده در عراق بود.

از این تعداد ۱۳۵ فروند در تهران، ۲۳ فروند در قم، ۲۲ فروند در اصفهان و تعدادی در تبریز و شیراز و کرج فرود آمد. این حملات بیش از ۲ هزار ایرانی را کشت و حدود یک‌چهارم جمعیت تهران، پایتخت ایران، را فراری داد. ایرانی‌ها در پاسخ به این موشک‌باران با شلیک ۷۵ تا ۷۷ موشک هواسونگ-۵ - مدل تولید کره‌شمالی اسکاد - به این حمله پاسخ دادند. بیشتر اهداف نیروهای نظامی ایران در شهر بغداد بودند.