راه نیافتن برخی چهره ها به صحنه رقابت رنجش هایی را در برداشته است، لیکن صندوق آراء همچنان بهترین راه ابراز وجود درصحنه های سیاسی کشورمی باشد. به دلیل همین ملاحظه ملی است که عمده جامعه با همه گلایه مندی هایشان همچنان به صندوق رغبت نشان می دهند. طبق افکارسنجی های میدانی همه افراد له و علیه صندوق آراء از رای یکسانی برخوردار نمی باشند. بخش محدودی از جامعه از اول اعتقادی به رای نداشته و ندارند این قشر درهمه جوامع توسعه یافته و پیشرفته وجود دارند کما اینکه در برخی انتخابات بسیاری از کشورهای صنعتی؛ میزان مشارکت به زیر 30 درصد هم می رسد ولی هیچگونه خللی در ساختارحاکمیت آنان ایجاد نمی شود. برخی دیگر نسبت به نحوه تعیین کاندیداها نقدهایی را وارد می دانند به همین خاطر به دیده شک به صندوق می نگرند برخی دیگر که بخش عمده ای از ناراضیان را تشکیل می دهند از نتیجه عملکرد نمایندگان فعلی گله دارند. برخی از این نمایندگان با اقدامات منفعت طلبانه خود در دوران نمایندگی موجب دلزدگی بخش زیادی از جامعه گردیده و اعتماد به مجلس را دربین مردم تضعیف کرده اند. دخالت های بی حد و حصر درعزل و نصب مدیران، گروه گرایی و باندبازی، سوء استفاده های مالی خود و اطرافیان و بسیاری رفتارهای نادرست که با شعارهای اولیه تبلیغاتی آنان فاصله دارد از جمله اقدامات دافعانه برخی نمایندگان فعلی می باشد اما با همه این «نامرادی ها» و کج رفتاری ها این مردم هستند که باید از بین تایید شدگان نهایی فردی از جنس مطالبات خود را برگزینند.
شرایط فعلی کردستان به صورت جدی نیازمند بازسازی ناوگان توسعه ای است. نمایندگان کلنگی با روحیات عوامفریبی نمی توانند باری از دوش کردستان خسته بردارند. کولبری برجسته ترین معضل معیشتی مناطقی از کردستان می باشد که درپیچ وخم های سیاسی دولت و مجلس به فراموشی سپرده شده است به تحقیق هرازچندگاهی طرح موضوع کولبری درمجلس بیشتر کاربرد تبلیغاتی دارد مردم می فهمند که اگر دولت اراده کند و مجلس پشتیبانی قانونی داشته باشد این گره پیچیده معیشتی کردستان براحتی گشوده خواهد شد. توسعه همه جانبه کردستان نماینده پرتوان می خواهد که با یک واحد آپارتمان و یا تغییر وضعیت کارمندی؛ موکلین خود را نفروشد. کردستان نیاز به اعتبارات جهشی دارد تا بتواند به شرایط دو دهه قبل استان های همجوارخود برسد. قریب هشت سال است کردستان جولانگاه باندی انحصارگر و بسته گردیده است که این استان را محبوس کرده اند. کردستان نماینده ای می خواهد که زنجیر این اسارت و انحصار را بشکند نه اینکه درمقابل یک پست مدیریتی نزدیکان نماینده قفل های زندان اقتصاد و معیشت کردستان را اضافه کند. چه کسانی عامل ناکارآمدی برخی دولتیان دراستان هستند؟ اگر نماینده با کوچکتزین امتیازی درمقابل دولت نرمش نشان ندهد و وظیفه نظارتی خود را به نحو احسن انجام دهد چه بهانه ای برای ممانعت از توسعه وجود خواهد داشت؟ چه کسی عامل عقب ماندگی و «رکورد رکود» کردستان دراین چند ساله بوده است؟ نماینده ای برازندگی و لیاقت مردم کردستان را دارد که درمقابل معیشت مردم و توسعه استان مماشات نکند و قابل خریدن نباشد.
نظر شما