1- جامعه امروز کوردستان، به غایت متنوع و متکثر به لحاظ اجتماعی،فرهنگی و سیاسی است.ضرورت دارد تا به سلایق مختلف امکان حضور در ساحت سیاست داده شود. آنچه نظام اجتماعی و سیاسی یک جامعه را شکننده می سازد،بی تفاوتی و بی اعتمادی سیاسی است.

2- این روزها در کلاس درس و در متن جامعه از اثربخشی پایین مشارکت در انتخابات سخن به میان می آید. تجارب جوامعی که در چهار دهه اخیر گذار به دموکراسی را تجربه نموده اند، آموزنده است: باید از حداقل ها، استفاده کرد. قهر با صندوق رای و مشارکت منفی، نهال دموکراسی را شکننده تر می سازد.

3- با احترام به نامزدها، نمی توان این واقعیت را انکار کرد که نامزدهای این دوره کمتر بازنمای تمام سلایق و مطالبات و گروهبندی های مختلف اجتماعی در کردستان هستند.

4- تجربه کنش ورزی سیاسی و فعالیت مدنی و جامعه پذیری سیاسی پیش شرط ورود به ساحت سیاست است. بدلیل اختلال در جامعه پذیری سیاسی، عمدتا با شخصیت های خلق الساعه روبرو هستیم. چنین افرادی اگر وارد پارلمان شوند، عموما رفتارهای جزئی گرایانه و پوپولیستی را پیشه خواهند کرد

5- نمایندگان فعلی مجلس، عموما رسالت قانونگذاری را فراموش کرده اند.اگر فعالیت هایی همچون راه اندازی بیمارستان، سد، درمانگاه و .....به نام نمایندگان محترم مجلس در بوق و کرنا جار زده می شود(بدون آنکه منکر پیگیری های جدی نمایندگان محترم شد)، پس دولت در این میان چه نقشی دارد؟ سکوت دولت مردان نیز جای تامل دارد و از یک سیکل معیوب در نظام تدبیر خبر می دهد.

6- نمایندگان مجلس، رسالت نظارتی را به مداخله درسیستم اجرایی تا سطح مداخله در جایابی مستخدم یک مدرسه تقلیل داده اند.

چون توسعه نیافتگی ماهیت ساختاری دارد تنها با تدوین طرح های قانونی می توان ساختارها را دربرگیرنده کرد و دولت را ملزم به اقدامات عملی در راستای توسعه کوردستان نمود.سوال این است نمایندگان فعلی،تا بحال برای جبران عقب ماندگی ها و توسعه نیافتگی کوردستان،چند طرح قانونی را تدوین و تقدیم مجلس نموده اند؟در صورت وجود،چرا در تبلیغات انتخاباتی بدانها اشاره نمی شود؟

7- نمایندگان مجلس بایستی با نظام حامی پروری در نظام اداری مقابله کنند. نمایندگی فرصتی برای توانمندساختن افراد و گروههای فرودست است؛ناگفته پیداست که نمایندگی به فرصتی برای توانمندساختن شخص نماینده و نزدیکان وی بدل شده است.اگر زنده یادمهندس ادب به یک اسطوره بدل می شود بدلیل تلاشهای فراموش ناشدنی برای فرودستان و بدل نشدن به وکیل الدوله و طفیلی جریان های سیاسی بوده است. کاک علی پرتوی با فوق دیپلم وارد مجلس و با همان مدرک مجلس را ترک نمود و از همه مهمتر معلم باقی ماند.

8- نباید اجازه داد به بهانه انتخابات فضا قطبی و چندپاره شود. مبنای انتخاب بایستی درد مشترک و فرودستی و توسعه نیافتگی باشد.باید فردی در منصب نمایندگی قرار گیرد که زبان گویای دردمشترک باشد، خاستگاه شهری شخص نماینده به هیچ عنوان نبایستی مبنای انتخاب قرار گیرد.

9- نمایندگان مجلس از برقراری روابط نهادی با مراکز آموزشی و پژوهشی عموما ناتوان بوده اند. حضور نمایندگان مجلس در دانشگاه ها صرفا جنبه مناسکی و مناسبتی داشته است.در هشت سال اخیر هیچکدام از نمایندگان استان کوردستان در دانشگاه کوردستان به عنوان دانشگاه مادر استان، جلسه ای مشترک با اساتید نداشته اند. بیش از ده کنفرانس علمی ملی و بی المللی در این دانشگاه برگزار شده است، در هیچکدام از این کنفرانس ها مشارکت نداشته اند. در ده سال اخیر ،دوبار نمایندگان را در دانشگاه کردستان در قاپ تصویر دیده ام: در سخنرانی یکی از امامان جمعه تهران در دانشگاه و در کنگره مفاخر کورد و ثبت تصویر در پشت سر استاد مظهر خالقی. اما دریغ از یک نشست و بهره گیری نمایندگان مجلس از نتایج پژوهش های دانشگاهی.بی جهت نیست که اظهارات نمایندگان در صحن مجلس،کلی گویانه، سطحی، و بدور از استنادات علمی و پژوهشی است.

10- برکت در تغییر است؛نظام خلقت بر تغییر استوار است.باید اجازه داد تا تجارب و سلایق جدید امکان حضور در کسوت نمایندگی را پیدا کنند. انحصارگرایی در ساحت سیاسی، فسادآور است.چرخش نخبگان در سطوح مختلف از جمله در سطح نمایندگی مجلس اظهر من الشمس است.