به گزارش خبرگزاری کردپرس، حسین منصوری عنوان کرد: گرم شدن زمین ناشی از رشد جمعیت کره زمین و تولید گازهای گلخانه ای امروز به چالشی جدی برای پوشش گیاهی و جانوری این کره خاکی شده است که حاصل آن به خاطر افتادن زندگی انسانها، گیاهان و جانوران شده است و در این میان این انسانها هستند که علاوه بر اینکه مقام اول تخریب محیط زیست را دارد به دلیل قدرت تعقل خود اقداماتی نیز در راه حفظ محیط زیست و یا کاهش سرعت تخریب آن را داشته باشد.

او هشدار داد: جنگلهای بلوط زاگرس امروزه متاثر از عوامل مختلف در معرض تخریب شدید می باشند و این عوامل تخریب نیز قدرت زادآوری و تکثیر طبیعی را کند و بعضا از بین برده است. تکثیر طبیعی که این جنگلها در طول سالیان متمادی تا اوسط دوره صنعتی شدن از آن برای حفظ و نگهداری خود بهره برده است.

وی افزود: اما اکنون که این امکان از آن در بیشتر مناطق رویش گرفته شده، ما انسانها نیاز داریم برای حفظ و احیا آن اقدام به کاشت و نگهداری بلوط در مناطق تخریب شده یا دارای پوشش فقیر کنیم. اهمیت این پوشش گیاهی حفظ آب و خاک و همچنین غنی کردن پوشش جانوری است. فراموش نکنیم یکی از عوامل جذب نزولات آسمانی و تغذیه سفره های آبهای زیر زمینی پوشش گیاهی مناسب است.

منصوری خاطرنشان کرد: البته کاشت بلوط امروزه نیازمند فراهم نمودن زمینه مناسب برای رشد و نمو آن یعنی همان کاشت و داشت است که با توجه به به سایه پسند بودن این گونه گیاهی بهتر است مناطق فاقد پوشش گیاهی و لخت مانند کوه لنه در نزدیکی شهر سرابله ابتدا در چند سال با کاشت گونه های مقاوم مانند بادم وحشی مهیا شده و سپس در سالهای بعد با کاشت بلوط در لابلای آنها به هدف مطلوب دست یافت. منطقه کوه لمه‌ره در شهرک سرطاف مثال بارزی برای آن است.

او گفت: در کنار این موضوع قرق نمودن و جلوگیری از چرای دام یا همان عامل اصلی زادآوری بلوطهای زاگرس است، آبیاری و تیمار آن برای چند سال نتیجه مطلوب و آرمانی را نیز در پی خواهد داشت.

فعال محیط زیست ایلامی تاکید کرد: پیشنهاد می شود اکنون که به همت فعالان محیط زیست برنامه کاشت بلوط در دستور کار قرار گرفته بهتر است دست اندر کاران برنامه در کنار کاشت بلوط تمرکز اصلی بر کاشت گونه مقاوم با هماهنگی متخصصان منابع طبیعی داشته باشند تا برای کاشت بلوط در سالهای آینده زمینه مناسب فراهم شود.