در عصر کنونی شبکه های اجتماعی نقش موثری در روند اطلاع رسانی شفاف،فرهنگ سازی و گسترش هنجارهای اجتماعی ایفا می کنند.
به تازگی در فضای مجازی ایده ای تحت عنوان"چالش لبخند من"همرسانی شده است. در این روزهای انباشته از هراس،اندوه،استرس و اخبار مرگ،هدف چنین پیشنهادهایی، تزریق روحیه شادی، ارتقای سطح امید به زندگی و تقویت عزم و اراده هموطنان در مسیر جدال با هیولای خونخوار کروناست.
مدت زمان زیادی از ورود این بیماری به کشور ما نمی گذرد اما در همین ایام کوتاه، همه مناسبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور دستخوش چالش جدی شده است.
ما تجربه تلخی چون جنگ را از سر گذرانده ایم. روزهایی را به یاد داریم که جنگ در مرزهای زمینی با شدت ادامه داشت و همزمان هواپیماهای ارتش عراق، مناطق مسکونی و تجاری ما را آماج بمب های مرگ آفرین خود می کردند. اما زندگی جاری بود. تکاپوی روزمره زیر غرش توپ و هواپیما و آژیر قرمز ادامه داشت.
حالا کرونا ویرانگرتر از جنگ گلوی ما را فشرده است. فشار اقتصادی را مضاعف، لبخندها را کمرنگ، آموزش را تعطیل و جنب و جوش مقتضای نوروز را به خمودی کشانده است. با این وجود ابرهای تیره کنار خواهد رفت. خورشید بار دیگر بر ایران بزرگ خواهد تابید. ققنوس ایرانی از خاکستر برخواهد خاست. باران لبخند اشک های غم را خواهد شست.
عنصر ایرانی در تاریخ هزاران ساله خود، شراره های سوزان را با شجاعت و متانت خاموش کرده است و این بار هم با بغضی در گلو این گردنه سخت را پشت سر خواهد گذاشت.
انتظار معجزه دولت و دست غیب خطاست. هر هموطن در قبال سلامت خود و جامعه مسئول است. اکنون رسالت مسئولیت شناسی و وطن دوستی را با"چالش لبخند"آغاز کرده ایم و با عمل به توصیه های بهداشتی، پرهیز از رفتارهای سودجویانه، کمک به همنوعان، مهرورزی و گفتمان امیدبخشی به سرانجام خواهیم رساند.
نظر شما