مشکل پیش آمده(کرونا ویروس) نیز بعد مدتی با هزینه های هنگفت جانی و مالی ای که به جا می گذارد از بین می رود اما رفتن کرونا هرگز به معنای پایان رنج و زحمت انسان؛ این مخلوق عاقل نیست. باز مشکل پشت سر مشکل و این سریال تا پایان عمر او ادامه دارد.

وقتی ندای وحیانی آمد و انسان را متوجه حقیقت های موثر در زندگی او کرد؛حقیقت هایی که هرگز خود به برخی از آنها نخواهد رسید و با هزینه هنگفت جانی و مالی و عمری نیز به برخی دیگر دست می یابد به جای پذیرش آن ندا، در برابرش جاهلانه قد علم کرد و چوب این موضعگیری جاهلانه خود را همیشه خورده و خواهد خورد. آن وقت پیامبران از فرط نگرانی برای آینده این مخلوق تا سر حد جان دادن غصه خوردند اما ندا آمد که چه جای غصه خوردن است اگر بخواهیم با نشان دادن یک وضعیت همه را تسلیم خود میکنیم پس ای بهترین بندگان صالح و دلسوز من، غصه نخورید:

«لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ. إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَآءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ»(سوره شعراء ۳و۴)

غصه نخورید چون سنت ما بر اجبار نیست بلکه میخواهیم این مخلوق از قدرت تعقل و اندیشیدنی که به او دادیم و او را با آن بر سایر مخلوقات برتری بخشیدیم خود دست به انتخاب درست بزند.

ما بر نشان دادن آیات خود برای بیداری او متعهدیم پس، هر از چند گاهی آیاتی را به او نشان میدهیم تا حقیقت وجود خود، وجود حیات و وجود ما را بشناسد و سرانجام به این مهم نیز خواهد رسید: «سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِیٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ» (فصلت:۵٣)

حوادثی را به او نشان خواهیم داد که نتیجه حتمی حرکت نادرست او در مسیر زندگی و استفاده نابخردانه از نعمتهای خدادادی اندرونی و بیرونی اوست: «وَمَآ أَصَابَکُمْ مِنْ مُصِیبَهٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ …» (شوری:٣٠)

البته مانع بسیاری از نتایج این برخوردهای نابخردانه او نیز خواهیم بود تا کمتر متضرر شود: «وَیَعْفُو عَنْ کَثِیرٍ» (سوره شوری:٣٠)

اما افسوس آنجاست که بیشتر انسانها دیر متوجه این واقعیتها میشوند: «وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ» ( سوره شعرا:۸)

بر این اساس تنها راه نجات دست کشیدن از غرور و سرمستی و گردنفرازی و بازی جاهلانه و تکرار شکستهای مکرر با هزینه های هنگفت مالی و جانی و عمری با پناه آوردن به ندای وحیانی و تسلیم آن شدن است و اینکه به خود بقبولاند که گوش سپردن به این ندا و کسب برخی معلومات حیاتی از این کانال یکی از نیازهای مبرم حیات اوست.

و حیات، بدون توجه به آن در کنار استفاده از معلومات کسب شده از طریق دستاوردها و تجربهای عقلانی و علوم تجربی شکل کامل به خود نخواهد گرفت و مشکلات کم رنگ نخواهند شد.«رَبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا …» (سوره آل عمران:١٩٣)

*رئیس شبکه بهداشت و درمان پاوه