عصر امروز، کمیته اطلاع رسانی ستاد ملی کرونا در اطلاعیه ای رسمی از عدم چاپ نشریات کاغذی تا پایان طرح فاصله گذاری اجتماعی خبر داد و با این روند سال جاری در تداوم سال گذشته را باید سال مرگ و تعطیلی مطبوعات کاغذی اعلام کرد ؛ هر چند فعالیت و اشتغال در رسانه ها و مطبوعات را به عنوان یک شغل ناامن محسوب می کنند و افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند فاقد امنیت شغلی بوده ، اما در شرایط بحرانی مشکلات این حوزه صدچندان شده و بر بیکاران این بخش افزوده می شود.

از یک طرف امنیت شغلی ندارند و از طرف دیگر از حمایت ساختارمند و نظام‌مند هم برخوردار نبوده و هر سال که سپری می شود بخاطر تعطیلی مطبوعات و رسانه ها صدها نفر از فعالین و گردانندگان این حوزه بیکار شده و دچار سرگردانی شده و با هزاران آسیب و ناهنجاری دست و پنجه نرم می کنند.

بدون شک یکی از آسیب پذیرترین شغل های که از تحریم و فشار اقتصادی دچار شکست و تعطیلی شده همین اشتغال در دفاتر مطبوعاتی و رسانه ای هستند که بدلیل ساختار نامنظم وزارت متبوع در روند صدور مجوز ، حمایت ، عدم منابع درآمد پایدار، فضای مجازی و... دچار ناهنجاری و بحران بیشتر شده و تاکنون هم هیچ برنامه هدفمندی برای حل چالش های پیش رو در دستور کار قرار نگرفته و حتی سازمان نظام صنفی رسانه ای هم در کشوی وزارتخانه و مجلس شورای اسلامی بایگانی شد و خانه مطبوعات کشوری هم فعالیت آنچنانی در این حوزه انجام نداده و با این اطلاعیه مشکلات این حوزه بیشتر خواهد شد.

در چند سال اخیر بدلیل مشکلات اقتصادی و برخی از چالش های نرم افزاری و سخت افزاری خود مطبوعات و رسانه ها و ترویج فضای مجازی و...تعطیلی ها رسانه ها بیشتر از توقیف های بود و به نوعی مرگ خاموش رسانه ها بیشتر از توقیف بوده و بر بیکاران این حوزه اضافه گردیده است ؛ بطوری که سال گذشته بسیاری از موسسات و دفاتر رسانه ای مطرح و بنام کشوری هم صدها نفر از نیروهای خود را اخراج کرده و اقدام به تعدیل نیرو نمودند، بدون اینکه دولت و وزارت متبوع فکر اساسی و راهکاری برای ابقا و یا ادامه اشتغال این افراد داشته باشد، سرمایه هایی انسانی و اجتماعی ارزشمندی که هر کدام از آنها می توانند در بسیاری از موارد بازوی توانمندی برای حل مشکلات در مواقع بحرانی و غیربحرانی مدیریتی در کشور باشند.

با این اوصاف ؛ خیلی از نیروهای که بیکار شدند حتی فاقد بیمه بیکاری بوده و بدلیل همان ساختار ضعیف رسانه ها و مطبوعات بسیاری از نیروهای فعال در این حوزه بدون بیمه و حقوق آنچنانی فعالیت دارند و گاها نیرو و خبرنگارش مجبور است با کمتر از ۵۰۰ هزار تومان هم کار کند و یا اینکه اگر با هزاران مصیبت و مشکل موفق به بازنشستگی بشوند پایین ترین ميزان مستمری را دریافت نموده و حتی بسیاری از آنها چون در یک رسانه و مطبوعه خارج از موسسه وابسته به دولت و یا نهاد خاصی فعالیت دارند محروم از دریافت پاداش پایان خدمت و سایر دریافتی های بازنشستگی می باشند و این است داستان غمبار و اسفناک رسانه ها و مطبوعاتی که به عنوان رکن چهارم دموکراسی نام می برند!

موضوع تاسف برانگیز و قابل تامل دیگر در دو ماه گذشته و به تبع آن در ماه‌های آتی بحران کرونا و بدنبال تصویب کمیته مبنی بر عدم انتشار ، مطبوعات و رسانه ها را با چالش جدی ادامه تعطیلی و عدم فعالیت مواجه ساخته و مطبوعات نیز به مانند بسیاری از فعالیت های فرهنگی و حتی خدماتی جزو آسیب پذیرترین رده محسوب شد.

آن تعداد انگشت شماری هم که منتشر می شدند و با نیروهای که مشغول بکار بوده، با این روند قادر به فعالیت نبوده و با تعطیلی بازار و دکه های مطبوعاتی، نشریه ای منتشر نمی شود که بر روی پیشخوان کیوسک های مطبوعاتی قرار گیرد چون نه رسانه ای در این میدان فعالیت می کند نه فعالین این حوزه منبع درآمد مشخصی دارند بتوانند سرپا بمانند که حقوق و مزایای پرسنل و نیروهای خود را پرداخت کنند و امرار معاشی داشته باشند.

با توجه به فعالیت چشمگیر و خالصانه اصحاب رسانه و خبرنگاران در همه شرایط بحرانی و غیربحرانی بدون چشم داشت و انتظار پیشنهاد می شود دولت و وزارت متبوع ضمن هماهنگی با سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و همچنین در قالب بسته های حمایتی ، تدابیر اساسی برای حمایت از خبرنگاران و فعالین این حوزه داشته باشند و اینکه ساختار برنامه ریزی و حمایتی دولت و وزارت ارشاد بر روی "روزنامه نگاری آنلاین و حمایت از فعالین این حوزه " در دستور کار قرار گرفته تا بتوان جلوی بیکاری خبرنگاران و کارکنان رسانه ای که در همه مواقع بحرانی و غیربحرانی و بدون چشم داشت و بی ادعا در خط مقدم اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و رابط بین افکار عمومی و حاکمیت هستند را گرفت.