پدیدۀ کولبری، واکنش نسلی جوان اکثرا تحصیل کرده و جویای کار به توسعه‌نیافتگی مناطق کُردنشین ایران و وضعیت نامساعد معیشتی حاکم بر این منطقه است.

این پدیده نماد «نابرابری اقتصادی و اجتماعی» و کولبر نماد قربانی این وضعیت است که ارزشهای اصیل یک کُرد یعنی «شرافت و عزت نفس» در وجود وی تبلور یافته است.

جوانانی که تن به کولبری می دهند شرایط سخت و طاقت فرسایی را تحمل می کنند و برای تامین معاش روزمره خود، خطراتی چون مرگ ، مین، سقوط از دره و بهمن در کمین آنهاست و تنها انتظارشان از افکار عمومی همدردی و فهم واقعیت کولبری و از دولت و دولتمردان اندیشیدن تدبیری برای سامان دادن این پدیده است.

سالهاست که این انتظارات حداقلی نادیده گرفته شده و در حالی که سه کولبر ارومیه روزهاست به علت سقوط بهمن در مرزهای ایران و ترکیه ناپدید شده اند، در صدا و سیمای ملی کولبر و کولبری دستمایه طنز و شوخی توهین آمیز یک ورزشکار می شود.

شوخی توهین آمیز این ورزشکار افکار عمومی را جریحه دار کرده است و مثل همیشه با یک عذرخواهی آمیخته با مظلوم نمایی سعی در مختومه کردن این مسئله خواهند داشت. اما این شوخی توهین آمیز دو بعد دارد که اجازه نمی دهد با یک عذرخواهی ساده از کنار آن گذشت.

بعد اول؛

این شوخی توهین آمیز از تربیونی به صورت زنده پخش شد که بنابر فرمایش رهبر کبیر انقلاب می بایست دانشگاه باشد. حال این مدیران صدا وسیما باید پاسخ دهند که چرا این دانشگاه امروز به محل لودگی، توهین و تمسخر درد و آلام مردم تبدیل شده است. آیا رویکرد مدیران صداوسیما نشاندن مردم پای تلویزیون به هر قمیتی حتی به قیمت له کردن ارزشهای اخلاقی است.

بعد دوم؛

توهین طنز آمیز، به کولبر و کولبران توسط شخصی صورت گرفته است که میلیاردها تومان سرمایه کلان کشور صرف وی شده است تا به الگویی برای جوانان کشور تبدیل شود. الگویی که الهام بخش ارزشهای ایرانی و اسلامی باشد نه آنکه برای لودگی دردهای یک ملت را به باد تمسخر بگیرد.

در پایان؛

هیچ گونه توجیهی برای سخنان توهین آمیز این ورزشکار و مدیران صدا وسیما که بستر این توهین را مهیا کرده اند، وجود ندارد اما مسئله اصلی حل پدیده کولبری است و انتظار می رود سازمان صدا و سیما که سال هاست در برابر پدیده کولبری سکوت کرده و کسانی که سلبریتی خوانده می شوند و در شبکه های اجتماعی نقوذ دارند برای فهم واقعیت کولبری و مجبور کردن دولت به ساماندهی این پدیده همت کنند.