زحمت کشان این حوزه به خاطر بازی های سیاسی همیشه مورد کم لطفی قرار می گیرند که در این یادداشت به بخشی از مظلومیت پرسنل شهرداری های سراسر کشور به خاطر بازی های سیاسی اشاره می شود.

حوزه فعالیت شهرداری ها متنوع است و به قول معروف «از اتلاف موش تا ارتقای هوش» انجام وظیفه می کنند که مدیریت این مجموعه نیازمند تدابیر بیشتری است و ناظران آن نیز باید به گونه ای دیگر به موضوع بنگرند، ولی متاسفانه با آغاز فعالیت شوراهای اسلامی شهر و روستا طی 2 دهه اخیر سرنوشت شهرداری ها با بازی های سیاسی اعضای شورای شهر و نمایندگان مجلس گره خورده است و با نیت کسب رای مردم به سختی به سر می برند که بسیار دردناک است و همه کارگران و کارمندان شهرداری های کشور از این موضوع گله مند هستند ولی صدایشان به جایی نمی رسد.

بازی با کلمات و مانورهای تبلیغاتی در هر دوره ای از انتخابات شوراهای شهر و نمایندگان بر روی شهرداری ها بازی سیاسی ناپسندی است که مدیریت شهری را در کشور به چالش کشیده است و متاسفانه فعالین عرصه های انتخابات، شهرداری ها را به عنوان زمین بازی های سیاسی خود انتخاب کرده اند که به هیچ وجه مورد قبول نبوده و نیست، چون آسیب آن را پرسنل شهرداری و شهرها می بینند، که در یک تحقیق میدانی از ادوار گذشته این مشکلات قابل مشاهده است، عزل و انتصاب شهرداران را فقط بستری برای تبلیغات خود و یا متاسفانه رفیق بازی و انتقام جویی تیم خود گذاشته اند.

از آنجایی که حوزه فعالیت شهرداری ها، بسیار گسترده است و توقع شهروندان از آن هم بالاست و به دلایل مختلف، به ویژه مشکلات اقتصادی جامعه، شهرداری ها در بسیاری موارد با کمبود بودجه روبرو می شوند در برخی موارد خدمات آنها زیاد به چشم نمی آید، چرا که پول را مستقیم از شهروندان می گیرند و مانند دیگر ادارات نیستند که از پول نفت و اعتبارات دولتی استفاده کنند، شهروندان از آنها انتظارات زیادی دارند و در بیشتر موارد مورد اعتراض قرار می گیرند، که این بستر متاسفانه شرایط را برای قهرمان شدن برخی افراد در تخریب کردن شهرداری ها مهیا کرده است که برخی افراد برای خود نشان دادن از این موقعیت سوء استفاده می کنند.

هر کس به هر بهانه ایی، علیه شهرداری ها شعار بدهد و علیه کارکنان آن در فضای مجازی و رسانه های رسمی و حضوری بد صحبت کند، انگار که موفق شده و در حین قهرمان شدن است، ولی اینگونه نیست، شاید در شهرداری ها؛ مانند دیگر دستگاه های اجرایی و دیگر نهادها درصد بسیار پایینی کارمند و کارگر عالی نداشته باشند، اما به هیچ وجه مستحق تهمت و توهین نیستند و نباید این بدی ها تعمیم داده شود، چرا که ارایه خدمات صادقانه و بی منت این قشر از جامعه به نسبت حقوق و مزایایی که دریافت می کنند، به نسبت تمامی دستگاه های اجرایی و خدمات رسان به هیج وجه قابل مقایسه نبوده و نیست و دور از انصاف است. یک مثال ساده در میان تمام ادارات زیرمجموعه وزارت خانه های دولتی و نهادهای حاکمیتی اداره ایی را مثال بزنید که کارمندان و کارگران آن، چند ماه حقوق و مزایا نگرفته باشند مثل کارکنان شهرداری ها و همیشه در صف خدمتگذاری باشند.

با این اوصاف اصلا زیبنده نیست که فلان عضو شورای شهر برای قهرمان شدن با تمام توان و در بازی با کلمات سعی در نابودی همکاران شهرداری بکند و یا اینکه فلان نماینده مجلس شورای اسلامی تنها به این بهانه که نکند شهردار کنونی و معاونین ایشان در این شهر، دوره بعدی به عنوان کاندیدای مجلس رقیب من شود، پس باید از همین امروز به هر بهانه ای ایشان و مجموعه شهرداری را تخریب کنم.

متاسفانه از آغاز فعالیت شوراهای اسلامی شهر و روستا در کشور همواره شاهد این بداخلاقی ها بوده ایم و روز به روز زحمتکشان شهرداری ها در تهدید و آسیب بوده اند و شیرازه مدیریت شهری را از شهردار و معاونین و کارکنان گرفته اند و مجموعه مدیرت شهری را سوژه رسانه ها کرده اند. البته بیان این صحبت ها دلیلی بر بی مشکل بودن و ضعف شهرداری ها نیست.

پایین بودن سواد رسانه ای تعداد قابل توجهی از اعضای شورای اسلامی شهرها و نمایندگان مجلس در سطح کشور و نداشتن تحلیل از برخورد شهروندان کف خیابان و شناخت از چگونگی هدایت و همراهی افکار عمومی و گاها اهمیت ندادن به تفکر حاکم بر جامعه در بسیار از موارد خود آنها را سوزانده و یا می سوزاند.

با این اوصاف شهرداری ها، به هیچ وجه زمین های مساعدی برای بازی های سیاسی نبوده و نیست و سیاسیون باید به این نتیجه برسند که توپ بازی خودشان را از شهرداری ها بیرون ببرند و سعی کنند و در زمین های دیگر بازی کنند، چرا که به دلیل خودگردان بودن سیستم شهرداری ها، لطمه زدن به اقتصاد آن علاوه بر توسعه نیافتگی شهرها، به طور مستقیم زندگی صدها هزار خانواده هم به دلیل تاخیر در پرداخت حقوق و مزایای آسیب می بینند.

رمز موفقیت همه شهرداری ها در پیشبرد برنامه های مدیریت شهری اعتماد و تعامل شهروندان با شهرداری هاست که این بازی های سیاسی در بسیاری موارد اعتماد شهروندان را نسبت به شهرداری ها به پایین ترین حد ممکن می رساند.

کارکنان و کارگرانی که در گرمای بسیار شدید نقاط گرمسیر کشور در امر پخش آسفالت کار می کنند و یا بازدید از طرح ها و پروژه ها مدام با گرد و خاک در ارتباط هستند و در سردترین شهرهای کشور در زمستان به برفروبی و نمک پاشی مشغولند و یا کارکنان آتش نشانی در آتش و آرامستان ها در بیماری های واگیر مانند کرونا و رانندگان اتوبوس های شهری در اوج ترافیک به عنوانه نمونه از کارکنان در سازمان های تابعه شهرداری ها مدام در مشقت هستند و روابط عمومی آنها مدام بی رحمانه مورد انتقاد قرار می گیرد نباید قربانی بازی سیاسی شما بشوند، پس آگاهانه تر بازی کنید و نگذارید حاشیه بازی های شما زحمتکشان و خدمتگذاران شهرداری ها را از بین ببرد.

البته ناگفته نماند، خوشبختانه شعور بالای شهروندان و بسیاری از فارغ التحصیلان عرصه رسانه و ارتباطات و علوم سیاسی به طور کامل نسبت به این بازی ها آشنایی دارند و به هیچ وجه نمی گذارند بازیکنان این عرصه پیروز از بازی بیرون بیاید، پس امیدواریم شهروندان عزیز کشورمان همانند همیشه داستان بازی های سیاسی که در زمین شهرداری ها در حال اجراست از کارگران و کارمندان شهرداری ها جدا بدانند و سیاسیون هم زمین بازی های سیاسی خودشان را تغییر و به شهرداری ها ورود نکنند و بگذارند مدیریت شهری تنها به فکر خدمت شادقانه باشد نه بستری برای رشد برخی افراد و یا حذف دیگر افراد که تحقق این مهم نیازمند بازنگری قانون انتخاب شهردارها و نقش شوراهای اسلامی در شهردای ها است.

*اسعد فرهادی - کارشناس روزنامه نگاری