به گزارش خبرگزاری کردپرس، کارخانه‌ی سیمان دهلران که کلنگ احداث آن سال ۸۴ با اعتباری بالغ بر ۲ هزار میلیارد ریال به زمین زده شده در کوره‌ی مشکلات افتاده است. دود سفید کارخانه‌ای که مردمِ مرزنشین، آن را نشانِ خوشبختی شان می‌دانستند؛ حالا با ۸۵ درصد پیشرفت فیزیکی سال هاست، در گیر و دار مشکلاتِ اعتباری هنوز به بهره برداری کامل نرسیده و حدود ۳ سال است که از تعطیلی آن می‌گذرد.
توقیف کارخانه به علت بدهی
عسکری، فرماندار دهلران در باره علت این امر می‌گوید: این کارخانه در بخش آسیاب فعال بود؛ اما با توجه به تاخیر چند ساله در بازپرداخت بدهی به بانکِ عامل، سال ۹۶ توقیف شد و به دنبال آن پیمانکارانی که کلینکر را به این کارخانه تزریق می‌کردند نیز تحت تاثیر شرایط موجود و هراس از ورشکستگی کارخانه از ادامه همکاری با آن سر باز زدند.
نظری، نماینده کارگران کارخانه‌ی سیمان دهلران می‌گوید: در ایلام، مولتی میلیاردیِ فقیر حال حاضر ۵۲ نفر در این کارخانه مشغول فعالیت هستند که در واقع این تعداد نیروی کار فقط مشغول حفظ و نگهبانی از تاسیسات آن هستند، کارگرانی که با توقیف کارخانه، تنها حقوق پایه‌ی کارگری می‌گیرند و در حال حاضر به سختی امرار معاش می‌کنند.
ایلام، مولتی میلیاردیِ فقیر ۳۰۰ هکتار معدنِ بسیار مرغوب در اختیار این کارخانه قرار گرفته است، کارخانه‌ای که به گفته‌ی کارشناسان، مرغوب‌ترین سیمان دنیا را تولید می‌کرد و در مقطعی، حتی تولیداتش را به کشور عراق هم صادر کرده است، امروز مشکلات مالی، قفلِ تعطیلی بر آن زده است.
به سراغ رییس سازمان بازرسی استان رفتیم، هواسی گام اول برای حلِ مشکل و فرصت استفاده از ماده ۲۰ قانون رفع موانع تولید را تکمیل کارخانه از سوی مجری طرح عنوان می‌کند؛ و محمدرحیمی رییس سازمان صمت استان هم از فرصتی یک ماهه برای پرداخت ۲۰۰ میلیارد تومان و بازه زمانی کمتر از یکسال برای عمل کردن به تعهدات خود در خصوص تکمیل کارخانه خبر می‌دهد و می‌گوید: تنها در این صورت است که بانک و سایر نهاد‌ها به راه اندازی مجدد این کارخانه کمک خواهند کرد.
اما بنا به گفته‌ی مهدوی مدیر اداره صمت دهلران ۵۰ هکتار زمین به منظور ایجاد بنای کارخانه و ۳۰۰ هکتار معدن نیز به صورت رایگان در اختیار آقای شفیعی مدیرعامل کارخانه قرار گرفته است. او همچنین ۳۳ میلیون یورو و ۲۰۷ میلیارد تومان تسهیلات دریافت کرده و با وجود پیشرفت ۸۵ درصدی کارخانه، این طرح را در انتظاری ۱۵ ساله برای تکمیل، باقی گذاشته است.
اهالی روستا‌های دهلران می‌گویند زمین هایشان را برای احداث کارخانه به امید رونقِ وضعیت اقتصادیِ منطقه و ایجاد اشتغال برای فرزندانشان به آقای شفیعی بخشیده اند و حالا هم مالشان را از دست داده می‌بینند و هم آینده‌ی روشنی که برای فرزندانشان تصور می‌کردند.
قصه چیست؟!
با وجود تماس‌های مکرر برای پیگیری این موضوع از طریق مدیرعامل که در تهران سکونت دارد، موفق به گفتگو با وی نشدم؛ اما بنابر اظهارات شاهدان، مدیرعامل کارخانه با تسهیلاتی که سال ۸۴ دریافت کرده بود می‌توانست کارخانه را تکمیل کند؛ اما با بهانه‌هایی مانند طلب ۴۰۰ میلیاردی‌ای که به دولت دارد از تکمیل کارخانه سر باز زده است.
و اما حکایت طلب ۴۰۰ میلیاردی
شنیده‌ها حاکی از این است که مدیرعامل این طرح، «عضو هیأت مدیره خانه معدن ایران» و «رئیس انجمن سنگ ایران» بوده که با فوت وی در فروردین سال جاری مدیریت آن به فرزندش، رسول شفیعی واگذار شده است.
بنابر اظهارات شاهدان، مدیرعامل وقت، ۴۰۰ میلیارد تومان بابت احداث جاده سازی در اصفهان از دولت طلبکار بوده و بنابراین تکمیل کارخانه سیمان دهلران را منوط بر پرداخت طلب خود عنوان کرده است؛ اما مسئولان ارشد استان می‌گویند طلب جاده سازیِ اصفهان ارتباطی به کارخانه سیمان دهلرانِ ایلام ندارد و این کش و قوس‌ها ادامه پیدا می‌کند تا این که طرح استراتژیکی کارخانه سیمان که بر اساس تدابیر راهبردیِ منطقه، هم به کشور عراق و هم به مرز‌های آبی کشور نزدیک است و فرصت مناسبی را برای صادرات فراهم می‌آورد با استفاده از تبصره‌ی ایجاد اشتغال در مناطق محروم، تسهیلات دریافت می‌کند و راه اندازی می‌شود؛ اما او راه دریافت طلبِ جاده سازیِ اصفهان را به اصطلاح در منگنه گذاشتن مسئولان با رها کردن کارخانه‌ای که تنها ۱۵ درصد دیگر به تکمیل آن باقی مانده است، می‌بیند و حالا این کارخانه که به گفته نظری، نماینده کارگران کارخانه‌ی سیمان دهلران قرار بود به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای حدود ۳ هزار نفر شغل ایجاد کند در حال استهلاک است و این پول بیت المال و آرزوی بومیان منطقه به رونق زندگی ست که بر باد می‌رود.
ورود دستگاه قضا به ماجرا
در میان کشمکشی که به جایی نمی‌رسید، رییس قوه‌ی قضاییه، حجت الاسلام والمسلمین رییسی به ماجرا ورود کرد و دستور رسیدگی سریع و تعیین تکلیف کارخانه را صادر کرد. پس از آن جلسه‌ای در استانداری با حضور مالکان و مسئولان و دستگاه قضا تشکیل شد. طبق آخرین مصوبه، مدیرعامل باید در فرصتی یک ماهه ۲۰۰ میلیارد تومان آورده را به بانک ملت بدهد و در مدت کمتر از یکسال نیز نسبت به تکمیل کارخانه اقدام کند؛ اما از این مصوبه ۲۵ روز می‌گذرد و هنوز هم بنابر شنیده‌ها مدیرعامل همچنان از نداشتن تمکن مالی برای پرداخت آورده سخن می‌گوید.
حال سؤالی که مطرح می‌شود این است که در شرایط موجود و در حالی که دادنِ فرصت بیشتر به مجریِ طرح، به منزله استهلاک مضاعف کارخانه است و به نابودی کامل آن خواهد انجامید چرا سرمایه گذار جدید، برای رفع مشکلات مالی به این طرح تزریق نمی‌شود؟
برای پیگیری موضوع با مسئولان بانک ملت تماس گرفتم، اما ناصر فرزانه رییس اداره حقوقی مدیریت شعب بانک ملت با اذعان به این موضوع که این مسأله ارتباطی با خبرنگاران ندارد از پاسخگویی سر باز زد؛ اما بنابر اظهارات شاهدان بانک ملت که با تمدید مکرر و غیرمنطقی بازپرداخت اقساط مدیرعامل کارخانه، پایش در این ماجرا گیر است؛ پس از ورود قوه‌ی قضاییه، برای توجیه تخلفات خود اقدام به توقیف کامل کارخانه کرد در حالی که این واکنش عجولانه نیز در حقیقت عذر بدتر از گناه است؛ زیرا تعطیلی کامل کارخانه و جلوگیری از تولید، آن هم در سال حمایت از تولید و بیکاری کارگران و استهلاک بیت المال، ضربه‌ای سنگین بر پیکره‌ی اقتصاد و تولید است؛ اما پس از امتناع مسئولان بانک ملت از پاسخگویی به سراغ فرماندار دهلران رفتیم، عسکری می‌گوید: مالک کارخانه سیمان باید از فرصت پیش آمده استفاده و استقبال کند و در غیر این صورت بانک عامل مجاز خواهد بود، اقدامات قانونی را به عمل آورد.
*گزارش از: زهرا پوراسماعیل - خبرنگار ایلامی
نظر شما