۱۸ آوریل هر سال در تقویم جهانی مصادف با روز جهانی بناها و محوطههای تاریخی است، امسال ۳۸ سال از نامگذاری این روز میگذرد و سال جاری به نام فرهنگهای مشترک، میراث مشترک، مسئولیت مشترک نامگذاری شده است.
در روزهایی که بیش از چهار میلیارد نفر در سراسر جهان در خانه و اقامتگاههای خود شاهد گذران زمان هستند، مرور داشتههای فرهنگی و هنری که تاکنون آنچنان که باید برای بسیاری از ساکنان این کره خاکی جالب توجه نبود در میان انبوهی از خبرهای بیماری و بیحوصلگی تا اندازهای جالب توجه مینماید.
از سوی دیگر این بهترین فرصت برای یک تعارف فرهنگی با تاکید بر میراث مشترک جهانی در این شرایط حساس برای ایجاد یک همگرایی بینالمللی در قاب فناوری است. از دیگر سو بهرهگیری از زبانی همهفهم برای مخاطبان این عرصه در قاب فناوری نیز یکی از ملزومات این مساله است.
امروزه در بازدید شما از موزهها، بناهای تاریخی و محوطههای فرهنگی در کشورهای پیشرفته جهان، راهنمایان، عالمان و کنشگران این عرصه سعی میکنند برای تمامی علاقهمندان در هر دستهبندی سنی، تحصیلی و ... سخنان مناسب علمی و دقیق در جهت انتقال افکار، دانش و تفکر خویش متناسب با جامعه پیشرو عرضه کنند.
این بار ورای سایتها، نرمافزارها و فضاهای مجازی انبوهی از مخاطبین با سلایق و دیدگاههای مختلف آماده شنیدن نظرات و دیدگاههای ما در حوزه بناها و محوطههای تاریخی هستند.
این مساله برای کشوری مثل ایران به عنوان یکی از پرچمداران حوزه فرهنگی، بناها و محوطههای تاریخی که اتفاقا کمتر شناخته شده نیز هست یک فرصت طلایی است، تا بتوانیم در بدترین شرایط ممکن که این روزها یکی از مصادیق آن است خود را در قاب فناوری به دنیا عرضه کنیم.
در شرایطی که میلیاردها نفر در جهان نمیتوانند ما و داشتههای فرهنگیمان را حتی اگر بخواهند به نظاره بنشینند، ما به کمک فناوری به دیدن آنها برویم و با بیانی هنرمندانه، لطیف و مخاطبپسند، درهای گنجینههای تاریخی و فرهنگی خود را به رویشان بگشاییم و ضمن معرفی بناها و محوطههای تاریخی فاخر خود میزبان شایستهای از علاقهمندان بازدید از این داشتههای فرهنگی در دوره فراکرونا باشیم.
یادمان باشد در سال ۲۰۲۰ و روز جهانی بناها و محوطههای تاریخی با شعار فرهنگهای مشترک، میراث مشترک و مسئولیت مشترک، همه کنشگران و فعالان این عرصه مسئولیت سنگینتری در راستای جذب بیش از پیش مخاطبان این بار، در قاب فناوری نوین خواهند داشت.
بناها و محوطههای تاریخی که از گذشتگان تا به امرور به یادگار باقی مانده است شاید یادآور این بیت از حضرت حافظ باشد که میگوید:
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن / چتر گل در سرکشی این مرغ خوشخوان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت/ دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
نظر شما