به گزارش خبرنگار کردپرس، سفر نیمروزی استاندار کردستان به شهرستان قروه که در روز چهارشنبه صورت گرفت با یکسری حواشی همانند اعتراضات مردمی در خصوص وضعیت مدیریت شهرستان و مشکلات مرتبط همراه بود.

اعتراض متقاضیان مسکن ملی

یکی از این موارد مربوط بود به اعتراض متقاضیان مسکن ملی که در ورودی پروژه استخر قروه تجمع کرده بودند و خواستار رسیدگی به وضعیت رفع مشکلات خود شدند.

این متقاضیان پس از دیدن استاندار عنوان کردند که «860 خانوار از متقاضیان طرح نهضت مسکن ملی و جمعیت بالغ بر 3 هزار نفر از مردم شهرستان قروه تقاضا داریم در خصوص این طرح باتوجه به ثبت نام اعضا و اعطای مبلغ اولیه قرارداد در مرداد ماه سال گذشته و اینکه تا کنون در هیچ زمینه ای حتی اقدامات اولیه منجمله مشخص شدن زمین، تفکیک و تحویل به اعضا کاری صورت نگرفته، اقدامی داشته باشید».

این اعتراض متقاضیان مسکن ملی گرچه مورد خوشایندی برای متولیان راه و شهرسازی قروه (که به دنبال کاهش سرانه های شهری است) نبود، اما با پاسخ گویی معاون عمرانی استاندار و تأکید بر رفع مشکل در سریع ترین زمان ممکن همراه بود.

قلعه؛ همچنان اسیر وعده ها

دیگر تجمع اعتراضی مربوط بود به مردم ناحیه منفصل شهری قلعه که در خصوص مشکلات شهری نسبت به شهرداری و شورای شهر اعتراض داشتند به طوری که خطاب به استاندار از وعده های چند ساله برای رفع مشکلات شهری از فاضلاب گرفته تا آسفالت کوچه و خیابان و دیگر موارد و اینکه هر مسئولی تنها می گوید «باشه... ان شاالله درست می شود» گفتند.

ساکنان ناحیه قلعه که بیشتر از پیشکسوتان این منطقه بودند خطاب به شهردار قروه گفتند «مدام می گویید باشه و هیچ کاری نمی کنید»؛ در همین زمینه استاندار وعده رفع مشکل در فصل عمرانی جدید را داد و خطاب به شهردار صراحتاً گفت که باید مشکلات مرتبط به این ناحیه سریع رفع شود و در سفر بعدی رفع تمامی مشکلات باید انجام شده باشد.

این اعتراضات مردم نشان می دهد برای حل بعضی از مشکلات در شهرستان هنوز همتی نیست؛ ساکنان ناحیه قلعه سالهاست از مشکلات شهری رنج می برند و هر سال مورد عنایت وعده های شورای شهر قرار می گیرند این در حالی است که شوراها هر چهار سال وعده هایشان پررنگ تر می شود اما تغییری در قلعه صورت نمی گیرد.

همین طور برای مسکن ملی که شهرسازی هر بار دست روی سرانه های قروه می گذارد و علیرغم هشدارهای داده شده در خصوص در نظر گرفتن زمینی که با تأمین زیرساختی همراه باشد اما چندان توجهی به این مسئله نمی شود و هر سری با یک زمین مربوط به سرانه مردم را دلخوش می کنند؛ دلخوشی که بعد با مخالفت دستگاه های خدمات رسانی مواجه می شود و در نهایت هم آن زمین خط می خورد و باز مردم می مانند و بلاتکلیفی.../