به گزارش کرد پرس، پروژه چهارخطه شدن کریدور شمال غربی به جنوب غربی کشور بیش از یک دهه است که در دست اجرا بوده و هنوز هم حدود ۳۰ درصد این پروژه باقیمانده تا به اتمام برسد.

یکی از محورهایی که در این سال ها شاید روزانه قربانی می گیرد محور دیواندره – سقز و یک فاصله شاید ۲۰ کیلومتری بوده که سال هاست مردم این دیار را به کام مرگ می کشاند.

بی مسئولیتی مدیرانی که در حوزه راه و حتی مدیریت استان به عنوان تصمیم گیر ارشد در سال های اخیر بر هیچ کسی پوشیده نبوده و تمام این مدیران نشان داده اند که برای حفظ صندلی خود حاضر هستند کارهای بسیاری بکنند اما دریغ از کاری برای حفظ جان مردم.

هر مدیری که به سر کار می آید، کم کاری مدیران قبلی را عامل مشکلات و عقب افتادگی های کردستان در حوزه های مختلف عنوان می کند، در حالی که خودشان هم پس از چند سال حضور در کرسی مدیریت کاری را پیش نمی برند و اکنون نیز که حدود ۲ سال است تیم مدیریت جدید بر استان حاکم شده، دیگر نمی توانند تقصیر را گردن مدیران سابق تر از خود بیندازند، چرا که در این مدت حداقل کاری برای پیشرفت پروژه راهسازی استان صورت نگرفته است و این محور همچنان قربانی می گیرد و مدیران هم ککشان نمی گزد.

در آخرین حادثه ای که در محور پرحادثه دیواندره – سقز امروز رخ داد باز هم ۳ نفر از شهروندان کردستانی قربانی بی مسئولیتی مدیرانی شدند که تا این جای سابقه مدیریتشان به جز حرف زدن چیزی از آن دیده نشده، در صورتی که خود را مرد عمل می نامند.

فوت ۳ نفر در حادثه رانندگی مسیر سقز- دیواندره

رئیس پلیس راه کردستان در رابطه با ین حادثه گفت: برخورد سواری پژوه ۴۰۵ و سمند در جاده سقز- دیواندره، منجر به فوت ۳ نفر و مصدومیت یک نفر شد.

سرهنگ عیسی گوهری با بیان اینکه این حادثه در ۳ کیلومتری زرینه اتفاق افتاد که منجر به آتش سوزی شد و ۳ سرنشین پژو در دم جان باختند، افزود: نیروهای امداد و نجات هلال احمر، سرنشینان فوتی سواری پژو را رهاسازی کردند.

وی با اشاره به اینکه علت تصادف حرکت خلاف جهت سواری پژو اعلام شده است، اظهار کرد: راننده سواری پژو وارد مسیر مقابل شده است و با خودرو سمند برخورد کرد که این اتفاق ناگوار روی داد.

رئیس پلیس راه کردستان ادامه داد: راننده سواری سمند هم دچار مصدومیت شده و توسط اورژانس ۱۱۵ به بیمارستان انتقال یافت.

بدون شک این آخرین قربانیان جاده های مرگ کردستان نیستند و نخواهند بود، هر چند که برای هیچ کدام از مدیران بی مسئولیتی که بر صندلی های خود تکیه زده اند این موضوع از درجه اهمیت بسیار پایینی برخوردار است اما روزانه شاهد داغدار شدن خانواده های بسیاری هستیم که به واسطه همین بی مسئولیتی ها جان عزیزانشان را از دست می دهند.