مجموعهٔ تلویزیونی «نون خ»، سریالی است که به کارگردانی سعید آقاخانی و نویسندگی امیر وفایی، تا کنون ٣ فصل را میهمان خانه های مردم بوده و در نوروز و رمضان ١٤٠٢ هم چهارمین فصل این سریال اکران شده و همچنان ادامه دارد.

«نون خ»، مخفف نام نقش اصلی این سریال، نورالدین خانزاده است، سریالی که علیرغم انتقادات فراوان در همان فصل اول توانست پربیننده‌ترین سریال نوروز ۱۳۹۸ معرفی شود. دو فصل دیگر نیز در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ با داستان های متفاوت از شبکه یک سیما و شبکه تماشا پخش شد و این مجموعه توانست ٣سال متوالی از پربیننده‌ترین سریال‌های نوروزی صدا و سیما باشد.

این سریال، داستانی اجتماعی و آمیخته با طنز دارد و توانسته تا حدودی به معرفی استان های کردنشین ایران و شناسایی و شناساندن شماری زیادی از بازیگران گمنام استان های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بپردازد.

«نون خ»، با معرفی پتانسیل های کشاورزی(انار، گل آفتابگران، گیاهان دارویی...)، گردشگری، ظرفیت معادن مناطق کردنشین،  ارائه سنت ها و آداب و رسوم مردم کرد، معرفی جشن انار، به کارگیری موسیقی فاخر کردی، روایت زلزله کرمانشاه، بیان محرومیت های منطقه و ... در فصل های اول تا سوم توانست تا حدود زیادی موفق عمل کند.

هر چند در کنار همه اینها استفاده از بازیگران کُرد و حرف زدن آنها به زبان فارسی اما با لهجه کُردی یکی از انتقادات وارده به این سریال بود که منتقدان زیادی داشت. چرا که فارسی صحبت کردن مردم یک روستای کردنشین باهم دیگر، مسئله ایی نیست که قرابتی با هم داشته باشند. شاید پاسخ به این انتقاد را عدم آشنایی غیرکردزبانان با زبان کردی در یک سریال پخش سراسری عنوان کنند، اما آنچه که برروی صحنه هم رفته است، با واقعیت بسیار فاصله دارد و همین مورد تا کنون از اساسی ترین انتقادات وارده به سریال بوده و رنگ واقعیت را از داستان می گیرد.

به هر روی با سپری شدن ٣ فصل از این مجموعه تلویزیونی، دست اندرکاران آن به فکر تهیه و تولید چهارمین فصل افتادند. عموما در مجموعه‌های چند فصلی که پیش از این از تلویزیون پخش شده‌اند، قسمت‌های جدید یک مجموعه نتوانسته‌اند موفقیت‌های پیشین خود را تکرار کنند و این مسئله دامنگیر «نون خ» چهار هم شده است.

در فصل چهارم بر خلاف سری‌های قبل، از پیچیدگی داستانی خبری نیست. داستان فیلم موضوع خاصی را دنبال نمی کند و درهم ریختگی و بی برنامگی به وضوح در بیشتر قسمت هایی که تا کنون پخش شده، دیده می شود.

در این فصل خبری از نقش پردازی بین بازیگران نیست و دیالوگ های آنها از ضعف واضح فیلمنامه خبر می دهد و هر قسمت در روایتی کشدار و نامفهوم و بی نمک خلاصه شده است. فیلمی که عنوان طنز را یدک می کشد اما در کمتر صحنه ایی کارگردان می تواند خنده را به مخاطبانش هدیه کند.

کندی روایتی درهم و برهم، که با صحنه بازی فوتبال بین دو روستای بالا و پایین در فیلم به اوج خود رسید و نشان داد دستپاچگی خصوصیات بارز این فصل است. ظهور ناگهانی بازیگران دوره ایی در این فصل(هومن حاجی عبدالهی، بیژن بنفشه خواه و ...) هم بدون پرداختن به نقش و اثر آنها، سندی دیگر بر بهم ریختگی داستان است.

در این فصل داستان بیشتر تمی سیاسی به خود گرفته و از محتوای اجتماعی و طنازانه خود دور شده است. در کلِ قصه فصل چهار، با اتفاق خاص و ویژه‌ای روبه‌رو نیستیم، به همین دلیل سریال با آنچه که باید باشد، فاصله گرفته و حتی می توان گفت سطح طنازی بازیگران هم از آن طنز فاخر قبلی فاصله گرفته است.

داستان کلی فیلم در فصل چهارم مشخص نیست اما آنچه که تا کنون دیده شده، موضوع حمله گرگ ها به روستا و داستان نچسب و بسیار جزیی اختلافات بین دو روستای فرضی است و کل محور فیلم به همین مسئله در دو روستای نامشخص محدود شده و دیگر خبری از روایت ها و پردازش های قوی و دامنه دار فصول قبلی با چاشنی ارائه مسائل و مشکلات مناطق کردنشین نیست و لذا «نون خ» ٤،   به یک سریال معمولی تبدیل شده که با خط اصلی مجموعه بسیار فاصله گرفته و تا کنون نتوانسته برای مخاطب رضایت بخش باشد.

در کل سعید آقاخانی در «نون خ» ٤، در مقام کارگردان برای یکدستی فصل چهارم با دیگر فصول تلاش کرده، اما با پخش ١٤ قسمت هنوز در این زمینه چندان موفق نبوده است.