. وی جهاد و مجاهدت را یکی از ثوابت و صفات برجسته شخصیت انسان مسلمان و تکامل او، پاک شدن تقصیرات حیات دنیوی و رسیدن به مقامات عالیه بهشت را در جهاد برشمرده که تا لحظه نزع روح با او می ماند. وی با اشاره به آیات جهادی از جمله آیات 95 و 96 سورۀ نساء، آیۀ 23 سورۀ احزاب، 33 سوره مائده، 78سورۀ حج/78 و آیۀ69 سوره عنکبوت، بالاترین نوع جهاد را جهاد اسلحه و قتال کفار دانسته و بعد از این جهاد است که مراتب و منازل دیگری از جهاد از جمله ثبات و استقامت و تلاش برای دین خدا، هر نوع سخن صادقانه، هر نوع سخنرانی برای دعوت به جهاد، نشر هر رساله و کتاب و نوشته ایی پیرامون جهاد، در حیات مسلمان نمود می یابد. پیروزی حق بر باطل، اجر مضاعف، تزکیه جان ها و حلاوت زندگی و انتشار دعوت و تمایز صفوف را از دیگر کارکردهای جهاد می داند. وی جهاد معاصر را در پیروزی یا شهادت در قتال یهود و بیرون راندن آنان از سرزمین فلسطین تفسیر می کند. ( الخالدی،ثوابت للمسلم المعاصر، ص55 ـ 56 و72 ).

شبیه همین مضمون را در تفسیر آیات 120 و 121سورۀ توبه بیان می کند که بخشی از این جهاد در صدر اسلام بعد از کفار متوجه قوم یهود بوده است. ( الخالدی، وقفات مع هذه الآیات، ص73ـ77). در تفسیر موضوعی که از جهاد در سورۀ محمد (ص) یا قتال دارد، به بیان تفسیری جهاد و قتال و انفاق برای تدارک و احیای آن از سال چهارم هجری می پردازد. وی یکی از اهداف این سوره را دعوت به حفظ اسلام و مسلمین از طریق جهاد با کفار و ابطال دسیسه های آنان آورده و این که حیات پیامبر اسلام سراسر جهادی بوده و جهاد را مایۀ ارتقای سطح ایمان و رفتار مسلمان می داند. بنابراین ارتباط جهاد پیامبر اسلام(ص)، رحمت للعالمین بودن ایشان به خاطر نجات و رهایی ملت های مستضعف کافر تحت امرکفار است. ذکر اسم محمد (ص) در چهار سورۀ مدنی، اشاره به عمق خط جهاد در شخصیت و سیره ایشان دارد. عنوان سیرۀ رسول (ص)، حکایت از سیره و روش جهادی ایشان است که با بعثت جهادی و پیامبر رحمت عالمی بودن حضرت، تعارضی ندارد. اصولا جهاد با کفار از باب رحمت با آنان است زیرا ایشان با امامان کفر، سازمان ها و سپاهیان شان، جهاد داشته و با ملت های کفر پیشه نمی جنگید.

 وی در تعبیر بیانی سوره، اسامی « محمد و قتال و والذین کفروا»، بر شمرده و در عبارت « محمد یقاتل الکفار» جمع می کند و چون اسم محمد (ص) به معنای ستوده است، بنابراین تمام افعال و صفات ایشان از جمله جهاد و قتال با کافران محمود و پسندیده است و پیامبر (ص) با فعل و عمل جهادیش، حامد خداوند متعال است. بنابراین جهاد و قتال با کفار و مشرکانی که مذمت خداوندگارکرده تا روز قیامت به جهت حمد خداوند و رحمت بر ملت های مستضعف شان بردوام است.( الخالدی، التفسیرالموضوعی بین النظریة و التطبیق، ص275ـ277). وی همچنین جهاد را عامل اساسی در کفاره گناهان و اصلاح حال و وضع آنان بیان می کند. ( الخالدی، التفسیر الموضوعی بین النظزیه و التطبیق، ص277ـ288).

وی ضمن تاکید بر احیای فریضۀ جهاد در دورۀ معاصر، جهاد معاصر را در رویارویی و اعلام جنگ در بیرون راندن اشغالگر و ازاله آنها از سرزمین مقدس فلسطین می داند. وی در بیان سیر تاریخی آیات جهادی سورۀ اسرا، مرحلۀ اولیه رویارویی مسلمانان و ازاله آنان از سرزمین اسلامی را به دوران بعثت و اخراج یهود از مدینه تفسیر کرده و مرحلۀ دوم احیای آیات جهاد را در مقابله و بیرون راندن اشغالگران قدس شریف تفسیر نموده و با تعبیر ازالۀ فساد ثانی از آنها نام می برد. ( الخالدی، حقائق قرآنیۀ حول القضیّه الفلسطینیه،ص184ـ185).

وی پیرامون اشغالگر معاصر سرزمین قدس، یعنی یهود می گوید: همانا کسی که از منظار قرآن به یهود می نگرد هیچ وقت فریب آنان نمی خورد و کسی که توشه خود را در جهاد با یهود از قرآن می گیرد هیچ گاه خسته نمی شود و کسی که با قضیه فلسطین براساس حقائق قرآنی برخورد کند هیچ وقت حاضر به مصالحه و گفتگو با اشغالگر نخواهد بود. ما در این باره از مسلمانان می خواهیم که قرآن را به نطق کشانده و آنان را از سرزمین مقدس بیرون رانده و آزادی فلسطین را از نهر تا بحر محقق سازند. ( الخالدی، همان، ص193).

 وی تنها راه حل قضیه فلسطین را جهاد تا پیروزی یا شهادت با اشغالگر می داند وآیۀ: ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غَالِبُونَ وَعَلَی اللَّهِ فَتَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ. را متمسک قرار می دهد که مسلمان تمام قدرت و توانائی و امکانیاتش را در راه جهاد و قتال با یهود صرف کند. ( الخالدی، ثوابت للمسلم المعاصر، ص72؛ الخالدی، صحیح اسباب نزول، ص 85 ـ 88؛ الخالدی، تصویبات، ص244).