به گزارش کردپرس، اقلیم کردستان عراق هر از گاهی با بحران های جدی و گاهی مقطعی روبرو بوده است. این منطقه از حدود یک سال پیش با دو بحران جدی ربرو بوده است: اختلافات داخلی و مواجهه شدن با چالش های جدی در فروش نفت خام و گاز طبیعی که بیشتر این موانع از جانب ترکیه و دولت مرکزی عراق صورت گرفته است. فروش نفت خام اقلیم کردستان که نقش شاهرگ حیات اقتصادی این منطقه را بازی می کند، از دو ماه پیش و به دنبال برنده شدن دولت مرکزی عراق در شکایت از ترکیه به خاطر صادارت خودسرانه نفت اقلیم کردستان متوقف شده است. از سوی دیگر، تقابلات دو حزب حاکم یعنی حزب دموکرات کردستان عراق یا پارتی و اتحادیه میهنی یا یکیتی به اوج خود رسیده است. همچنین انتقادات جدی در سطح جهانی از نحوه حکمرانی این دو حزب منتشر شده و نسبت به فروپاشی این منطقه از عراق و از دست دادن اختیارات منطقه ای آن هشدار داده شده است. خبرگزاری کردپرس برای بررسی این چالشها با جوئل وینگ، کارشناس مسائل عراق مصاحبه کرده است.

ناتوانی اقلیم کردستان در گرفتن بودجه از بغداد و ازسرگیری صادرات نفت به ترکیه

جوئل وینگ در توضیح چالش اقلیم کردستان برای ادامه صادارت نفت و علت اصلی این مشکل به خبرگزاری کردپرس گفت: «خط لوله نفتی در داخل ترکیه همچنان مسدود است و علیرغم اعلام مداوم زمان از سرگیری صادرات نفت اقلیم کردستان به ترکیه، هنوز تاریخ دقیق از سرگیری صادارت نفت اقلیم کردستان و باز شدن این خط لوله معلوم نیست. این مسئله مشکلات اقتصادی عظیمی برای دولت اقلیم کردستان که برای تامین بودجه دولت حجیم خود به صادارت نفت وابسته است، ایجاد کرده است. با این حال، دولت عراق ماهانه بودجه ای برای دولت اقلیم کردستان می فرستد که تا حدی به رفع مشکلات کمک می کند. اما مشکل این است که دولت اقلیم کردستان در باز شدن مجدد خط لوله صلاحیت و اختیار عملی ندارد بلکه هر آنچه که هست به مذاکره میان آنکارا و بغداد مربوط می شود.»

اختلافات میان حزب دموکرات و اتحادیه میهنی و تاثیر آن بر موقعیت کردها در بغداد

کارشناس مسائل عراق علت بیشتر اختلافات میان دو حزب حاکم در اقلیم کردستان را تضعیف شدن حزب اتحادیه میهنی بعد از فوت جلال طالبانی، رهبر فقید این حزب دانست و افزود: «اتحادیه میهنی و حزب دموکرات همچنان در برابر بغداد متحد هستند اما اتحادیه میهنی تهدید کرده است که اگر اختلافاتش با حزب دموکرات حل و فصل نشود مسیرش را از این حزب جدا خواهد کرد. به نظر می رسد که این اختلافات، به این زودی حل نخواهد شد. حزب اتحادیه میهنی از زمان فوت جلال طالبانی دچار مشکلات عدیده ای شده است. از این حزب مانند سابق حمایت نمی شود. این مسئله در زمان جدا شدن جنبش تغییر از این حزب و جدا کردن هزاران رای دهنده از آن خود را نشان داد. حزب دموکرات کردستان عراق از آن زمان احساس کرد که حزب غالب در اقلیم کردستان است. به همین دلیل تلاش کرده است که اتحادیه میهنی را هرچه بیشتر به حاشیه براند که این مسئله عامل اختلافات کنونی میان دو حزب است. تا زمانی که اتحادیه میهنی به جایگاه قبلی خود باز نگردد حزب دموکرات کردستان حاضر نخواهد شد به این حزب امتیاز واگذار کند.»

 هشدارها نسبت به فروپاشی اقلیم کردستان عراق

جوئل وینگ درباره تضعیف شدن موقعیت اقلیم کردستان بر اثر تعاملات ندارست و اختلافات داخلی هم گفت: « نه اقلیم کردستان و نه عراق دارای دموکراسی واقعی نیستند. از آن جایی که تعدادی افراد محدود دولت عراق و اقلیم کردستان را در خدمت منافع خود قرار می دهند می توان گفت که دزدسالاریو اولیگارشی بر هر دو حاکم است. احزاب حاکم حتی به مولفه های دموکراسی مانند آزادی بیان و رسانه و حقوق اقلیت ها باور ندارند و این را می توان از بازداشتهای گسترده، سرکوب اهالی رسانه و استفاده از ابزار قانونی برای ساکت کردن منتقدان مشاهده کرد. از آن جایی که نخبه سیاسی برای حیات خود و حکومت به گرفتن مالیات از مردم وابسته نیست دلیل برای ایجاد تغییر در آنها نیست. در واقع،  ثروت نفت در عراق این جماعت را به این باور رسانده است که مردم فقط به درد خدمت کردن به آنها می خورند. از نظر نگاه فرامرزی به آنها، بیشتر انتقادها به این احزاب فقط مربوط به زندانی کردن خبرنگاران و منتقدان حکومت است.  اگر کلی تر به اقلیم کردستان از نگاه دولت های غربی نگاه کنیم، حمایت خارجی از اقلیم کردستان همچنان برقرار است و تغییری در این خصوص صورت نگرفته است.»