به گزارش خبرگزاری کردپرس، در خیابان، کنار پیاده رو، مرد میانسالی اسفنج کف آلود را در دست گرفته و با دست دیگر شلنگ آب را روی تایر ماشینش می ریزد. هم زمان پسرش نیز با شلنگی دیگر روی کاپوت جلوی ماشین آب می ریزد. شاید در نگاه اول عادی به نظر بیاید ، البته که باید ماشین نازنینشان را خوب بشویند، اما با چند سطل آب هم می شود این کار را کرد.
جالب است بدانید اینگونه افراد هرگز رفتار امروزشان را بیاد نخواهد داشت و فردا از مشاهده افزایش اندک قبض های خود چند ناسزا هم نثار ادارات فخیمه آب و برق می کنند...
سالهاست متولیان آب و برق با تهیه کتاب و بروشور، برگزاری کلاس های آموزشی، ساخت کارتون، کلیپ و اخیراً موشن گرافی ها می گویند که چطور می توانیم هر روز تخت و رخت و کاسه خوراک و ماشین هایمان را با حداقل مصرف بشوییم، یا استفاده از چند وسایل برقی به قبل یا بعد از زمان اوج بار مصرف موکول کردن، نباید چندان کار سختی باشد... چرا که بر اثر سالها یادآوری و تکرار می توانست در ناخودآگاه ما نهادینه شود، اما چرا تا هنوز آنچنان نتیجه دار نبوده؟ و اینکه هنوز ۶۰ درصد مردم الگوی مصرف را نمی شناسند.
هر ساله با شروع فصل گرما از دهان مسئولین مربوطه این هشدارها و راهکارهای ساده را می شنویم. "اندکی چکه از شیر آب می تواند ۷۵ لیتر آب را در روز حرام کند" یا "خاموش کردن تنها یک لامپ در زمان پیک مصرف، ما را از پیک بار تابستان عبور خواهد داد"... جالب اینکه با هر بار هشدارهای مسئولین در مورد وضعیت بحرانی آب و برق، میزان مصرف هم افزایش می یابد!
براستی نمی دانیم چرا اکثر ما به درک درستی از کمبود ذخایر منابع آب و برق در کشور نمی رسیم، یا در مقابل باور اینکه ممکن است این منابع هم کم کم به پایان خود برسد مقاومت نشان می دهیم، یا فراموش می کنیم برای تهیه همین آب به محیط زیست صدمات جبران ناپذیر وارد آمده، روستاهای زیادی متروکه شده و ساکنان آنها آواره گشته اند...
متاسفانه گفتن و نوشتن درباره این مسائل به اندازه یک هزارم بحث هایی که در فضای مجازی و رسانه ها درباره قیمت مرغ و تخم مرغ می شود ارزش دار نیست. در شرایط بحران اقتصادی، البته که باید نگران افزایش قیمت ها بود. اما اگر آب یا برقی نباشد، مرغ و تخم مرغی هم وجود نخواهد داشت! چرا که مدیریت منابع آب و برق تاثیر بسزایی در رشد اقتصادی دارد.
یکی دیگر از مشخصات بارز فرهنگ شستشوی مردم شهر، عادت ناپسند پیاده رو شویی با آب شرب توسط زنان است. سنتی که غیر از ایلام و چند شهر کشور در هیچ کجای عالم مرسوم نیست.
امروزه رعایت الگوی مصرف حتی در پرآب ترین کشورهای جهان در کنار مدیریت و برنامه ریزی درست دولت ها مسئله ای مهم و پذیرفته شده در فرهنگ اجتماعی کشورهای جهان است و گاه پذیرش این مهم از راه جریمه قانونی ممکن شده است.
با این حال عدم رعایت الگوی مصرف از سوی مردم، هرگز نمیتواند سوء مدیریت ها، استفاده بی ضابطه و سیاست های نادرست مسئولین در مدیریت منابع آب کشور را تبرئه نمی کند. سیاست های بدون توجیهی که بعد از خشکسالی علت اصلی وضعیت ناپایدار منابع آبی کشور است.
هر ساله نمایندگان مجلس به افزایش طرح های کشاورزی که هدر دهنده منابع آبی کشور هستند رای می دهد، سالانه مجوز هزاران حلقه چاه صادر می شود، صنایع آببر را در مناطق خشک و حاشیه شهرها جانمایی می کنند، عدم بهبود روشهای انتقال و اصلاح سیستم آبرسانی و صدها رویکرد نادرست دیگر، باعث شده در فرونشست زمین رکورددار جهان باشیم یا سالی دو متر از سطح سفره های زیرزمینی آب بکاهیم...
در گذشته نیاکان ما به راحتی کنار چشمه های جوشان و رودهای خروشان سکنی می گزیدند. پیدا کردن "آب خوردن" برای آنان چنان آسان بود که ضرب المثل "آسان مثل آب خوردن" ورد زبانشان گشت. اکنون اگر مدیریت درست منابع آب و راهکارهای جدید برون رفت از بحران آن را نیازماییم، در آینده نزدیک ضرب المثل "سخت مثل آب خوردن" در انتظارمان خواهد بود...
*روزنامه نگار ایلامی
نظر شما