به گزارش کردپرس، اندیشکده تحقیقات روابط خارجی در تحلیل مفصلی به علل و عوامل اختلافات میان دو کشور عراق و ترکیه پرداخته است. از نظر این اندیشکده منابع آبی و حضور پ.ک.ک در خاک عراق موارد مورد اختلاف میان این دو کشور است.

انستیتو تحقیقات روابط خارجی تاکید کرده است که روابط میان این دو کشور در چند دهه اخیر اصلا متناسب و خوب نبوده است. این اختلافات با توجه به تغییرات آب و هوایی شدید در مرکز و جنوب عراق متاثر از کاهش منابع آبی عراق که از ترکیه نشات می گیرد، روابط میان دو کشور را بیشتر تحت تاثیر قرار داده است.

در این تحلیل تاکید شده است که ترکیه حساسیت شدیدی به حضور پ.ک.ک در خاک عراق بویژه اقلیم کردستان دارد و این مسئله با توجه به حملات هوایی و زمینی به این منطقه و حتی در استانهای خارج از اقلیم کرستان مانند شنگال در نینوا قابل مشاهده است. با این حال عراق نیز ترکیه را عاملی تاثیرگذار در امنیت خود می داند زیرا این کشور را در مورد فعالیت های داعش قبل از تصرف بخشهایی از عراق در سال 2014 و اهمال در جلوگیری از فعالیت این گروه مقصر دانسته است.

این اندیشکده مسائل دیگری مانند صدور نفت اقلیم کردستان از طریق ترکیه و همدستی آنکارا با برخی احزاب کرد مانند حزب دموکرات کردستان عراق برای گسترش نفوذ آنکارا در عراق را در پیچیده تر شدن روابط میان آنکارا و بغداد تاثیرگذار دانسته اما تاکید کرده است که سهم عراق از آب دجله و فرات و حضور پ.ک.ک در خاک عراق همچنان دو عامل اصلی اختلافات میان دو کشور است.

این اندیشکده هشدار داده است که ترکیه ممکن است در آینده از آب به عنوان ابزار و سلاحی در راستای همراه کردن عراق با خود در مسائل امنیتی مهم مانند پ.ک.ک استفاده کند.

در مورد کارتهای فشار بغداد بر ترکیه تاکید شده که گزینه های بغداد محدود است زیرا ترکیه نمی پذیرد که دجله و فرات رودهایی هستند که از چند کشور عبور کرده و در زمره رودهای بین المللی قرار می گیرند. در نتیجه، شکایت عراق از ترکیه، برخلاف شکایت از این کشور به خاطر صدور نفت اقلیم کردستان، نتیجه مورد نظر عراق را به همراه نخواهد داشت.

انستیتو تحقیقات روابط خارجی نتیجه گیری کرده است که که در سالهای آینده تغییر زیادی در سطح و کیفیت روابط میان دو کشور عراق و ترکیه بوجود نخواهد آمد زیرا احتمالا عراق به مطالبه های امنیتی ترکیه که حول محور حضور پ.ک.ک در این کشور است، گردن نخواهد نهاد و عراق نیز نمی تواند به خواسته خود در مورد کسب سهم بیشتری از آب نشات گرفته از مناطق کوهستانی ترکیه دست پیدا کند. آنچه که آشکار است، با ادامه وضعیت کنونی عراق تشنه تر از همیشه خواهد بود.