روز گذشته در جادهٔ مرگور ارومیه تصادف شدید جاده‌ای جان دو نفر دیگر را گرفت؛ یکی از آن‌ها نوجوان ۱۶ ساله‌ای به نام آیهان قاسمی بود که با هزاران آرزو در دل و هزاران فکر در سر، قربانی جادهٔ مرگ‌بار منطقه شد.
سال‌هاست بازسازی و ایمن‌سازی جاده‌ها یکی از مطالبات اساسی اهالی این منطقه شده است؛ صدها گزارش مکتوب و تصویری قبل و بعد از وقوع چنین حوادث ناگواری در رسانه‌های محلی انتشار یافته تا بلکه مسئولانِ مربوطه سرشان را از زیر بهمنِ بی مسئولیتی بیرون بیاورند و فکری برای جان‌هایی که از دست می‌روند، بکنند.
بهنام مندا، عضو شواری شهر سیلوانا چندی پیش بعد از وقوع تصادفِ مرگ‌بار در همین جاده گفت: سال گذشته در دیداری که به‌هنگام بازید محمدصادق معتمدیان استاندار آذربایجان غربی از بخش سیوانا، داشته‌اند؛ ۳۱ میلیارد تومان بودجه برای بازسازی و استانداردسازی ۲۵ کیلومتر از این جاده که از روستای بند شروع و به روستای زیوه ختم می‌شود، مصوب شده که قرار است از اول سال ۱۴۰۲ عملیاتی و اجرایی شود.
اما با گذشت نزدیک به ۶ ماه از سال جدید هنوز هیچ‌گونه اقدامِ اجرایی در این خصوص صورت نگرفته و از قضا تصادف روز گذشته در ورودی روستای زیوه به‌وقوع پیوسته است. جایی که براساس بودجهٔ نامبرده می‌بایست بازسازی و استانداردسازی شود!
از شمار جان‌باختگان تصادفات جاده‌ای بخش سیلوانا آمار مشخص و دقیقی در دست نیست اما هر چند وقت یکبار خبر مرگ بر اثر تصادف جاده‌ای، تیتر یکِ رسانه‌های محلی می‌شود.
تصادفات جاده‌ای در ایران یکی از پنج علت مهم مرگ‌ومیر به شمار می‌رود و ایران با برآورد نرخ ۲۰٫۵ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در رتبه ۱۱۳ از ۱۷۵ کشور قرار گرفته است. این وضعیت اسف‌بار، مصداق بارز خشونت ساختاری است که توسط دستگاه‌های اجرایی در کشور انجام می‌شود.
اهمیت تصادفات جاده‌ای علاوه بر از دست‌رفتن جانِ انسان‌ها، از نگاه آسیب‌های اجتماعی دو چندان است. بسیاری از کسانی که قربانی این جاده‌ها می‌شوند، نام‌آور خانواده‌اند و با از دست‌رفتن نان‌آور خانواده، یک خانواده و اقتصاد آن از هم می‌پاشد و آسیب‌های جبران‌ناپذیری در سطح کلان به‌بار می‌آورد.
نظر شما