به گزارش کردپرس، کنفرانس بزرگ حزب سبزها و آینده چپ (حزب چپ سبز) در مرکز کنگره ناظم حکمت در تاریخ 10 و 11 سپتامبر برگزار شد و به مدت دو روز ادامه داشت. در پایان این کنفرانس بیانیه نهایی آن منتشر شد. در این کنفرانس نقشه راه حزب برای مبارزات سیاسی آتی حزب مشخص شد. حزب چپ سبز همچنین مدعی پیشگام بودن برای تغییرات اساسی در ترکیه شد.

در بیانیه منتشر شده از سوی حزب چپ سبز، که در پایگاه خبری رسمی این حزب منتشر شد، با اشاره به گسترده شدن بحران های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، نژادپرستی، ناسیونالیسم و ​​استبداد، در ترکیه و جهان، بر جست و جوی راه های جدید برای بلند کردن صدای فرودستان تاکید شد.

حزب چپ سبز مسئله کرد را به عنوان مهمترین عامل در تحولات چهل سال اخیر در ترکیه، کردستان عراق و مناطق مجاور بر شمرده و اعلام کرد: روندی که امروز طی می شود محصول رژیم قانون گریزی است که از سال 2015 به جنبش راست گرایی در جهان به طور عام و خاص سرعت بخشیده است. 

حزب چپ سبز رژیم اقتدار گرا و تک نفره حال حاضر ترکیه را محصول همکاری احزاب حاکم و اپوزیسیون اصلی ترکیه (CHP) دانست که در هیچ موردی دست به انتقاد و اعتراض به سیاست های دولت نزده است.

حزب چپ سبز در بیانیه نهایی اش، وظیفه اساسی خود را در حال حاضر «خلاص شدن از شر رژیم اقتدارگرا و نژادپرست؛ و ساختن جمهوری دموکراتیک» دانست. این حزب اساسی ترین مسئله ای را که باید در جریان نوسازی سیاسی در ترکیه حل شود، مسئله کرد اعلام کرد. بنا بر اعلان حزب برای حل مسئله کرد به جای سیاست انکار، تخریب و سرکوب، باید برای یافتن راه حل دموکراتیک و مسالمت آمیز گام برداشت.

حزب چپ سبز در بیانیه بلند خود، به مسائل دیگر جامعه ترکیه و جامعه کردهای ترکیه از قبیل انزوای اجباری اوجالان، دادگاه کوبانی، دادگاه انحلال HDP، بیکاری و عدم امنیت کارگران، رشد بنیادگرایی افراطی، رشد ناسیونالیسم افراطی، مداخله دولت در حوزه شخصی افراد جامعه و باورهای آنها، نابودی محیط زیست و از بین رفتن تعادل اکولوژیک از طریق سیاست های مبتنی بر سرمایه داری دولت، آتش سوزی در جنگل ها به ویژه جنگل های کردستان ترکیه، لغو کنوانسیون استانبول و گسترش خشونت سیستماتیک علیه زنان پرداخته و راه حل بحران های ترکیه را در ایجاد سیاست موسوم به «راه سوم» دانست.

بر اساس این بیانیه راه حل سوم بر پایه استفاده از تجارب مبارزاتی و دموکراتیک اعضای حزب چپ سبز علیه رژیم های تک نفره و سرکوبگر بنا شده و به ائتلاف نیروهای سوسیال دموکرات و مبارزه مشترک نیاز دارد. در این مسیر بر اهمیت مقابله با سیاست ها ترکیزه کردن همه جامعه (سیاست های همسان سازی دولت ترکیه) تاکید شده است.