به گزارش کردپرس، رسانه های محلی از قتل یک نوجوان ١٧ ساله سردشتی توسط اعضای خانواده اش در روز جمعه ٧ مهر ماه جاری خبر داده اند.

بر اساس این گزارش (فاطمه.م) اهل روستای «مارغان» سردشت توسط دو تن از برادران و همسرش به قتل رسیده است.

آمار خشونت خانگی بر علیه زنان در آذربایجان غربی رو به افزایش است.

روز گذشته در کمتر از یک شبانه روز در شهرستان خوی یک نفر خواهرزاده خود را به بهانه اختلافات خانوادگی با سلاح گرم به قتل رساند و ساعاتی بعد مرد دیگری در خوی، همسر، خواهرزن و دختر خودش را با به قتل رساند.

سوم مهر ماه هم رئیس کل دادگستری استان آذربایجان غربی از کشف جسد یک دختر جوان در سد شهرستان سردشت که توسط پدرش چهار ماه پیش به طرز فجیعی به قتل رسیده بود، خبر داد.

 ۲۰ شهریورماه نیز مردی در میاندوآب طی یک درگیری خانوادگی، سه نفر از خانواده همسرش  را با شلیک گلوله اسلحه گرم به قتل رساند.

خشونت خانگی معضلی اجتماعی است و زنان اولین قربانیان آن به شمار می روند. زنانی که در نبود حامی و حمایتگر واقعی بی صدا می مانند و یا قربانی می شوند.

ضرب و شتم و وقوع قتل‌های پی در پی زنان، تحت عناوین مختلف خشونت خانگی، روانی، اقتصادی، جنسی و سایر آسیب های اجتماعی اخباری است؛ ناپیدا، که در پس پرده شرم و حیا و حفظ آبروی خانواده پنهانشان می کنند و  حقوق انسانی زنان را به مغاک می برند. اخباری که برای تایید و انتشارشان اغلب خبرنگاران دست بسته می مانند و بیشتر اوقات در حد راز و پچ پچ های درگوشی در محل جنایت مهر و موم می شوند. انگار کسی نمی خواهد بشنود که چه بر سر زنی در گوشه شهری یا روستایی دوردست، افتاده است. زنی که صدای نداشت و تحت خشونت برای همیشه محکوم به سکوت شد.

بیشتر زنانی که تحت خشونت خانگی هستند و گاهی جانشان توسط اعضای خانواده گرفته می شود، جایی در اخبار رسمی ندارند و برای همیشه نامشان فراموش می شود. حال که زنگ هشدار به صدا درآمده و قربانیان خشونت های خانگی و آسیب های اجتماعی به ویژه در مناطق محروم رو به افزایش اند، چه می شود کرد؟ چگونه می توان از وقوع جنایت جلوگیری کرد؟

بیش از یک دهه است که مجلس شورای اسلامی کلیات قانونی برای حمایت از حقوق انسانی زنان در برابر خشونت و آزار را تصویب کرده، قانونی که در ابتدا قرار بود همنام با هدف اصلی آن یعنی «حمایت از زنان در برابر خشونت» تصویب شود اما بنا به دلایلی، به «لایحه صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت» تغییر نام یافت.