کردپرس-  این درخت افسانه ای در منطقه خاورمیانه از یک محصول استراتژیک کشاورزی فراتر رفته و به حوزه ادبیات و اذهان شاعرانه ورود کرده است و با الهام از سابقه اساطیری اش بعنوان نماد هویت و موجودیت قومی صلح جو و مقاوم در برابر هرگونه ناملایمات سیاسی و اجتماعی جا باز کرده است.

 زیتون دارای ریشه عمیق در باورهای ادیان الهی است. شاخه زیتون در منقار کبوتر سفید ، نمادی از حیات دوباره انسان پس از طوفان نوح نبی (ع) بعنوان نوید بخش تجدید حیات بشر در روی زمین ثبت شده است.
  در قرن بیستم تصویر کبوتر و زیتون ، نماد و پیام آور صلح و امید به یکی از شاهکارهای جاودانه پیکاسو هنرمند نامی قرن بیستم پس از جنگ جهانی دوم تقدیم جامعه جهانی گردید. زیتون سمبل طبیعت همیشه سبز و حکایتگر زندگی سرشار از انرژی و حیات طیبه میباشد. زیتون بعنوان یکی از قدیمی ترین سمبل های صلح جهانی شناخته شده است و قدمت سمبولیت آن به بیش از پنج قرن قبل از میلاد برمی گردد و مقبولیت و ظرافت آن در قاموس فرهنگ عرب تا جائی است که در قرآن شایسته سوگند برای باورمندی شهر امن آورده شده است( تین ـ 2و4) زیتون نشانی از صلح و آرامش و دوستی در طول اعصار و قرون بوده است. یاسر عرفات از رهبران فلسطینی در سال 1974 در سازمان ملل متحد با شاخه ای زیتون ظاهر شد و شعر محمود درویش شاعر ملی فلسطین را تفسیر کرد که می گفت: نگذارید شاخه زیتون از دستم بیفتد.
وا ما ستاره داوود که به زبان عبری ( ماغن داوود) گفته می شود، یهودیان آنرا بر گرفته از سپر داوود ابن سلیمانِ نبی (ع) میدانند پیامبری که ساختن زره را خداوند به او آموخت( انبیاء ـ 8) ولیکن یهودیان متقدم جهت هویت یابی آنرا تفسیر به رای کرده وعمدتا آنرا نماد قدرت و اقتدار و تقابل و تضارب و خرافات و و طلسم و سحر و ابطال جادو تلقی تفسیر کرده اند و بگفته محمود درویش؛ "رهگذران میان کلمات سر گردان" خود را گم کرده اند و بدنبال شناسنامه تراشی از آن برآمده و برای هریک از پرهای ششگانه آن افسانه ها  ساخته و حتی علم کلامِ یهودی را نیز در آن درگیر کردند. 
واضعان نظریه تمسک به سپر که نماد جنگ و خونریزی است را تنها راه رسیدن به آرمانهای یهود در طول تاریخ برساخته خود دانسته و از آن انتظار نصر و فیروزی در جنگها را داشتند و معتقدند که این سپر نمادین در تمامی نبردهای یهودیان اولیه سپر جنگیِ جنگجویان ،خصوصا اُمرای لشگریان یهودی بکار رفته و آن را عامل فتح و پیروزی در جنگ ها می دانند. 
نماد سپر داوود نزد یهودیان متاخر در اروپای شرقی  در قرن نوزدهم شدت یافت و عمدتا آنرا دلیل  مقابله با صلیب مسیحیان میدانند. ستاره داوود بهنگام اعلام موجودیت سازمان جهانی یهود در 1987 بعنوان نماد سازمان صهیونیزم جهانی قرار گرفت همانگونه که قبلا صلیب نماد مسیحیت قرار گرفته بود. 
سالهاست که سازمان جهانی یهود با ستاره داوود بعنوان نماد قدرت صهیونیزم نه به صورت رندومی بلکه کاملا هدفمند و طی پروسه ای طولانی چند صد ساله و با برنامه مدون پا به سرزمین شاخه های زیتون نهاده و طی 75 سال با نبردی نابرابر، آرامش و صلح را با این سرزمین بیگانه کرده است و عملا جنگ ستاره داوود را بر زیتون در کرانه های مدیترانه تحمیل کرده است و منطقه را به قصابخانه ای تبدیل کرده که آرمان صهیونی روزانه نونهالان زیتونی را به مسلخ می کشاند. 
اینک بیش از دو هفته از آخرین نبرد غاصبانه پرچمداران ستاره داوود در مصاف شاخه های زیتون سپری میشود دو هفته ای که هر ثانیه اش سالی و هر ساعتش قرنی بر مردم بی دفاع فلسطین می گذرد. 
این تعرض بی سابقه فصل نوینی در روابط ملل و دُوَل بوجود آورد بطوری که جهان را بصورت خود جوش  به دو جبهه طرفدار ظالم و مظلوم تقسیم کرده است. 
جبهۀ فراگیر طرفدار مظلوم ، دایره مذهب و دین و نژاد و ملیت را در نوردیده و خود به منشوری اخلاقی جهانی تبدیل شده است بطوریکه اینک جهان بی تفاوت در مقابل نبرد نابرابر اخیر وجود ندارد. جبهه ای براساس ذات فطری انسانها در خیابانهای امریکا و انگلیس و آلمان و شرق و غرب جهان و سرزمین های عربی تشکیل شده که بدون توجه به مواضع رهبران کشورهای خود، در دفاع از مظلوم ، ولو با یه توئیت در کنار مظلومان ایستاده اند و جبهه مقابل که جاهلانه در دفاع از قصابان غزه به امید پایداری آن ، در انتظار نشسته اند با این حضور گسترده جامعه جهانی می توان گفت جهان به دو جبهه برائت از ظالم و حامی مظلوم تقسیم شد.این جبهه مخرج مشترک همه انسان ها از گوشه و کنار جهان و نیز همه سلایق و دیدگاههای مختلف در همه فرق و نحل گردیده است اتحاد عمومی در این جبهه یکی از

اتفاقات نادری تست که تاریخ انسانی کمتر بخود دیده است  و یکی از پرمغزترین و جامع ترین جملات علی (ع) در خصوص جبهه حق و باطل بدون احتساب نژاد و دین ،تعیّن و تحقق یافت آنجا که در نامه 47 نهج البلاغه می فرماید کُونوا لِلظالمَ خصما و لِلمظلومَ عَونا. مصداق تحولات اخیر سرزمین فلسطین ، آوردگاه تاریخی صف زیتون و صهیون از هم جداشده است
بنابراین ستاره داوود با همه عِده و عُده تاریخی خود بعنوان نماد قدرت و جنگ  به مصاف زیتون نماد صلح و دوستی برآمده است  و بگفته محمود درویش ، آتش و فولاد از شما و گوشت تن از ما/ شمشیر از شما و خون ازما/ از شما بمب اشک و از ما باران.آری در لابلای ادبیات ساکنان اصلی سرزمین زیتون مملو از زندگی و سبزی و ترنم باران و سرور ، توام با مظلومیت است و ادبیات غاصبان فلسطین از قدرت و خون و خشم و غضب و قساوت و عداوت می بارد.  
بنظر می رسد جبهه دفاع از مظلوم ماندگاری بیشتری داشته باشند زیرا حرکتی فطری و بعضا غیر ارادی بوده که رهبری آنرا فطرت پاک انسانها بعهده دارند و در جغرافیای انسانی کره زمین پراکنده اند و جبهه ظلم نیز مصحفی را باز کرده است که بستن آن بسیار دشوار خواهد بود. هیچگاه اردوگاه یهود در چنین شرایطی قرار نگرفته بود که حامیان واقعی اش نیز در دفاع از آن دچار تردید بشوند.اینک ستاره داوود با همه عقبه های برساخته اش به نبرد با شاخه های زیتون برخواسته است. با این تحولات گسترده در سطح جامعه جهانی و شکست هژمون اسرائیل بعید است بار دیگر عقربه های ساعت به قبل از  هفتم اکتبر 2023برگردد.