به گزارش خبرگزاری کردپرس، امروز تصمیم گرفتم قسمتی از مسیر محل کارم را پیاده بروم. در طول راه، چشمم به نمایشگاه های مبل افتاد؛ طرح های شیک و متنوعی که آدم را برای مدتی مشغول تماشا می کرد. کمی بالاتر از نمایشگاه های مبل به یک نوشت افزار فروشی رسیدم؛ دفترچه های مختلف و رنگانگش بیشتر از هر چیزی نظرم را جلب می‌کرد؛ هنوز هم مثل بچگی ها، بوی ورق زدنشان مدهوشم می کرد؛ بغل دستش کتاب فروشی دانشگاه ها بود با یک دکه روزنامه فروشی که تند و تند برای دانشجوها کپی می گرفت؛ با خودم فکر کردم زندگیِ چند درخت برای تهیه این مبل ها و وسایل تزیینی و دفتر و کتاب ها باید به پایان برسد تا این مغازه ها پر شوند؟!

در همین فکرها بودم که یک پیرزن فرتوت در حالی که به سختی راه می رفت، نفس، نفس زنان از پشت سرم، گفت: "دخترم پیر شی، می تونی چند قدم این کیسه ها رو باهام بیاری؛ از نفس افتادم" دو تا کیسه پلاستیکی بزرگ، دستمال کاغذی خریده بود. انگار داغی به افکار غم انگیز مرگ درختان در ذهنم اضافه کرده باشی؛ با حالتی متأثر و صدایی غمگین گفتم؛ بله، حتماً.

از پیرزن که جدا شدم، رفتم سراغ تلفن همراهم و شروع کردم به تحقیق در مورد قصه درختان و صنایع چوب؛ از مصری ها که (۳۲۰۰ سال ق.م) در اطراف خانه‌های خود نرده‌های چوبی کشیده بودند تا یونان باستان که از چوب برای ساخت روان تخت ها استفاده می کردند و تا ایرانِ عصر حجر که از چوب استفاده کرده اند و به نوشته‌ "رومن گیرشمَن"  - باستان شناش و ایران شناس معروف فرانسوی - مردم بومی ایران که قرن ‌ها قبل از مهاجرت آریایی ‌ها در ایران زندگی می کردند در حدود (۴۲۰۰ ق.م) از چوب برای خانه سازی استفاده می‌کرده اند.

و امروز، درست است که علم پیشرفت کرده و آهن، فولاد و آلومینیوم وارد عرصه رقابت با چوب شده اند؛ اما هنوز هم چوب کاربردهای فراوانی دارد؛ حتی در ساخت خانه های مردم شمال نشین کشور؛ موضوعی که به کاهش روزافزون جمعیت درختان منجر می شود.

اما کارشناسان و مسئولان امر در سال های اخیر با جایگزینی کاشت درخت اکالیپتوس برای مصارف مختلف صنعتی به روزگار سیاه سبز پوشانِ طبیعت، خاتمه داده اند. کاشت درخت اکالیپتوس در ایلام نیز با توجه به اقلیم منطقه و داشتن دشت های وسیع مهران و دهلران و اقلیم مناسب شهرستان دره شهر، روش مناسبی برای مقابله با نابودی درختان مثمر و طبیعی است.

هم اکنون بیش از ۸۷ درصد مساحت استان ایلام (حدود یک میلیون هکتار) را منابع طبیعی تشکل می دهد و بیش از ۶۴۰ هزار هکتار جنگل در استان ایلام وجود دارد. بیش از ۹۰ درصد گونه های جنگلی استان ایلام از نوع بلوط و بقیه آن از نوع ارجن، کیکم، زالزالک و... هستند و حالا درختان اکالیپتوس که اتفاقاً گرما دوست هم هستند، آمده اند تا جنگل ها را از خطر نابودی نجات دهند و مانع قطع نفس ریه طبیعت شوند؛ درختانی که کم آب می خورند، زود رشد می کنند و حدود ۳ سال پس از قطع آن ها، دوباره به مرحله بهره برداری می رسند.

درخت اکایپتوس، علاوه بر این که نقش پزشک طبیعت را بر عهده دارد و از برگ هایش داروهای مختلفی می سازند، بادشکن است، ذرات خاک را حفظ می کند و با هر شرایطی هم سازگار است. زراعت چوب با کاشت اکالیپتوس در مقایسه با سایر محصولات کشاورزی مزایای زیادی دارد و سبب کاهش هزینه‌های نیروی انسانی، سم، کود و سایر هزینه‌های مربوط به کاشت، داشت، برداشت و همچنین امکان استفاده از آب مازادِ فاضلاب شهری می شود.

حالا چند سالی است که طرح توسعه زراعت چوب در مناطق سردسیری استان با کاشت انواع صنوبر و پده و در مناطق گرمسیری با گونه های اکالیپتوس و گز اجرا می شود. تا کنون ۲ هزار هکتار طرح زراعت چوب در استان ایلام اجرایی شده است و بخشی از نیاز چوب  کشور را هم  تأمین می کند. و اتفاق خوب این که مجریان و کارآفرینان حوزه تولید چوب با مشارکت کشاورزان در همه استان به فعالیت زراعت چوب مشغول شده اند.

کاشت درخت اکالیپتوس با توجه به رشد سریع آن در کمتر از ۵ سال، درآمد میلیونی دارد؛ پس پیشنهاد می شود، کشاورزان ایلامی فرصت را از دست ندهند و به قصه درآمد " بخور و نمیری" خود پایان بدهند.