به گزارش خبرگزاری کردپرس، نعمت داودیان گفت: متابولیسم جسم انسان گاهی طوری عمل می کند که انسان دلش می خواهد چیز خاصی مثل یک چای یا یک نوشابه یا چیز ترشی بخورد؛ برخی آن را هوس می گویند و ما در کردی به آن «په‌ڵم» می گوییم. اما گاهی اوقات هم هست که جان چیزی می خواهد که اگر آن را برآورده نکنی، به انسان صدمه می زند. مثل غذا خوردن. انسان په‌ڵم غذا خوردن نمی گیرد و باید حتما غذا بخورد که اگر نخورد حتما به جسمش صدمه خواهد زد.

وی افزود: بر همین اساس باید بگویم که زبان کُردی مثل غذای ماست، مثل زندگی ماست ولی ما به راحتی از کنارش می گذریم و آن را کنار می گذاریم و با این کار به خودمان صدمه می‌زنیم.

صاحب مجموعه شعر کُردی «جامەکەیل بێ‌دەنگی» تأکید کرد: زبان فارسی ارزش خود را دارد و زبان معیار ما ایرانیان است و قله ای بلند است که ما از آن همواره استفاده خود را کرده و می کنیم و هیچ تقابلی بین زبان کردی و زبان فارسی وجود ندارد و هر دو دقیقا دارند یک چیز را می گویند.

داودیان ادامه داد: مدتی است که میل‌ها به سمت زبان کُردی در استان ایلام کم شده است و در عوض فضای مجازی سرشار از شعرهای سبک کُردی شده که از نظر فنی فوق العاده مبتذل هستند و در نبود معیارهای درست، کامنت‌های مثبت زیادی هم می گیرند.

او گفت: در حال حاضر خوب و بد در شعر کُردی گم شده و کسی نمی تواند آن‌ها را از هم تشخیص بدهد و تفکیک کند.

وی به عنوان یکی از اعضای مؤسس، به تشکیل کانون شعر کُردی هانا در حوزه هنری ایلام در سالیان گذشته اشاره کرد و گفت: با همدلی خوبی که در هانا بود و با تجاربی که از آسیب شناسی انجمن‌های ادبی داشتیم، کاری کردیم که هانا به عنوان یک کانون ادبی پاک بماند و باعث ترقی بشود به نحوی که پس از فعالیت‌های هانا در ایلام، بیش از ۶۰ کتاب شعر کُردی در استان ایلام منتشر شده است و شاعران زن کُردی‌گوی پویایی پا به عرصه ادبیات گذاشته‌اند.

داودیان ضمن انتقاد از کم کاری فعالان حوزه زبان کُردی، عنوان کرد: اگر دستگاه‌های فرهنگی زمینه و شرایطی برای راه اندازی و حمایت انجمن‌های ادبی کردی در ایلام فراهم کردند، ما نباید با عدم حضور و کم تحرکی، کاری کنیم که به نظر بیاید چنین انجمن‌هایی در استان مخاطبی ندارند؛ مانند کانون ادبی هانا که گفته می‌شود به علت عدم استقبال فعلا تعلیق شده و در ایجاد چنین مشکلی به شخصه خودم و سایر فعالان ادبیات کُردی را مقصر می‌دانم.

او گفت: ما باید بیشتر به کانون هانا سر می زدیم و حضور پررنگ تری می داشتیم و هرگز تصور نمی کردم که کار این کانون به جایی رسیده باشد که جلساتش مثلاً با یک مجری و یک عضو تشکیل بشود.

شاعر و مترجم ایلامی با بیان اینکه اگر کسی بخواهد به عنوان یک شاعر کُردی‌سرا، شعرش ترقی کند حتما باید تیغ نقد بخورد و زیر سایه انجمن های ادبی قرار بگیرد، تأکید کرد: زمانی می گفتم روزی خواهد رسید که شعر کردی ایلام با شعر فارسی ایلام برابری کند و الان این اتفاق افتاده است و شاعران خوبی در استان وجود دارند که اشعار کردی آنها پر از مفاهیم بلند و لحظه های ناب است لذا بازگشایی کانون ادبی هانا یک ضرورت است.