از علاقه زیاد به ادبیات و نوشتن انشا در کودکی می گوید تا به برگزاری کلاس های مهارت های زندگی برای کودکان می رسد. کتاب هایش را مانند حس مادری مهربان نسبت به فرزندانش دوست دارد و قلبش برای نوشتن همچنان تند، تند می تپد.

آنچه که در ادامه می خوانید حاصل گفت و گوی کرد پرس با این بانوی نویسنده سنندجی است که اکنون کارشناس ارتباطات و امور فرهنگی و یکی از نویسندگان زبر دست شهر سنندج است.

کرد پرس: این حس عاشقانه نوشتن برای کودکان از کجا آغاز شد؟

صادقی: در کودکی علاقه زیادی به ادبیات و نوشتن انشا داشتم و حتی یک موضوع را برای چند نفر می نوشتم بدون اینکه شبیه به هم باشند. پس از آن دوران نیز به واسطه علاقه خاصی که به کودکان پیدا کردم، توانستم در حوزه کتاب شعر و قصه برای کودکان فعالیت داشته باشم و امروز این را وظیفه خود می دانم که بیشتر در این حوزه تلاش کنم.

من با آثار صمد بهرنگی به دنیای کودکان ورود کردم اما آثار همه شعرای کودک را دوست دارم، آقای رحمان دوست و ناصر کشاورز و پروین دولت آبادی و آثار زنده یاد استاد مهدی آذریزدی «هشت بهشت و قند و عسل» و زنده یاد خانم سوسن طاقدیس، همچنین بینهایت عاشق شعرهای یغما گلرویی هستم که من را یاد سهراب سپهری می اندازد.

 حس بسیار زیبایی نسبت به کودکان دارم. از کلاس های مهارت های زندگی که برای کودکان می گذاشتم لذت می بردم و همین موضوع موجب شد که به نوشتن علاقه پیدا کنم و همین مسئله علاقه درونی من نسبت به ادبیات را بیش از پیش کرد و کم کم داستان کوتاه و اشعار من در روزنامه و نشریات به چاپ رسید.

اغلب کتاب هایم برای کودکان و طبق مهارت های زندگی است و سعی کرده ام ناملموس بایدها و نبایدهایی که نیاز یادگیری کودکان است را در کتاب هایم ذکر کنم.

کرد پرس: تا به امروز چند اثر به چاپ رسانده اید و کار جدیدی در دست دارید؟

صادقی: تا به امروز ۶ کتاب کودک به زبان کُردی و فارسی و یک مجموعه دل نوشته فارسی بزرگسال را نوشته ام. در حوزه کودکان، کتاب هایی با نام های «دنیای الفبا»، «سانان و خوارده مه نی»، «هه تول و مه تول»، «صدای پای آب»، «آوای مژده»، «من و دونیا» به چاپ رسیده و «زمانی دایکی»، «منالی لایه قی»، «سانان و دایه» و «دایک کوله که ی ماله» آماده چاپ است.

بخشی از کتاب شعرهایم به زبان کُردی بوده که موضوع بیشتر شعرهایم را به روزمرگی کودکان اختصاص داده ام و بسیار مورد توجه مادران قرار گرفته است.

کودکان با یادگرفتن زبان مادری در هر مملکتی به رشد عقلانی قابل مشاهده ای خواهند رسید چون یادگیری زبان مادری به کودک رغبت بیشتری برای شناخت دیگر زبان ها می دهد.

کرد پرس: نوشتن برای کودکان چه حسی و چه سختی هایی دارد؟

صادقی: کتاب هایم را مانند حس مادری مهربان نسبت به فرزندانش دوست دارم و کتابی که در مورد صرفه جویی آب بود (صدای پای آب) میان زنان و مادران بسیار مورد پسند قرار گرفت و کتاب کُردی «سانان و خوارده مه نی» بی نهایت مورد علاقه کودکان شد.

بازخوردی که از کودکان و مادرانشان می گیرم بی نهایت انگیزە بخش و امیدوار کنندە برای تلاش و نوشتن کارهای بعدیم است. مخصوصا کتابی که در مورد خواص خوراکی ها بود، بسیار بازتاب عالی داشت و چندین نوبت تجدید چاپ شد.

خوشبختانه لحظه های سختی برای نوشتن نداشته ام و از کوچک ترین فرصت برای نوشتن استفاده می کنم در واقع بستگی به موضوع کتاب، زمان برای نوشتن و ویرایش و در نهایت چاپ آن لازم است.

مسئله ای که در حوزه نویسندگی آزارم می دهد، این است که نویسندگی در ایران به صورت یک شغل حرفه ایی دیده نشده و تفننی به آن نگاه می کنند. ارگان های دولتی هم تا کتاب چاپ نشود حاضر به خریداری نیستند که نبود بودجه و اوضاع بد اقتصادی را برای خرید بهانه می کنند. در واقع ارگان های دولتی علی الخصوص آموزش و پرورش می توانند از کتاب های ما به عنوان کمک درسی یا دادن جایزه به دانش آموزان استفاده کنند. همچنین سازمان بهزیستی و کمیته امداد نیز می توانند در سبد کالاها و کمک هایشان به عنوان بسته فرهنگی از این کتاب ها جهت حمایت از نویسندگان استفاده کنند.

یکی از چالش های حوزه نویسندگی شرایط بازار، افزایش قیمت کاغذ، کاهش وضعیت رقابتی بین نویسندگان و تعطیلی جشنواره ها مسائلی است که نویسندگان در روند تألیف و چاپ با آن مواجه هستند؛ زمانی که بتوانیم نویسندگان بهتری تربیت کنیم، قطع به یقین در سایر هنرها نظیر تئاتر و سینما به لحاظ داستانی موفق تر خواهیم بود.

کرد پرس: از نامگذاری آثارتان بگویید؟

صادقی: نام داستان و شعرهایم بیشتر بر اساس موضوع کتاب انتخاب می شود و دوست دارم بیشتر کودک پسند باشد، بیشتر آثارم در حوزه کودکان است اما ترانه های زیادی هم نوشته ام که امیدوارم به زودی توسط خواننده های عالی و هنرمند اجرا شود.

کرد پرس: در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟

صادقی: در حال حاضر با یک تیم ایتالیایی مشغول به کار نویسندگی هستم؛ شیوه کارم آموزشی و طبق مهارت های زندگی و بیشتر به صورت شعرگونه است و هر موضوعی که به من پیشنهاد شود درباره آن موضوع تحقیق و مطالعه می کنم و با الهام از اطرافیان و طبیعت به آن می پردازم.

برای خلق ایده هایم نوشتن روی کاغذ را بیشتر می پسندم و همزمان نوشته هایم را ویرایش می کنم چون هر بار کلمه یا متنی جدید که به ذهنم می رسد تغییری اساسی در کار شکل می گیرد و به جذابیت کتاب می افزاید.

کرد پرس: نظرتان در رابطه با کتاب هایی که این روزها به صورت صوتی منتشر می شود، چیست؟

صادقی: کتاب های صوتی یکی از انواع تکنولوژی هایی است که در سال های اخیر به زندگی آدم ها وارد شده است، در گذشته هم کتاب های صوتی و قصه خوانی برای کودکان وجود داشت، اما اکنون موسسات فرهنگی، شاهکارهای بزرگ ادبی را به صورت صوتی منتشر کرده اند.

به نظر من برای علاقه مندان به کتاب هیچ تفاوتی میان کتاب کاغذی و صوتی وجود ندارد و مهم آن چیزی است که به اندوخته های فرهنگی آدم اضافه می شود. خودم دلبسته بوی کاغذ هستم ولی در مواقعی نادر به کتاب صوتی گوش می دهم.

خوبی کتاب صوتی این است که شنونده هم می تواند در حین پیاده روی، رانندگی، نظافت و فعالیت های روزمره دیگر به مطالعه بپردازد.

دوره آموزش نویسندگی شعر کودکان یکی از برنامه هایم در سال های آینده است.  برای تقویت مهارت های نوشتاری در حوزه کودکان در حال حاضر نیاز به تمرین و تکرار دارم.

کرد پرس: سخن پایانی!

صادقی: در این شرایط اقتصادی امیدوارم جوانان از خواندن کتاب غافل نشوند چون کتاب بزرگترین و بهترین یار هر انسانی است که وابستگی به آن یک اعتیاد شیرین را به ارمغان می آورد. اما با این اوصاف دنیای کتاب شعر کودکان بسیار دل نشین است که فرد را همیشه جوان و شاداب نگه می دارد.

مادران باید کتاب خواندن را یکی از برنامه مهم روزمره قرار دهند که کودکان نیز به کتاب خواندن علاقه و با کتاب انس و الفت پیدا کنند و با توجه به اینکه یکی از مهمترین رفتارهایی که از کودکان سر می زند، تقلید کردن است، کودک این رفتار والدین را تقلید می کند و کم کم به سوی کتاب و کتاب خوانی متمایل و تشویق می شود.

 گفتگو: نشمین نوشادی