۱۱ روز دیگر  ایران شاهد برگزاری یک  ماراتن سیاسی است. ۱۱ اسفند سال ۱۴۰۲ زمان برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرنگاران رهبری است.

تبلیغات زود هنگام انتخاباتی از چندی پیش با حضور جدی کاندیداها و هواداران آنها در عرصه فضای مجازی و نصب بنر و پلاکارد تبریک و تسلیت در شهر خود نمایی خود را آغاز کرده است.

رقابت برای رسیدن به صندلی سبز بهارستان این روزها با برگزاری جلسات ختم صلوات، سخنرانی، ضیافت شام و نهار در هر کوچه و خیابان و در سطح روستاهای دور افتاده ای که فقط و فقط در ایام انتخابات محل گذر این فردا است و بعد از گرفتن آرای آنها به وادی فراموشی سپرده می شوند ذهن هر شهروندی را به خود جلب می کند.

تشکیل گروه ها؛ سوپر گروه ها و کانال های تلگرامی ،یادی از هنرمندان شهر و بوسیدن دست ورزشکاران،حضور در مناطق حاشیه نشین و سرکشی از خانواده های نیازمند از دیگر مصادیق بارز تبلیغات زود هنگام انتخاباتی است که بر هیچ کس پوشیده نیست.

دیار بیجار گروس مهد دلیر مردان و شیر زنان، دانشمندان، مشاهیر، هنرمندان و ورزشکارانی است که نامشان بر تارک آسمان علم و دانش دیار بیجار می درخشد.

اما آنچه که این روزها موجب رنجش خاطر اذهان مردم دیار بیجار گروس شده است، وعده و وعیدهای انتخاباتی است که بعد از رسیدن کاندیدای مورد نظر به صندلی سبز بهارستان به وادی فراموشی سپرده می شود.

طبق رهنمودهای مقام معظم رهبری  آن چیز  که در عرصه انتخابات از همه مهمتر است حضور حداکثری مردم در پای صندوق های رای و انتخاب فرد اصلح است. وعده های انتخاباتی در زمان تبلیغات زود هنگام، مسئولیت کاندیداهای مجلس شورای اسلامی را سنگین تر می کند.

اشتغالزایی و ایجاد کارخانه های بزرگ و کوچک در سطح شهر؛ رسیدگی به حقوق بانوان، ایجاد پارک بانوان و تفرجگاه های متعدد در سطح شهر، رسیدگی به وضعیت زیرساخت های شهری، تقسیم پست های مختلف قبل از رسیدن به صندلی سبز بهارستان از مهمترین شعارهای انتخاباتی کاندیداها در سطح شهرستان بیجار است.

نکته ای که این روزها نقل محافل سیاسی و اجتماعی شهر است و در دیار بیجار گروس مورد نقد و بررسی قرار می گیرد؛ حضور افراد پایتخت نشین که هر چند سال یک بار یادشان می افتد بیجاری هستند و زادگاهشان از مشکلات بزرگ و کوچک رنج می برد. افرادی که تماشگران دیروز و دلسوزان امروز هستند!

اما از تمام این مباحث بگذریم، آنچه که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، آشنایی کاندیداها به وظیفه اصلی یک نماینده مجلس است و آن هم قانون گذاری و نظارت بر اجرای قانون است؛ نه اینکه از همین الان به فکر توزیع پست های ریاست در بین اطرافیان خود باشند و با حضور در لایه های مختلف اجتماعی، برگزاری مراسمات تجلیل و یادبود به فکر جمع آوری رای برای خود باشد.

کاندیداهای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این نکته را در ذهن خود داشته باشند که مطرح کردن وعده های انتخاباتی باید در حد وظایف یک نماینده باشد و منافاتی با قانون نداشته و بیان این وعده ها در محافل عمومی و خصوصی این حق را برای موکلین بوجود می آورد پیگیر وعده های انتخاباتی باشند و به عنوان یک مطالبه از نماینده مطالبه کنند.

داوطلبین دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این نکته مهم را نیز بخاطر بسپارند به لطف پیشرفت تکنولوژی های نوین ارتباطی دیگر امکان انکار وعده های انتخاباتی داده شده وجود ندارد و چالشی بزرگ برای بدقولی برخی نمایندگان خواهد بود که مطالبه اصلی رسانه ها است.

حالا با توجه به بیان مطالب امیدواریم کاندیداهای بزرگوار به فکر ایجاد «تصویر سوپر ماب» و «معجزه گر» از خود در ذهن افراد حوزه انتخابیه خود نباشند و بدانند مردم با توجه به شرایط موجود با ضبط متن ها و فایل سخنرانی ها و پیشرفت امکانات ارتباطی، به عنوان ناظرانی همیشه حاضر هستند که منتظر تحقق وعده ها توسط کاندیدای پیروز خواهند بود.

و آنچه که از همه مهمتر است و به واجدین شرایط رای دادن توصیه می شود، انتخاب افراد اصلح و تحلیل و بررسی وعده های انتخاباتی و دقت موشکافانه در این امر و توجه به منویات رهبر معظم انقلاب در راستای انتخابات با شکوه در ۱۱ اسفند ماه سال جاری است.

*روزنامه نگار