به گزارش کردپرس، مرکز آزادی استکهلم سوئد که تحولات سیاسی و اجتماعی ترکیه را رصد می کند، از ادامه سرکوب فعالان سیاسی-اجتماعی کرد در این کشور و نیز مانع تراشی بر سر فعالیت جریانات اپوزیسیون در ترکیه خبر داده است.

برای نمونه به تغییرات مداوم نام حزب کردگرای دموکراتیک خلقها در یک سال گذشته اشاره شده که از سوی نهادهای سیاسی و قضایی ترکیه به ممنوع الفعالیت شدن تهدید شده بود. این گزارش اشاره کرده که مسئولان قضایی حکومت ترکیه حتی علامت اختصاری نام جدید حزب دموکراتیک خلقها را به دلیل شباهت به نام قدیمی آن برنتابیده و حاضر به پذیرش نام جدید نشدند. این مسئله باعث شد اعضای حزب دموکراتیک خلقها زیر سایه حزب چپ گرای سبز در انتخابات ریاست جمهوری این کشور شرکت کنند.

به نوشته مرکز آزادی استکهلم، دولت ترکیه، شخص رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، حزب عدالت و توسعه حاکم بر ترکیه و رسانه های وابسته به حکومت، حزب دموکراتیک خلقها را که اکنون با نام دم پارتی شناخته می شود، همچنان به حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک نسبت می دهند که گروهی تروریستی در این شناخته می شود.

ادامه بازداشت رهبران و فعالان سیاسی کرد ترکیه از جمله صلاح الدین دمیرتاش، سیاستمدار کهنه کار کرد و رهبر سابق حزب دموکراتیک خلقها، با وجود تاکید نهادهای قضایی اروپا بر آزادی وی نیز از جمله نشانه های پافشاری آنکارا بر محدود کردن فعالان سیاسی کرد عنوان شده است.

این مرکز حقوق بشری در سوئد همچنین تاکید کرده است که اپوزیسیون غیرکرد در ترکیه نیز وضعیت نه چندان بهتری نسبت به کردها دارند و افراد شاخص اپوزیسیون به اتهامات مختلف تهدید به بازداشت و محدود شدن فعالیت شده اند که از جمله آنها اکرم امام اوغلو، شهردار استانبول است .

مرکز آزادی استکهلم در اشاره به سیاسی بودن پرونده به زندان انداختن صلاح الدین دمیرتاش نوشت: اردوغان تاکید کرده است که تا  زمانی که در قدرت باشد از آزاد شدن او جلوگیری خواهد کرد که مهر تاییدی بر سیاسی بودن پرونده دمیرتاش است.

در این گزارش همچنین به طرح اتهامات مختلف علیه نهادهای غیردولتی در ترکیه به دلیل مخالفت آنها با اقدامات نظامی آنکارا در عراق و سوریه اشاره شده است.

مرکز آزادی استکهلم همچنین به بازداشت صدها تن از فعالان کرد ترکیه قبل و بعد از انتخابت سال گذشته به اتهامات مخلف اشاره کرده است.

به نوشته این مرکز، دولت ترکیه همچنان برای فعالیت نهادهای فرهنگی و هنری نیز مزاحمت ایجاد کرده و در راستای محدود کردن کردها، برخی فعالیت های فرهنگی مانند تدریس زبان کردی را محدود کرده است.