نی از جدایی ها شکایت می کرد و او هم با نفس هایش یادمان می آورد که در این روزگار سخت و میان آجر و آهن و سیمان و دود و ماشین، می شود نشست دمی و گوش داد به نوای نی. تا یادمان نرود پرنده های مهاجر هم دلشان تنگ می شود برای آمدن بهار. 
بعد از ظهر 15 اسفند؛ خبری آمد که همه را دل تنگ کرد. خبر کوتاه بود «جمشید عندلیبی درگذشت» 
بیداد، نوا، دستان، دود عود، آسمان عشق، یاد ایام، رسوای دل، پیام نسیم، دل مجنون و سرو چمان آثاری است که این نی نواز برجسته کُرد در آن با  محمدرضا شجریان همکاری داشت. 
زنده‌یاد عندلیبی از چهره های ماندگار هنری در ایران و استان کردستان بود و  بخش بیشتر از عمر خود را در راه هنر موسیقی و نی نوازی صرف کرد.
او متولد ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ در سنندج بود، نواختن نی را ابتدا بدون استاد فرا گرفت و سپس با حضور در دانشگاه تهران و آشنایی با حسین عمومی به ادامه فراگیری تکنیک‌های ساز نی پرداخت. او ردیف موسیقی سنتی ایرانی را نزد نصرالله ناصح‌پور و نورعلی برومند و محمدرضا لطفی آموخت.

این هنرمند فقید علاوه بر نوازندگی در کار آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبوم‌های میهمان تو، پاییز نیزار و مونس جان از جمله فعالیت‌های او در زمینه آهنگسازی است. عندلیبی همچنین قطعات ابوالحسن صبا را با نی و به صورت ردیف آموزشی تنظیم و نواخته است. 
روحش شاد و یادش گرامی.