کرد پرس- حتی دولتمردان آمریکا بعنوان گروگانان اسرائیل با ادبیات گوناگون و با ملاحظات شرایط سیاسی داخلی این کشور اسرائیل را به تمکین در برابر اذهان جهانی توصیه کردند که جوابی نگرفتند. اما به محض حمله اسرائیل به چند کارمند خدماتی وابسته به سازمان ملل متحد قطعنامه قاطع صادر شد. دبیرکل سازمان ملل و نهادها و سازمانهای جهانی به صدا درآمدند و فریاد وا مصیبتا سر دادند.

 جالب است قتل این چند کارمند مقارن با حمله ناجوانمردانه اسرائیل به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق و شهادت سرداران سپاه در سوریه گردید که نقض صریح کنوانسیون های جهانی و  حقوق بشری بوده است تنها توصیه خویشتنداری به طرفین را داشتند  جالب اینجاست که در قطعنامه سازمان ملل اشاره ای به ۳۳ هزار خون ریخته شده فلسطینیان مظلوم و تجاوز به اماکن دیپلماتیک که خط قرمز همه ملتها و دولتها می باشد نشده است. هزاران کودک و پیر و سالخورده و بیمار و درمانده در زیر آوارها مدفون شدند و مردم بی دفاع از ابتدائی ترین مواد خوراکی و کمترین خدمات پزشکی محروم اند بیش از دومیلیون جمعیت در نوبت قربانی شدن بسر میبرند منطقه ای با دهها شهرک را به تلی از خاک تبدیل کرده اند زیرساخت آموزشی و بهداشتی و خدماتی منهدم شده اند هیچکدام از این جنایات دل سنگ سازمانهای حقوق بشری را نرم نکرد اما قتل شش کارمند خدماتی چرت آنان را پاره کرد و با قطعنامه ای هرچند دیر هنگام صادر شد که حداقل دفاعی از مو جودیت نهاد سازمان ملل باشد. 
آری این چکیده و تبلور ساختار فکری لیبرالیستی غرب است که ماحصل جنگ های مذهبی غرب می باشد و با قتل شش کارمند خدماتی،  حسگرهای منافع غرب به صدا در آمد و قاتلان غزه را وادار به تمکین کرده و اندک مجالی نه از روی ترحم بلکه از روی فشار گروگان های سازمان جهانی یهود بر صهیونیستها مجالی و منفذی برای رسیدن ابتدایی ترین امکانات و مایحتاج بشری به مغضوبان و مظلوم غزه فراهم شد. 
 این نوع رواداری اجباری برخواسته از روح نظام سلطه جهانی است که منافع سازمانی خود را با مصالح هدفمند سیاسی تعریف می کند. 
قطعنامه سازمان ملل در خصوص غزه و رای ممتنع امریکا به آن نه تنها از آن برداشت مخالفت با اسرائیل نمی شود بلکه نوعی تخلیه بخار دیگ در حال انفجار فشارهای داخلی و خارجی بر روی  غاصبان اسرائیلی می باشد.