به گزارش کردپرس، متن یادداشت ارسالی ستران عبدالله بە کردپرس به شرح زیر است:
طبیعتاً این حق رسانەهای خبری است که آزادانه سوالات خود را بپرسند و ابهامی دربارۀ هیچ موضوعی باقی نگذارند تا به قول فیلسوفان به یقین برسند، خود ما هم از زمان جوانی با استفاده از رسانه برای گرم کردن بحث دمکراسی همین کار را انجام می دادیم و سوالات انحرافی اگر و شاید را مطرح میکردیم، چنین چیزی در بازی رسانه معمول است اما در بازی سیاست اگر غفلت کنیم، یک کفر آشکار است و ناچاراً باید از آن خودداری کرد!
در شرایط حال حاضر خواندن کتابی با محتوای (چگونه از دام سوالات چالشی خبرنگاران زیرک در امان بمانیم بدون آنکه به چیزی لطمه وارد کنیم؟!) بسیار ضروری است اما از آنجایی که تاکنون چنین کتابی نوشته نشده است، فرصت بیشتری برای اجتهاد در اختیار داریم و چون درِ رحمت اجتهاد همچنان باز است، بهتر است زحمتی برای این کار کشیده نشود.
با گذشت چند روزی از وداع ماه مبارک رمضان و عیدفطر، اکنون خبرنگاران جویای انتخابات پارلمانی کردستان شدهاند و دست بردار نیستند؛ اگر فلانی فلان کار را انجام ندهد یا اجازه ندهد و فلان چیز را تأیید نکند، شما چه خواهید گفت، چه کار خواهید کرد و چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
از آنجایی که حالا دیگر سخن معروف استاد صلاح الدین بهاءالدین که گفت (انجام خواهد داد، انجام خواهد داد) ورد زبان خاص و عام شده است، درست نیست اگر ما هم همین حرف را بزنیم و حتماً باید پاسخی برای گفتن داشته باشید وگرنه عیدی یا شکلات عید را ندارید!.
حقیقتاً گاهی اوقات نیز بیشتر سوال ها در زمینه برنامه های اتاق عملیات سیاسی و مسائل نامربوط مطرح میشود. در این صورت سوالات سخت و حساس میشود مانند سوالاتی که برخی افراد از کودکان میپرسند (مادرت را دوست داری یا پدرت) کدامشان را بیشتر دوست داری؟ یا مثل این میماند که از مردی بپرسند مادرت را دوست داری یا مادر بچههایت را؟ که هرپاسخی به این سوال مشکل ساز است و تنبیه به دنبال خواهد داشت.
عبدالله پشیو، از شاعران بزرگ ما در اشعار خود میگوید: «هم تو را دوست دارم هم او را، هم تابش خورشید را میپرستم هم نور مهتاب را». ما هم دقیقا همین هستیم، فقط بیان شاعرانه نداریم و با عرف و گفتار سیاسی آن را بیان میکنیم: ما خواهان دمکراسی، برگزاری انتخابات و اتحاد مردم هستیم، مشارکت همگان را ضروری میدانیم و می خواهیم خودمان پیروز انتخابات باشیم. کردستان، سرزمین و ساختار اقلیم برای ما مقدس است و آزادی بیان و مشارکت سیاسی و توازن قوا نزد ما به قول کرکوکی ها ده برابر با ارزش تر است.
چرا ما باید این حق را نادیده بگیریم درحالی که باید آن را با حقوق دیگرمان پیوند دهیم. پدران بنیانگذار کرد و کردستان اصل این حق را مُهر زدهاند و قانون اساسی، آن را برای ما تحکیم کرده است و همچنین در اعلامیه حقوق بشر نیز ذکر شدە است. به خدا قسم مردم ما با تمام فداکاری ها و شجاعت هایشان مستحق این حقوق هستند.
نظر شما