کرد پرس- خبر کوتاه بود، یکم اردیبهشت ماه، نزدیک عصر،  مشغول کار روزمره مان بودیم که تلفن دبیر سرویس استان کردستان خبرگزاری زنگ خورد و شخصی خبر داد که امروز جوانی با این نام اقدام به نجات جان «سه» نفر گیر افتاده در چاه آب کرده و موفق هم شده اما متاسفانه خودش جان باخته است. 
راستی آزمایی کردیم و خبر را در خبرگزاری کردپرس،  منتشر کردیم.  بعدا متوجه شدیم نجات یافتگان چهار نفر بوده  اند نه سه نفر. 
کم کم خبر از رسانه های دیگر هم پیگیری شد و  هر رسانه ای گوشه ای از ماجرا را پوشش داد. 
 شرح ما موقع را دیگر همه می دانند، شهرداری سنندج هم حالا تصمیم گرفته است، خیابانی را در این شهر به نام این جوان انسان دوست، نامگذاری کند.

از تابلوی خیابان در مراسم روز سنه با حضور خانواده آن مرحوم رونمایی شد. 
فداکاری و ایثار قطعا دو اصل انسانی پذیرفته شده در همه جوامع است. در میان مردم کردستان هم که این دو ویژگی اخلاقی، تاریخی به درازای تاریخ کردستان دارد، اما اگر صادق باشیم با خودمان، این را می پذیریم که در دو یا سه دهه اخیر؛  فداکاری، آن هم به قیمت جان، اگر رخت بر نبسته باشد از میانمان، نایاب که شده است. از این روست که آرمان کردستان،  یک آرمان انسانی را زنده کرده است. 
اقدام این جوان پهلوان که از این پس یادش در دل همه ما خواهد بود، حتما نمادی از اخلاقی بزرگ‌ با نام فداکاری است. 
در روزگاری که در مواجهه با خطیرترین وضعیت ها عموما گوشی هاست که از جیب ها در می آید تا بلکه فیلمش را اول از همه در فضای مجازی منتشر کنند، از جان، یعنی از زندگی خود که تنها دارایی بی بازگشت آدمی است گذشتن، آن هم بی توقع و برای زندگی بخشیدن به همنوع، کاری است کارستان. 
تابلوی خیابان آرمان بنفشی در هر معبری در سنندج که نصب می شود امید که تبدیل به تابلوی الگوبرداری از اخلاق پهلوانی باشد. تابلویی باشد برای انسان دوستی و مهر بی توقع. برای رفتن به سمت جامعه ای مهربان. 
این تابلوی یک‌ خیابان در یک شهر نیست. این تابلوی راهنمایی است به سوی یک آرمان گمشده بشری. آرمان انسانیت، آرمان فداکاری، آرمان مهر به وطن و انسان.

اگر فکر می کردیم دهقان فداکار دیگر لای کتاب ها مدفون شده است یا داستان پتروس را باورمان نمی شد، امروز آرمان بنفشی نشان مان داد که یک‌ انسان وقتی پر شود از انسانیت بی آلایش، چگونه می تواند افسانه ها را به وقوع بپیوندد. 

​​​​​