به گزارش خبرنگار کردپرس، مجمع جهانی اقتصاد در گزارش اخیر خود به نام «آینده رشد» آورده «سؤال کلیدی برای این لحظه مهم این نیست که آیا جهان همچنان به رشد اقتصادی نیاز دارد یا خیر، بلکه این است که چگونه این رشد به دست می آید و آیا با اولویت های جهانی و سایر مهم های ملی همسو است یا خیر؟».
این گزارش رشد اقتصادی را بر اساس چهار ستون ارزیابی می کند. «نوآوری، فراگیری، پایداری و انعطاف پذیری» و تأکید دارد که تصویر متعارف رشد تولید ناخالص داخلی بدون درک عمیق تر از ماهیت و کیفیت رشد ناقص است.
درک آب براساس این چارچوب یکی از بزرگ ترین چالش های آب، یعنی کم ارزش بودن آن است که منجر به استفاده ناپایدار و آلودگی آب می شود.
این رویکرد در راستای کار کمیسیون جهانی اقتصاد آب است که یافته های اولیه آن در کنفرانس آب سازمان ملل در سال ۲۰۲۳ ارائه شد و خواستار «مدیریت چرخه آب جهانی به عنوان یک کالای مشترک جهانی که به طور جمعی از آن محافظت می‌شود و به نفع همه است» که برای آن حکمرانی چند جانبه آب باید تغییر شکل دهد.
آیا می توانیم از عهده سرمایه گذاری بر روی آب خودداری کنیم؟
ارگان های مختلف تخمین هایی از ارزش اقتصادی آب ارائه کرده اند که همگی ارقام بسیار زیادی را ارائه می دهند. صندوق جهانی طبیعت در گزارش سال ۲۰۲۳ با عنوان هزینه بالای آب ارزان، تخمین می زند که بحران آب «حداقل» ۵۸ تریلیون دلار هزینه دارد، اگرچه با این هشدار که حتی این مقدار هنگفت هم ممکن است دست کم گرفته شود.
به جای اینکه بپرسیم آیا می توانیم از پس سرمایه گذاری بیشتر در آب برآییم، احتمالاً باید به این فکر کنیم که آیا می توانیم این کار را نکنیم. در واقع، یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ توسط سازمان پروژه افشای کربن، براساس ۵۰۰ شرکتی که در مورد آب به آن ها گزارش دادند، نشان داد که هزینه اقدام نکردن در مورد امنیت آب پنج برابر بیشتر از هزینه اقدام است.
درک آب از نظر ۴ رکن چارچوب "آینده رشد"
چارچوب آینده رشد رویکردی چند بعدی را اتخاذ می کند که بر «کیفیت، تعادل و همسویی رشد با اولویت های جهانی و ملی برای درک گسترده تر از ارزش واقعی سرمایه گذاری در یک کالای مشترک مانند آب» تمرکز دارد.
بعد نوآوری: میزانی که مسیر یک اقتصاد می تواند در پاسخ به تحولات جدید فناوری، اجتماعی، نهادی و سازمانی برای بهبود کیفیت رشد بلند مدت جذب و تکامل یابد.
بعد فراگیر بودن: میزانی که مسیر یک اقتصاد شامل همه ذینفعان در مزایا و فرصت هایی است که ایجاد می کند.
بعد پایداری: میزانی که مسیر یک اقتصاد می تواند ردپای اکولوژیکی خود را در مرزهای محیطی محدود نگه دارد.
بعد تاب آوری: میزانی که مسیر یک اقتصاد می تواند در برابر شوک ها مقاومت کند و پس از آن بازگردد.
«کالین هرون» کارشناس ارشد مدیریت منابع آب در مشارکت جهانی آب می گوید: «نگاه به ارزش آب صرفاً از منظر اقتصادی، آب را به یک کالا کاهش می دهد و ارزش های بسیار دیگری را که آب برای جامعه و محیط زیست دارد، نادیده می گیرد و همچنین غالباً نقش غیرمستقیم آب در اقتصاد را نادیده می گیرد. آب غیرقابل جایگزینی است و هر فعالیت انسانی منوط به در دسترس بودن آب با کیفیت و کمیت کافی است. ما باید آن را به عنوان منبع گران بها و محدودی که هست بدانیم».
او به کاری که مشارکت جهانی آب برای نشان دادن مقادیر متعدد آب از ذینفعان مختلف انجام می دهد، اشاره می کند، که منجر به تصمیم گیریهای بهتری می شود که بر آب تأثیر می گذارد.
او همچنین خاطرنشان می کند که چهار ستون رشد ذکر شده در این گزارش در رویکرد مشارکت جهانی آب تعبیه شده و در سرتاسر مجموعه آن به کار گرفته شده است، که بر ارتباط یکپارچه سازی آب در تلاش های گسترده تر با هدف دست یابی به رشد پایدار تاکید می کند. /
برگرفته از سایت: https://www.weforum.org/
نظر شما