کردپرس

سیل ورود آوارگان به اقلیم کردستان از زمان حملۀ داعش به بخشهایی از عراق و سوریه شدت گرفت و بسیاری از این پناهجویان هنوز هم در کمپهای آوارگان اقلیم کردستان مستقر هستند. تعداد آوارگان در اقلیم کردستان قریب به 157 هزار نفر است که در 23 کمپ و اردوگاه در سراسر اقلیم کردستان استقرار یافته‌اند. دولت فدرال عراق در چند هفتۀ گذشته تصمیم گرفت که این آوارگان به زادگاههای خود بازگردند. دولت اقلیم کردستان معتقد است که هنوز زمینۀ مناسب برای بازگشت آوارگان فراهم نشده و بازگشت این آوارگان مستلزم زمینه‌سازی شایسته برای آنان است. مخالفت دولت اقلیم کردستان با بازگشت آوارگان در حالی است که بیش از 80 درصد هزینه‌های آنان بر عهدۀ دولت اقلیم کردستان است و سالانه مستلزم صرف بودجه‌ای بالغ بر 800 میلیون دلار است.

رزگار اژی گوران عضو حزب دمکرات کردستان و مسئول سابق امور انتخاباتی این حزب در استان سلیمانیە، در گفتگو با کردپرس، بە پرسشی دربارۀ علت مخالفت دولت اقلیم کردستان با بازگشت آوارگان به مناطق خود پاسخ داد و  گفت: "دولت اقلیم کردستان هرگز مانع بازگشت پناهجویان به زادگاهشان نشده است. اما سیل ورود پناهندگان به اقلیم کردستان در حالی بود که اقلیم، در حال نبرد با داعش بود و پس از مدتی، ممانعت از فروش نفت اقلیم کردستان رخ داد و دولت فدرال عراق برای مدتی، حقوق و بودجۀ اقلیم کردستان را قطع کرد و در حالی که دولت اقلیم کردستان با فشار سنگین اقتصادی مواجه بود، هزینۀ نگهداری آوارگان نیز بر دوش دولت، سنگینی می‌کرد. با این وجود از آنجا که دولت اقلیم کردستان و در رأس آن، حزب دمکرات کردستان تابع سیاست صلح جویانه است و نوع دوستی و کمک به هم نوعان برایش اهمیت دارد به هیچ وجه نخواهد پذیرفت که پناهجویی به اقلیم کردستان روی آورد و پذیرش نشود. البته پذیرش پناهجویان جدید و افزایش شمار آنها، هزینه‌های بیشتری را بر دولت اقلیم کردستان تحمیل خواهد کرد و نهادهای بین المللی و سازمان ملل نیز اگرچه در مواردی، همکاریهایی ارسال کرد اما این کمکها چندان قابل توجه نبود. این پناهجویان متحمل قربانی جانی و مالی شده‌اند و دولت اقلیم کردستان نیز فشاری به آنها تحمیل نخواهد کرد. بلکه دولت اقلیم کردستان مایل است که این آوارگان با عزت و تکریم و بر اساس اراده و خواست خود بازگردند. اما پرسش اینجاست که آیا سرزمین اصلی این پناهجویان از خطر بازگشت داعش پاک شده و مشکل امنیتی ندارد؟ آیا در حد مقبول و شایسته، خساراتی برای پرداخت به این آوارگان اختصاص یافته است؟ آیا با بازگشت به یک منازل مخروبه، قادر هستند که در آن زندگی کنند؟"

رزگار اژی گوران تصریح کرد: «بدیهی است که در مسألۀ پناه بردن به هر کشور یا خاکی، طرف پناه دهنده در چارچوب قوانین مصوب کشور خود در مورد پناهندگان عمل خواهد کرد. پس از حمله داعش به سنجار، موصل و حومۀ اربیل و بخش زیادی از مناطق عراق، پناهجویان و آوارگان به سوی اقلیم کردستان رو نهادند. در اصطلاح عربی به این عده "نازحین" گفته می‌شود؛ نه "لاجئین". یعنی این افراد، پناهنده نیستند بلکه مهاجرت و کوچ کرده‌اند. از سوی دیگر، چند سال پیش از ظهور داعش، بر اثر جنگ و ناآرامی در سوریه، شمار زیادی از مردم آن مناطق و بویژه کردهای سوریه به سوی اقلیم کردستان رو نهادند و اکنون قریب به 157 هزار پناهنده در اقلیم کردستان وجود دارد که در 23 کمپ، استقرار یافته‌اند».

این عضو حزب دمکرات کردستان با تأکید مجدد بر عدم ممانعت دولت اقلیم کردستان از بازگشت آوارگان به مناطقشان، به کردپرس گفت: «روز گذشته، مسرور بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان، با سفیر آمریکا خانم الینا رومانوفسکی و نمایندۀ سازمان ملل متحد در امور پناهجویان دیدار کرده و تفاهم نامه‌ای در مورد تسهیل امور پناهندگان امضا کرده‌اند. بنابراین ما خواهان بازگشت پناهجویان هستیم اما این بازگشت نباید بر اثر فشار صورت گیرد. این آوارگان تحت فشار آواره شده‌اند و اموال خود را باخته‌اند ما نمی‌خواهیم این موضوع برایشان تکرار شود. پناهجویان از نظر ما در خصوص بازگشت به مناطق خود آزاد هستند اما این مشکلات وجود دارد و دربارۀ تمامی این مشکلات با سازمان ملل و هم پیمانان و دولت فدرال عراق گفتگو شده است».