به گزارش کرد پرس، مدرسه و محیط آموزشی یک محرک بسیار موثر در آموزش، تعلیم و تربیت دانش آموزان است؛ کارشناسان این حوزه معتقدند که محیط و فضای آموزشی خود نقش یک معلم را در تعلیم و تربیت دارد و نمی توان نقش این فضا را در بهبود و کیفیت آموزش نادیده گرفت.

در حالی که مناطقی هم تراز با کردستان در تلاش برای کیفی کردن محیط آموزشی و تطبیق آن با استانداردهای روز دنیا هستند و در مسیر هوشمندسازی مدارس به دستاوردهای ارزشمندی رسیده اند، این استان هنوز درگیر مباحث کمیتی فضای آموزشی است.

امروز میزان سرانه آموزی استاندار برای هر دانش آموز باید ۸.۵ مترمربع باشد و در حالی که میانگین این فضا در کشور ۵.۵ متر است اما این سرانه در کردستان در حدود ۴.۹ مترمربع است که بخشی از آن را نیز می توان با ارفاق از مسئولان و متولیان این حوزه پذیرفت.

در حال حاضر بسیاری از مدارس استان کردستان چه در حوزه شهری و چه در حوزه روستایی بیش از ۳۰ سال قدمت دارند و هر سال با نام مقاوم سازی بخشی از آنها را با رنگ و لعاب برای سال تحصیلی جدید می آرایند و در واقع بخشی از فضای مخروبه و غیرقابل استفاده فضاهای آموزشی کردستان را اینگونه از آمارها کسر می کنند.

کمبود فضای آموزشی البته از نوع استاندارد آن این روزها در کردستان به یک چالش جدی برای مسئولان و متولیان امر این حوزه تبدیل شده و بیش از ۲ دهه است که هر مدیری سکان دار این اداره کل عریض و طویل می شود، این مباحث را عنوان می کند و در پایان عمر کاریش نیز تغییری در این روند ایجاد نکرده و این میراث ناملموس را به مدیر دیگر واگذار می کند.

مدیرکل آموزش و پرورش کردستان در آخرین جلسه شورای آموزش و پرورش استان کردستان که همین ۲۴ تیر ماه جاری برگزار شد به پایین بودن سرانه فضای آموزشی استان نسبت به میانگین کشوری اذعان کرده بود و گفته بود: میانگین کشوری سرانه فضای آموزشی به ازای هر دانش آموز ۵.۵ مترمربع است و کردستان در این زمینه پایین تر از میانگین کشوری است.

به گفته هاشم ناظمی جلال در سطح استان، ۶ شهرستان در زمینه سرانه‌ فضای آموزشی پایین تر از میانگین استان بوده که ناحیه یک سنندج نیز یکی از این ۶ موارد است و از لحاظ سرانه دانش آموزی به ویژه در نواحی حاشیه وضعیت خوبی ندارد.

وی به حمایت های خیرین در زمینه مدرسه سازی اشاره کرده بود و ادامه داد که روند کمک های خیرین در امر مدرسه سازی استان تاکنون مطلوب بوده اما با توجه به وضعیت فضاهای آموزشی این مهم باید بیش از پیش تقویت شود.

البته معلوم نیست منظور مدیرکل آموزش و پرورش کردستان از تقویت ظرفیت استفاده از خیرن مدرسه ساز چه بوده و شاید هم منظورش این بوده که باید بیش از اینها خیرین در این حوزه سرمایه گذاری کنند. این که خیرین مدرسه ساز در این حوزه به مجموعه آموزش و پرورش می کنند در جای خود بسیار ارزشمند است، اما باید از مسئولان پرسید اگر قرار است کمبود سرانه فضای آموزشی استاندارد در کردستان توسط این خیرین جبران شود، اساسا حضور آنان در مسند مدیرکلی در آموزش و پرورش و یا اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس، چه ضرورتی دارد؟

اگر قرار است حضور مسئولان در مسندهای دولتی صرفا برای دریافت حقوق خود و پراخت حقوق کارکنانشان باشد، بهتر است که همه به خانه هایشان رفته، چرا که بدون شک خیرین کار ارزشمند خود را ادامه می دهند و حداقل با صرفه جویی در حقوق های گزاف دریافتی کارنکنان نیز می توان بخشی از کمبود اعتبارات را برای بهبود وضعیت جبران کرد.