به گزارش کرد پرس، «بعدا با شما تماس می گیرم»، «جلسه هستم»، «مشترک مورد نظر در حال حاضر در دسترس نیست»، «در حال حاضر قادر به پاسخگویی نیستم»، «شماره مشترک مورد نظر در شبکه موجود نمی باشد»، این روزها پاسخ بیشتر مسئولانی است که خبرنگاران با آنها مواجه می شوند و در نقطه مقابل، همان مسئول چند ساعت بعد در یک رسانه غیر رسمی و غیر مرجع حضور می یابد و به ارائه گزارش عملکرد پرداخته و یا اینکه با شهروندان سخن می گوید.
در عصر ارتباطات قطع ارتباط مسئول با نمایندگان افکار عمومی قابل پذیرش نبوده و هیچ توجیهی ندارد و مدیرانی که نشست خبری برگزار نکرده و یا به سوال خبرنگاران پاسخ نمی دهند؛ نمی خواهند خود را در معرض قضاوت عموم قرار دهند.
به نظر می رسد این نوع مدیران نمی خواهند نقاط ضعف و عدم توانایی شان در بین مردم دیده شده و به عبارتی دست شان رو شود و بیشتر دوست دارند در سایه و سکوت از مزایای مدیریت بهره مند شوند و اسم آن را هم عدم ریا و تبلیغ می گذارند در حالی که در رسانه های غیر رسمی و رسانه های زرد همواره حضوری فعال دارند.
انتشار گزارش های انتقادی از مسئولان از سوی رسانه های رسمی به نظر می رسد ارتباط با رسانه ها را برای آنها تبدیل به یک «فوبیا» کرده و از ترس اینکه مبادا در میان مکالمات و گفت و گوهایشان، ضعف هایشان برای خبرنگاران عیان شود، خود را از انظار رسانه ها مخفی می کنند.
همین ترس و فوبیای رسانه ای اما باعث شود قریب به اتفاق این مسئولان در تله و دام رسانه های غیر رسمی و غیر مرجع افتاده و با پرداخت هزینه های هنگفت برای خود عملکرد مثبت بسازند و به نوعی به آنها نیز رسمیت بدهند.
از آنجایی که رسانه های رسمی به نوعی پل ارتباطی مسئولان و مردم هستند، تا زمانی که مسئولان خود را از دسترس خبرنگاران واقعی خارج کنند نمی توان واقعیات را به مردم به عنوان مخاطبان اصلی انتقال دهند و در اینجا فیک نیوزها، کانال ها و پیج های غیر رسمی در فضای مجازی صاحب افکار عمومی می شوند و مسئولان را نیز به دام خود می کشانند.
همین مسئله باعث می شود مخاطبان به خوراک خبری بد عادت کنند و محتواهای زرد و فیک را که صرفاً مبتنی بر احساسات تولید شده یا دارای محتوایی فیک است، مصرف کنند و مسئولان نیز از همین فرصت استفاده کرده و با اطلاعات فیکی که به رسانه های غیر رسمی می دهند، برای خود کارنامه سازی کنند.
البته از این نکته نیز نباید مغفول ماند که بخشی از بی اعتمادی مردم به منابع رسمی خبری همین مسئولانی هستند که امروز دیگر نسبت به رسانه های رسمی فوبیا پیدا کرده اند و از این رو رسانه ها با تغییر روند تولید محتوای خود باید کاری کنند که اعتماد مردم را به خود بازگردانده و به نوعی آن را احیا کنند.
به هر حال اگر قرار است اعتماد از دست رفته بازگردد و مردم خبرهای رسمی را از منابع رسمی، رسانه های رسمی و متولیان دولتی و حکومتی دریافت کنند، باید تمام آنچه که مردم نیاز دارند درباره یک موضوع بدانند، گفته شود و از سوی دیگر از رسمیت دادن به رسانه های غیر رسمی از سوی مسئولان خودشیفته خودداری شود.
*سروش حبیبی راد - خبرنگار
نظر شما