کرد پرس_ مدیری که هیچ سابقه اجرایی و اداری نداشت، یک شبه به استخدام درآمده و فردایش کلید اقتصاد استان را در اختیارش قرار دادند و ۹ سال استان در زیر چکمه های سیاسی آنان له شد.
به اذعان برخی دستگاه‌های نظارتی بالاترین رده سیاسی دولت وقت از آنان پشتیبانی سیاسی می‌نمود و این یکه تازان عرصه سیاست و اقتصاد در طول این چند سال از هیچ اقدامی علیه نیروهای مردمی فروگذار نکرده و هیچ اقدام توسعه ای در زمینه های صنعت و معدن و تجارت انجام ندادند بلکه همواره معین و مساعد فرامین اربابان سیاسی خود در تهران بودند.
افسوس که برنامه حسابرسی از ثروت مسئولین، قبل و بعد از مسئولیت، در حد یک شعار باقی ماند وگرنه مشخص می شد که چه کسی چگونه بر مسئولیت وارد شده و چگونه خارج می‌شود.
جدای از مسائل شخصی، در این چند سال صنعت استان را به ویرانه تبدیل کردند یک واحد صنعتی فعال نکردند و شهرک‌های صنعتی را به مخروبه و بارانداز کالاهای وارداتی مبدل ساختند و معادن که روزی قطب توسعه کردستان بود در کمال بی رونقی به اندک رمقی با خام فروشی اسم معدن را یدک می‌کشند.
از وضع تجارت و بازار در کردستان اگر بخواهیم جویا شویم باید به رکورد شاخص های فلاکت متوالی استان در چند سال اخیر استناد کنیم که سرنوشت بی بخت ترین استان را در چند سال اخیر رقم زد.
مدیری که بیشترین وقت و زمان کاری اش صرف حضور در اتاق های فکر سیاسی تهران و استان می شد و کمترین تخصص را در حوزه کاری خود داشت با دفاع و پشتیبانی مدیران ارشد سیاسی دولت وقت یکه تازی می کرد و فضای اقتصادی استان را تنها در اختیار معدود طرفداران سیاسی خود قرار داده بود.
حال پس از ۹ سال ویرانگری سازمان مفلوک سمت (صمت) را به ودیعه می‌گذارد متاسفانه ندایی هم از سازمانی بلند نمی‌شود که سوال شود ۹ سال چه بلایی بر سر این استان آوردید؟ از نمایندگان استان که دوره سوداگری را سپری می‌کنند هیچ انتظاری وجود ندارد چرا که منافع مردم و کشور را فدای تکرار دوره نمایندگی خود کرده اند بطوریکه می‌توان گفت در تعطیلی کامل بسر می‌برند و هرگز امیدی به اصلاح آنان وجود ندارد.

این مدیر سیاسی که کلید اقتصاد استان در دست او بود هرگز خود را یک مدیر اجرایی ندانست و اشتهار او بیشتر بخاطر جایگاه سیاسی اش بود بنابراین تکریم او ، نه تکریم یک مدیر بلکه تقدیر از قریب یک دهه فعالیت سیاسی اصلاح طلبی می باشد کما اینکه پس از این نیز خواهید دید او یک فعال سیاسی خواهد بود چرا که هیچگونه تخصصی در زمینه اجرایی و اقتصادی نداشته است. بنابراین تقدیر اینچنینی از او تقدیر از اصلاحات بدخیم است.
اگر کسی از رفتارهای سیاسی این طیف افراطی اصلاح طلب مطلع بود همان روزهای اول استقرار دولت مردمی اجازه یک روز فعالیت به این چند نفر نمی‌داد تا چه رسد به اینکه برای وداع آنان جلسه تودیع در سطح خاصی تشکیل بدهد.

اما مردم و مدیران شرافتمند می‌دانند که این مشارکتی های افراطی چه بلایی بر سر استان و اقتصاد استان آوردند و با خود می‌گویند این جایگاه‌های مدیریتی را خدا آزاد می‌کند نه نمایندگان مجلس و نه دیگران.